بیمه‌ها از زوجین نابارور حمایت کنند

گروه اجتماعی/ همزمان با آغاز هفته جمعیت، رؤسای پژوهشگاه ابن سینا و رویان که هر دو به عنوان مراکز شاخص در تهران در زمینه درمان ناباروری زوجین فعالیت می‌‌کنند روز گذشته در نشست خبری به بیان مسائل و مشکلات مرتبط با فرزندآوری زوجین نابارور پرداختند. محور مهم بحث‌هایی که در دو نشست خبری جداگانه مطرح شد به عدم توانایی زوجین در تأمین منابع مالی هزینه‌های درمان ناباروری و فاصله زمانی طولانی پرداخت معوقات بیمه‌ها به مراکز درمان ناباروری اشاره داشت.
آمارهای رسمی وزارت بهداشت نشان می‌‌دهد بخشی از جامعه ما یعنی حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد زوجین به فراخور استان‌های مختلف درگیر مشکلات ناباروری هستند، با این حال ایران نیز همسو با دنیا با پیشرفت تکنولوژی شرایطی را فراهم کرده است که زوجین بتوانند به خدمات به روز دسترسی داشته باشند. گرچه ایران بواسطه دانش محققان و تکنولوژی‌های نوین درمان ناباروری در منطقه حرف اول را می‌‌زند با این حال درمان ناباروری به دلیل نیاز به تکرار دفعات باروری در ردیف هزینه‌های گرانقیمت درمان قرار دارد. این در حالی است که سازمان‌های بیمه‌گر با وجود تخصیص اعتبار در لایحه بودجه با عنوان بودجه درمان ناباروری به تکالیف‌شان به درستی عمل نمی‌کنند یا در انجام تعهدات‌شان تأخیر دارند. رؤسای پژوهشگاه ابن سینا و رویان در نشست خبری روز گذشته نیز به این نکته تأکید داشتند که گاهی زمان پرداخت‌های بیمه‌ای به ما یک سال طول می‌‌کشد، این درحالی است که در شرایط تغییر قیمت‌ها، مراکز باید روزانه خدمات ارائه دهند و اگر تعاملی بین شرکت‌های بیمه با مراکز درمان ناباروری وجود نداشته باشد، این مراکز به سمت تعطیلی می‌روند.
بحران سالمندی جمعیت کشور و تلاش‌ها بر افزایش نرخ رشد جمعیت در حالی است که هزینه‌های درمان ناباروری برای افرادی که در سنین باروری هستند خارج از توان‌شان است. اگر عدد نرخ باروری را چیزی حدود 20 درصد در نظر بگیریم این تعداد زوجین را هم باید به فهرست آن دسته از زن و شوهرهایی که قصد فرزندآوری ندارند اضافه کنیم که عواقب آن کاهش نرخ زاد و ولد است. طبق اعلام رؤسای دو مرکز شاخص درمان ناباروری در تهران، هزینه‌های درمان افزایش یافته و این موضوع همخوانی با سطح درآمدی ندارد؛ البته این درحالی است که ۱۲هزار میلیارد تومان بودجه اجرای قانون جوانی جمعیت در سال ۱۴۰۱ است. الان بخش مربوط به درمان ناباروری در اختیار سازمان بیمه سلامت است که در گذشته به عهده معاونت درمان وزارت بهداشت بود. بر همین اساس درمانگران این حوزه از وزارت بهداشت درخواست کرده‌اند که بیمه‌ها به درستی به موضوع ورود کنند. از طرفی نهاد قانونگذار در بحث جوانی جمعیت عنوان کرده است که پوشش درمان ناباروری جزو خدمات شرکت‌های بیمه‌ای باشد. به عبارتی قانونگذار اعلام کرده است که درمان ناباروری باید تحت پوشش بیمه باشد و وقتی این پول توزیع می‌شود شاید آن زوجی که واقعاً نیازمند حمایت است از حمایت بازبماند. گاهی فقط هزینه اعمال، دیده می‌شود؛ درحالی که اگر هزینه داروها و پوشش بیمه‌ای آنها هم لحاظ شود زوجین می‌توانند از حمایت مناسبی برخوردار شوند.
دکتر محمدرضا صادقی، رئیس پژوهشگاه ابن سینا در این باره تأکید می‌‌کند که تمام تقاضای جهاد دانشگاهی و مردم از بیمه و وزارت بهداشت است. حدود ۵۵ مرکز درمان ناباروری وابسته به وزارت بهداشت داریم، مراکز جهاد دانشگاهی راغب‌ هستند که بیماران بتوانند از بیمه خود استفاده کنند. هزینه تأمین اقلام دارویی و مواد مصرفی در مراکز درمانی سنگین است و این نشان می‌دهد نیاز به حمایت داریم. گاهی زمان پرداخت‌های بیمه‌ای به ما یک سال طول می‌‌کشد این درحالی است که با وجود شرایط تغییر قیمت، روزانه باید به مراجعه کننده خدمت دهیم. اگر تعاملی بین شرکت‌های بیمه با مراکز درمان ناباروری وجود نداشته باشد، به سمت تعطیلی می‌روند یا بعد از مدتی مراکز مجبور می‌شوند بگویند خدمات بیمه‌ای را نمی‌پذیرند. مجلس شورای اسلامی می‌گوید مراکز درمان ناباروری باید خدمات بیمه‌ای بدهند اما این مستلزم پرداخت بموقع مطالبات ما از سوی بیمه است.