آیینه‌ای بزرگ از مهر و خوبی

گروه فرهنگی: مراسم بزرگداشت هنرمند زنده‌یاد احمد آقالو پس از اجرای نمایش «بچه‌های تک استریت کارلو» به‌کارگردانی آشا محرابی در تالار هنر برگزار شد.
به گزارش ایران‌تئاتر، در ابتدای این مراسم امین تارخ پا به صحنه گذاشت و صحبت خود را این‌گونه آغاز کرد: یاد استاد زنده‌یاد حمید سمندریان افتادم که بعد از فوت همکار هنرمندمان هوشنگ حسامی جمله‌ای از ارنست همینگوی را نقل کرد: «انگار هر کدام از عزیزانمان که می‌روند بخشی از وجود ما را با خود می‌برند.» در مورد احمد آقالو واقعاً این اتفاق برای من افتاد به جهت اینکه اولین کسی بود که بعد از آمدنم از شهرستان به تهران در دانشکده هنرهای زیبا با ایشان آشنا شدم. باعث آشنایی‌مان صدای زیبایش بود. وقتی می‌دیدم با دیگران صحبت می‌کند از دور می‌ایستادم و به صدایش گوش می‌کردم. یک روز رفتم جلو و گفتم: سلام آقای آقالو. من امین تارخ هستم و خیلی صدای شما را دوست دارم. هیچ‌وقت از خاطرم نمی‌رود بعد از آشنایی، در ارتباط با صدا اطلاعات زیادی به من داد.
تارخ افزود: او واقعاً انسان شایسته‌ای بود. هنرمند شایسته‌ای که به نظرم حق خودش را آنچنان که باید ادا نکرد. به‌دلیل حجب و حیایی که داشت، نمی‌توانست فضای بی‌رحم جامعه هنری ما را از نزدیک احساس کند چون هروقت نزدیک می‌شد دورتر می‌شد و همین باعث تنهایی‌اش بود. بازیگر نقش ابن‌سینا در ادامه گفت: ما عزیزان بسیار زیادی را از دست دادیم بخصوص در طول این سال‌های اخیر پرویز پورحسینی، علی انصاریان و بسیاری از عزیزان دیگر که ذهن یاری نمی‌کند از همه آنها یاد کنم. اگر سخن ارنست همینگوی را به یاد داشته باشید این عزیزان که رفته‌اند بخش‌های زیادی از وجود هر یک از ما را با خود برده‌اند و به خاطر همین شاید به نظر، یک ملت لمس می‌رسیم که در مورد این همه مصیبتی که به سرمان می‌آید باز به جوک و شوخی و خنده پناه می‌بریم. شاید این هم یک شانس باشد. شاید هنوز امیدی داریم که بابتش زنده هستیم و زندگی می‌کنیم. بازیگر باسابقه تئاتر و سینمای ایران همچنین عنوان کرد: بهرام بیضایی اخیراً پیامی داد که به نظرم بسیار زیبا بود. او گفت: امید هست. متأسفانه امید هست. ای کاش نبود. اگر نبود ما شکل دیگری از زندگی را نمی‌دیدیم و باور می‌کردیم زندگی همینی است که هست و به امید کس دیگری نمی‌باید باشیم اما حرف زیباتری هانا آرنت می‌زند که به نظر من خیلی پسندیده است: امید بهانه است. ناامیدی باعث رشد و حرکت می‌شود. به نظرم اگر ناامیدی نبود که ناامیدی واقعیت دارد این نمایشنامه هرگز روی صحنه نمی‌رفت؛ چون فضا را ناامید می‌بینند تلاش می‌کنند یک نمایشنامه روی صحنه ببرند و ما را عادت به پرواز بدهند.
من از آشا محرابی بسیار بسیار ممنونم که اولاً این نمایشنامه را اجرا کرد و امید را به ما آموخت و از او ممنونم که به یاد احمد آقالو بود و ممنونم بیشتر از باب اینکه اسم گروهش را احمد آقالو گذاشته است. هنرمندانی چون رضا فیاضی، بهرام ابراهیمی، پریسا مقتدی، احمد درویشعلی‌پور، محمددرویشعلی‌پور، فرهاد جم، مریم کاظمی، آرزو افشار، حجت علیخانی، آرش شریف‌زاده، ناصر آویژه، فرخ زرین‌کفش همسر مرحوم احمد آقالو و جمعی از هنرمندان اداره کل نمایش رادیو در این مراسم حضور داشتند. نمایش «بچه‌های تک استریت کارلو» نوشته مریم تاجیک و به کارگردانی آشا محرابی و تهیه‌کنندگی امیرحسین شفیعی هر روز بجز شنبه‌ها ساعت 19:30 در تالار هنر روی صحنه می‌رود.