ناگفتههای علیرضا حقی، سرمربی تیم ملی دوچرخه سواری از قهرمانی آسیا
مدال بیشتر بدون تجهیزات عدالت نبود!
بچههای ما تا شب مسابقه لباس و کفش نداشتند
مهری رنجبر/ علیرضا حقی سرمربی تیم ملی دوچرخهسواری با اینکه تیمش سال جدید را خوب شروع کرد اما توقع بیشتری داشت. او 5 مدال قهرمانی آسیا را ایدهآل میداند هرچند معتقد است رکابزنان میتوانستند مدالهای بیشتری بگیرند. از سویی او میگوید که اگر تیمش مدالهای بیشتری میگرفت، عدالت زیر سؤال میرفت! علاوه بر این، حضور دوچرخهسواران در تاجیکستان بدون حاشیه هم نبود؛ آنها حتی بدون لباس و کفش تا مرز از دست دادن مسابقات هم پیش رفتند.
با مدالهایی که بچهها در قهرمانی آسیا گرفتند، دوچرخه سواری شروع خوبی در سال جدید داشت.
خوب شروع شد اما توقع من بیشتر بود. من میدانستم تیمم خوب است، اما بعضی به اصطلاح کارشناسان نمیدانستند. من اگرتیم جوانان را هم کامل میبردم حالا مدال طلای استقامت را هم داشتیم.
چطور؟
محمد درزی در استقامت جوانان تک و تنها با 8 رکابزن، 4 قزاق و 4 ازبک مسابقه داد و مدال نقره گرفت. آنها انگار همه عضو یک تیم بودند. در حالی که 4 ورزشکار ما با هم نمیتوانند کار کنند. رکابزنان ازبک و قزاق مدالها را به هم تعارف میکردند و حتی در مواد مختلف سر طلا با هم نمیجنگیدند و تنها در ماده استقامت بزرگسالان این قدرت را نداشتند. ما باید طلا میگرفتیم. چایچی در مسابقه طوری پا زد که میگفتند او ورزشکار المپیکی است و در حد پورتور رکاب زده است. البته اگر تیم ما مدالهای بیشتری میگرفت عدالت خدا زیر سؤال میرفت.
پس از نتیجه راضی هستید؟
خدا خیلی ما را دوست داشت. به نظرم مدالهای بچههای ما معجزه بود. تیم دختران ازبکستان بهتر از مردانش بود. خدا ما را خیلی دوست داشت که 3 مدال در استقامت جوانان، امید و بزرگسالان گرفتیم. اگر پول داشتیم و تیم کامل میبردیم شرایط جور دیگری میشد. علی لبیبی در تیم امید پایی زد که هیچ دوچرخهسوار امیدی، تا به حال نزده بود. رکابزن ششدانگ است. البته کروکی خیلی سنگین بود و آن چیزی نبود که به ما داده بودند. اگر کروکی همانی بود که به ما داده بودند، آیدین علیاری هم طلا میگرفت. او در 4 کیلومتر آخر مدال گرفت.
سرداوری مجید ناصری هم به تیم کمک کرد؟
مجید ناصری مدال علیاری را زنده کرد. من روی تایمی که زده بود اعتراض کردم و قبل از آن گفتند باید 150 دلار پرداخت کنی، بعد اما وقتی حرفم ثابت شد، پول نداده مدال را به علیاری دادند.
ظاهراً روزهای سختی داشتید؟
ما آنجا هم مشکل داشتیم. بچههای ما تا سه روز قبل از مسابقات تمرین نداشتند. چرا که ساکهایشان نرسید و لباس و کفش نداشتند تا تمرین کنند. شاید بعضیها بگویند بهانه تراشی میکنیم، اما به دلیل کمبود پرواز به دوشنبه بچهها دوچرخه داشتند اما کفش و لباس نه. آنها روز قبل از مسابقه بالاخره تمرین کردند. باز هم خدا را شکر با پیگیری هاشم کندی سرپرست فدراسیون لباس و کفش از استانبول برای بچهها فرستاد، اگر ساکها نمیرسید که بچهها معلوم نبود به مسابقه برسند. آنها تا شب مسابقه نمیدانستند که شرکت میکنند یا نه؟ شوک لباس شوک خیلی بدی به بچهها داد.البته باز هم اینجا ناصری به داد تیم رسید. اگر او در جلسه نبود، تأیید استفاده از لباس دوم را نمیگرفتیم. چرا که هیچ تیمی نمیتواند دو لباس بیاورد. من هم قبل از ترکیه چند تا لباس در کولهام گذاشته بودم. چهار دست که تیم تریل تیمی استفاده کند. از طرفی فاصله تجهیزات ما با بقیه تیمها خیلی زیاد است و مسابقه هم کم میروند. اما بقیه تیمها شرایط خیلی خوبی دارند حتی مغولستان و تاجیکستان، باید دوچرخههای ژاپن را میدیدید. مکانیک ما ساعت 2-3 شب به اتاقش میرفت، در حالی که مکانیک هیچ تیمی قبل از مسابقه چرخها را درست نمیکند و همه چیز را قبلاً درست میکنند و نهایت پنچری است. اما مکانیک تیم ما آنقدر کارش زیاد بود که شام و ناهار هم یادش میرفت بخورد. ما ماساژور نیاز داریم اما من خودم بچهها را در تاجیکستان ماساژ میدادم. هیچ مربی این تعداد درخواست تست دوپینگ را نمیدهد، اما من 5 بار درخواست تست دوپینگ را دادم، در حالی که قبلاً یک بار هم تست نمیدادند.
چرا ساک بچهها نرسید؟
دو پرواز بیشتر از استانبول و دوبی به دوشنبه نیست. آن هم هواپیماهای کوچک، به همین دلیل از بچهها میپرسیدند ساک برایتان اهمیت دارد یا دوچرخه. از طرفی با ما، تیمهای عراق، ازبکستان، اندونزی و بحرین هم بودند و بعضیها دو دوچرخه داشتند. با این حساب وقتی بچهها گفتند دوچرخهها اولویت دارد آنها ساکها را نیاوردند. معمولاً دوچرخه سواران لباس و کفشهایشان را در کوله و دوچرخهشان میگذارند، اما چند نفر از بچههای ما این کار را نکردند و به مشکل خوردند. البته تنها رکابزنان ما نبودند و تیمهای دیگر هم این مشکل را داشتند و حتی دستگاه فتوفینیش هم نرسید.
شما با تیم ادامه میدهید؟
من قرار است با سرپرست فدراسیون جلسهای داشته باشم و درباره همه چیز صحبت میکنم. اگر بمانم تست دوپینگ خون و ادرار رکابزنان برقرار میشود، چرا که با کنترل دوپینگ دوچرخهسواری ایران به روزهای اوجش برمی گردد. البته در این جلسه حتماً درباره بعضی از دوچرخه سواران هم صحبت میکنم. اعتقاد من این است که تیم جوان شود ودو، سه سالی بیخیال نتیجه شویم تا با سرمایهگذاری روی جوانان 10 سال از تیم برداشت کنیم. بازیکن 30 ساله اگر قرار بود مدال بگیرد، تا حالا میگرفت. البته گنج خانلو، لبیبی در اردو 70-60 درصد بودند اما قهرمانی آسیا 100 درصد بودند، البته تیم مدالش را مدیون میر صمدپور سیدی است. چایچی و گنج خانلو هم در استقامت خیلی خوب بودند، اگر خودم رکاب میزدم تیم نقره میگرفت. پورسیدی در انفرادی به دلیل مریضی مدال برنز را از دست داد، او تنها به دلیل جریمه 300 فرانکی به ناچار پا زد. اما بهنام آرین در تایم تریل تیمی پا نزد. ورزشکاری که وقتی او را بیرون گذاشتم دوستانش علیه من استوری گذاشتند.
از حالا به فکر بازیهای آسیایی 2022 هانگژو هستید؟
ما در بازیهای آسیایی کار خیلی سختی داریم. کره به دلیل تست مثبت کرونایش به قهرمانی آسیا نیامد. اما برای بازیهای آسیا شرایط سختتر میشود. البته وزارت باید برای تجهیزات به داد ما برسد، وگرنه فایده ندارد.
با این شرایط وضعیت ما در رنکینگ چطور شد؟
با این حال امتیاز خوبی گرفتیم و تیم ما از رتبه 79 رنکینگ جهان به 49 آمد و از 11 آسیا به ششمی رسید. البته فاصله ما با قزاقستان خیلی زیاد است.
مهری رنجبر/ علیرضا حقی سرمربی تیم ملی دوچرخهسواری با اینکه تیمش سال جدید را خوب شروع کرد اما توقع بیشتری داشت. او 5 مدال قهرمانی آسیا را ایدهآل میداند هرچند معتقد است رکابزنان میتوانستند مدالهای بیشتری بگیرند. از سویی او میگوید که اگر تیمش مدالهای بیشتری میگرفت، عدالت زیر سؤال میرفت! علاوه بر این، حضور دوچرخهسواران در تاجیکستان بدون حاشیه هم نبود؛ آنها حتی بدون لباس و کفش تا مرز از دست دادن مسابقات هم پیش رفتند.
با مدالهایی که بچهها در قهرمانی آسیا گرفتند، دوچرخه سواری شروع خوبی در سال جدید داشت.
خوب شروع شد اما توقع من بیشتر بود. من میدانستم تیمم خوب است، اما بعضی به اصطلاح کارشناسان نمیدانستند. من اگرتیم جوانان را هم کامل میبردم حالا مدال طلای استقامت را هم داشتیم.
چطور؟
محمد درزی در استقامت جوانان تک و تنها با 8 رکابزن، 4 قزاق و 4 ازبک مسابقه داد و مدال نقره گرفت. آنها انگار همه عضو یک تیم بودند. در حالی که 4 ورزشکار ما با هم نمیتوانند کار کنند. رکابزنان ازبک و قزاق مدالها را به هم تعارف میکردند و حتی در مواد مختلف سر طلا با هم نمیجنگیدند و تنها در ماده استقامت بزرگسالان این قدرت را نداشتند. ما باید طلا میگرفتیم. چایچی در مسابقه طوری پا زد که میگفتند او ورزشکار المپیکی است و در حد پورتور رکاب زده است. البته اگر تیم ما مدالهای بیشتری میگرفت عدالت خدا زیر سؤال میرفت.
پس از نتیجه راضی هستید؟
خدا خیلی ما را دوست داشت. به نظرم مدالهای بچههای ما معجزه بود. تیم دختران ازبکستان بهتر از مردانش بود. خدا ما را خیلی دوست داشت که 3 مدال در استقامت جوانان، امید و بزرگسالان گرفتیم. اگر پول داشتیم و تیم کامل میبردیم شرایط جور دیگری میشد. علی لبیبی در تیم امید پایی زد که هیچ دوچرخهسوار امیدی، تا به حال نزده بود. رکابزن ششدانگ است. البته کروکی خیلی سنگین بود و آن چیزی نبود که به ما داده بودند. اگر کروکی همانی بود که به ما داده بودند، آیدین علیاری هم طلا میگرفت. او در 4 کیلومتر آخر مدال گرفت.
سرداوری مجید ناصری هم به تیم کمک کرد؟
مجید ناصری مدال علیاری را زنده کرد. من روی تایمی که زده بود اعتراض کردم و قبل از آن گفتند باید 150 دلار پرداخت کنی، بعد اما وقتی حرفم ثابت شد، پول نداده مدال را به علیاری دادند.
ظاهراً روزهای سختی داشتید؟
ما آنجا هم مشکل داشتیم. بچههای ما تا سه روز قبل از مسابقات تمرین نداشتند. چرا که ساکهایشان نرسید و لباس و کفش نداشتند تا تمرین کنند. شاید بعضیها بگویند بهانه تراشی میکنیم، اما به دلیل کمبود پرواز به دوشنبه بچهها دوچرخه داشتند اما کفش و لباس نه. آنها روز قبل از مسابقه بالاخره تمرین کردند. باز هم خدا را شکر با پیگیری هاشم کندی سرپرست فدراسیون لباس و کفش از استانبول برای بچهها فرستاد، اگر ساکها نمیرسید که بچهها معلوم نبود به مسابقه برسند. آنها تا شب مسابقه نمیدانستند که شرکت میکنند یا نه؟ شوک لباس شوک خیلی بدی به بچهها داد.البته باز هم اینجا ناصری به داد تیم رسید. اگر او در جلسه نبود، تأیید استفاده از لباس دوم را نمیگرفتیم. چرا که هیچ تیمی نمیتواند دو لباس بیاورد. من هم قبل از ترکیه چند تا لباس در کولهام گذاشته بودم. چهار دست که تیم تریل تیمی استفاده کند. از طرفی فاصله تجهیزات ما با بقیه تیمها خیلی زیاد است و مسابقه هم کم میروند. اما بقیه تیمها شرایط خیلی خوبی دارند حتی مغولستان و تاجیکستان، باید دوچرخههای ژاپن را میدیدید. مکانیک ما ساعت 2-3 شب به اتاقش میرفت، در حالی که مکانیک هیچ تیمی قبل از مسابقه چرخها را درست نمیکند و همه چیز را قبلاً درست میکنند و نهایت پنچری است. اما مکانیک تیم ما آنقدر کارش زیاد بود که شام و ناهار هم یادش میرفت بخورد. ما ماساژور نیاز داریم اما من خودم بچهها را در تاجیکستان ماساژ میدادم. هیچ مربی این تعداد درخواست تست دوپینگ را نمیدهد، اما من 5 بار درخواست تست دوپینگ را دادم، در حالی که قبلاً یک بار هم تست نمیدادند.
چرا ساک بچهها نرسید؟
دو پرواز بیشتر از استانبول و دوبی به دوشنبه نیست. آن هم هواپیماهای کوچک، به همین دلیل از بچهها میپرسیدند ساک برایتان اهمیت دارد یا دوچرخه. از طرفی با ما، تیمهای عراق، ازبکستان، اندونزی و بحرین هم بودند و بعضیها دو دوچرخه داشتند. با این حساب وقتی بچهها گفتند دوچرخهها اولویت دارد آنها ساکها را نیاوردند. معمولاً دوچرخه سواران لباس و کفشهایشان را در کوله و دوچرخهشان میگذارند، اما چند نفر از بچههای ما این کار را نکردند و به مشکل خوردند. البته تنها رکابزنان ما نبودند و تیمهای دیگر هم این مشکل را داشتند و حتی دستگاه فتوفینیش هم نرسید.
شما با تیم ادامه میدهید؟
من قرار است با سرپرست فدراسیون جلسهای داشته باشم و درباره همه چیز صحبت میکنم. اگر بمانم تست دوپینگ خون و ادرار رکابزنان برقرار میشود، چرا که با کنترل دوپینگ دوچرخهسواری ایران به روزهای اوجش برمی گردد. البته در این جلسه حتماً درباره بعضی از دوچرخه سواران هم صحبت میکنم. اعتقاد من این است که تیم جوان شود ودو، سه سالی بیخیال نتیجه شویم تا با سرمایهگذاری روی جوانان 10 سال از تیم برداشت کنیم. بازیکن 30 ساله اگر قرار بود مدال بگیرد، تا حالا میگرفت. البته گنج خانلو، لبیبی در اردو 70-60 درصد بودند اما قهرمانی آسیا 100 درصد بودند، البته تیم مدالش را مدیون میر صمدپور سیدی است. چایچی و گنج خانلو هم در استقامت خیلی خوب بودند، اگر خودم رکاب میزدم تیم نقره میگرفت. پورسیدی در انفرادی به دلیل مریضی مدال برنز را از دست داد، او تنها به دلیل جریمه 300 فرانکی به ناچار پا زد. اما بهنام آرین در تایم تریل تیمی پا نزد. ورزشکاری که وقتی او را بیرون گذاشتم دوستانش علیه من استوری گذاشتند.
از حالا به فکر بازیهای آسیایی 2022 هانگژو هستید؟
ما در بازیهای آسیایی کار خیلی سختی داریم. کره به دلیل تست مثبت کرونایش به قهرمانی آسیا نیامد. اما برای بازیهای آسیا شرایط سختتر میشود. البته وزارت باید برای تجهیزات به داد ما برسد، وگرنه فایده ندارد.
با این شرایط وضعیت ما در رنکینگ چطور شد؟
با این حال امتیاز خوبی گرفتیم و تیم ما از رتبه 79 رنکینگ جهان به 49 آمد و از 11 آسیا به ششمی رسید. البته فاصله ما با قزاقستان خیلی زیاد است.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه