مسأله نفت ایران بود نه مالکیت روسی نفتکش!‍

گروه سیاسی/ توقیف نفتکش روسی حامل نفت ایران در آب‌های یونان و تحویل نفت آن به امریکا جدیدترین نشانه از رویکردی است که رژیم واشنگتن در مسیر مانع‌تراشی برای تحقق منافع اقتصادی ایران در پیش گرفته است. اقدامی که نشان می‌دهد تعهدات کاغذی و شفاهی امریکا تا چه اندازه زیر سایه عهدشکنی مستمر این کشور در معرض فروپاشی قرار دارد.
چندی پیش بود که منابع خبری از توقیف ۲ نفتکش‌ روسیه حامل نفت ایران از سوی یونان در دریای اژه خبر دادند. بهانه یونان در ارتکاب این اقدام، تحریم‌‌های اتحادیه اروپا علیه مسکو پیرامون جنگ اوکراین ادعا شده بود. یک مقام یونانی در این خصوص معترف شد که این ضبط به درخواست امریکایی‌ها انجام شد؛ چون محموله از کشوری می‌آمد که تحت تحریم است و محموله نفتی با یک کشتی تحریم شده جابه‌جا می‌شد. نکته جالب اینکه امریکا به‌ بهانه تحریم‌ها این محموله را به کشتی دیگری منتقل کرده تا به این کشور انتقال دهد. شرکت اطلاعات دریایی «لیست‌ لویدز» انگلیس هم گزارش داد که امریکا نفتکش «آیس انرژی» را برای تحویل این محموله نفتی به یونان اعزام کرد و این محموله طبق درخواست وزارت دادگستری ایالات متحده، تحویل این کشور شده است. این در حالی بود که تحویل محموله نفتی ایران به امریکا توسط یونان بدون آنکه مبنای حقوقی داشته باشد، تنها با اتکا به درخواست امریکا در چارچوب تحریم‌های یکجانبه این کشور و تحریم اتحادیه اروپا علیه روسیه صورت گرفته است.
واکنش قانون ایران و اعتراض بی‌جای یونان
ایران هم در واکنش به این سرقت دریایی، به توقیف 2نفتکش یونانی اقدام کرد که در چهارچوب اصل پذیرفته شده «حق مقابله به مثل» محملی قانونی برای انجام داشت. اما یونان در حالی در مواضعی ادعایی به این اقدام ایران اعتراض کرد که خود تنها به صرف خواسته امریکا نفت ایران را ربود و تحویل امریکا داد. امری که کارشناس یونانی وقتی در مقابل پرسش‌های شبکه اسکای نیوز قرار گرفت ناگزیر به آن معترف شد. به این معنا که یونان در حالی که کشتی روسی را به دلیل تحریم بر سر جنگ اوکراین توقیف کرد، خود محموله آن را که متعلق به ایران بود تحویل امریکا داد.
درخواست تضمین روسیه و دبه امریکا
وجه دیگر همدستی یونان و امریکا در این ماجرا زیر پا گذاشتن تعهدی است که پیش‌تر امریکا به روسیه در خلال مذاکرات وین داده بود. روسیه از امریکا خواسته بود تضمین کتبی بدهد که پس از احیای برجام، تحریم‌های غرب علیه آن کشور به‌ دلیل حمله به اوکراین، روی همکاری‌های اقتصادی و نظامی مسکو و تهران تأثیر نخواهد گذاشت. خواسته‌ای که گرچه امریکا شفاهاً آن را پذیرفت اما در شرایطی که هنوز تکلیف مذاکرات احیای برجام هم به دلیل تردید این کشور در تصمیم‌گیری تعیین نشده است، تعهد دوجانبه خود به روسیه را از یاد برد. مسأله‌ای که بسیاری از غربگرایان داخلی از آن تعبیر به سنگ‌اندازی کردند اما این رفتار امریکایی‌ها نشان داد که «اهالی بزک» باز هم درس سیاست را تجدید شدند!