اعتیادانه


فرشته پناهی
از خانه تا دانش سرا چک می‌کنم من
گاهی نمی‌دانم چرا چک می‌کنم من
بیهوده کلی ماجرا چک می‌کنم من
تا بوق سگ دائم تو را چک می‌کنم من
 
ای درد بی‌درمان من! گوشی! ولم کن
لطفاً برو شر خودت را زود کم کن
 
هی نکته علمی نیاور دم به ساعت
ترفندهایت کرده گیجم چون پت و مت
حالم دگرگون شد از این حجم رل و چت
مانده است بر دل حسرت یک خواب راحت
 
ای درد بی‌درمان من! گوشی! ولم کن
لطفاً برو شر خودت را زود کم کن
 
یا با زبان خوش برو یا می‌شوی شوت
از بس به من چسبیده‌ای کردیم فرتوت
با تو ببین افتاده‌ام بدجور از قوت
صبحانه و شام و ناهارم با تو مخلوط
 
ای درد بی‌درمان من! گوشی! ولم کن
لطفاً برو شر خودت را زود کم کن
 
من نان و گوشی می‌خورم هرروز و هرشب
با اطلاعم از همه عالم مرتب
مغزم شده اشباع از انواع مطلب
کردیم هر دو از فشارِ کارمان تب
 
ای درد بی‌درمان من! گوشی! ولم کن
لطفاً برو شر خودت را زود کم کن
 
سهمت شد از باند جهان دولا و پهنا
دنیا مجازاً شد به دستان تو دانا!
تزریق نفرت می‌کنی در بوق و کرنا
ول کن ندارد این همه اصرار معنا
 
ای درد بی‌درمان من! گوشی! ولم کن
لطفاً برو شر خودت را زود کم کن
 
از جمع دورم کرده‌ای، تنها و بی‌کس
افتاده‌ام انگار با تو توی محبس
از جان من دیگر چه می‌خواهی تو کرکس؟!
من توی تَرکم اینقدر چشمک نزن پس!
 
ای درد بی‌درمان من! گوشی! ولم کن
لطفاً برو شر خودت را زود کم کن



آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7923/18/615283/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها