مضراب هایی زلال از سرچشمه نغمه های ایرانی

ندا سیجانی-
​​​​​​​ به گفته محسن نفر، «ردیف موسیقی ایرانی عهد بزرگان و موسیقیدانان ما با موسیقی ایرانی است و اگر کسی با ردیف مخالف است، عهدی با آن ندارد»این آهنگساز، پژوهشگر و نوازنده تار، در مراسم رونمایی از مجموعه  تازه‌اش با عنوان «ردیف هفت دستگاه موسیقی ایرانی»، (با تک‌نوازی تار محسن نفر) به روایت موسی معروفی که روز گذشته در تماشاخانه مهر حوزه هنری برگزار شد، در دفاع از ردیف موسیقی ایرانی بیان کرد: برخی ازدوستان که تحصیلات موسیقی دارند یا استاد دانشگاه هستند و حتی به عنوان محقق و پژوهشگر معروفند، با ردیف موسیقی ایران مخالف هستند و بنده با دقت اندکی در احوال این دوستان به این نتیجه رسیدم که اکثریت آنها موسیقی ایرانی را بخوبی نمی‌شناسند و ردیف موسیقی کار نکرده‌اند و شناختی از آن ندارند. براین اساس کسی که چیزی را نمی‌داند، مخالفت کردن با آن موضوع حائز ارزش و اهمیت نیست اگرچه صاحب معروفیت و کرسی دانشگاه هم باشد.
جایگاه ویژه موسیقی ایرانی در جغرافیای جهان 
او در ادامه بیان داشت: دوستان دیگری هستند که آنها  را سنگواره‌های هنری می توانیم بنامیم ،چرا که کاری جز اجرای ردیف ندارند. یعنی جوشش هنری نداشته و فقط می‌توانند ردیف نوازی کنند، یعنی هیچ چشمه و آفرینش و خلاقیت هنری ندارند. این عزیزان هم به نظرم دشمنان ردیف هستند چون عملکردشان علیه ردیف است، چون فقط و فقط ردیف اجرا می‌کنند و وقتی هم چنین رویکردی وجود داشته باشد، مردم در برابر ردیف حالت دفاعی می‌گیرند. در حالی که باید بدانیم ردیف بسیار مقوله با اهمیتی در موسیقی ماست و می‌تواند منبع سرشاری از آفرینش‌های هنری جدید باشد. پس بهتر است ریشه‌ها را حفظ کنیم ،اما به تولد شاخه‌های جدید در این درخت ریشه‌دار هم توجه کنیم.این مدرس موسیقی ردیف را «عهد بزرگان و موسیقیدانان ما با موسیقی ایرانی» تعریف می‌‌کند و در این باره اظهار کرد: اگر با چیزی عهدی نداشته باشیم، پایبندی و وفاداری هم  وجود ندارد، براین اساس کسی که با ردیف مخالف است عهدی با آن  ندارد. موسیقی ایرانی یک خصوصیت و صفت خاص است که در جغرافیای جهانی جایگاه و صفت ویژه دارد که با همه موسیقی‌های دیگر کشور‌ها متفاوت شده است. اگر ما به ردیف موسیقی ایرانی که سرچشمه و گنجینه همه نغمه‌هایی است که در تاریخ موسیقی ایران رخ داده بی اعتنایی کنیم آیا جز این است که به خودمان و به همه ارزش‌هایی که صاحبان ارزش و کرامت دراین جغرافیا واقع کرده‌اند، بی اعتنایی کرده‌ایم؟ اهمیت ردیف موسیقی ایران مساوی با اهمیت کشور و فرهنگ و تاریخ و تمام ارزش‌ها و ارزشمندی‌ها و ارجمندی‌هایی است که بزرگان سرزمین  ما انجام داده‌اند.
اهمیت بیشتر موسیقی ایرانی از نفت و فرش ایرانی 
محسن نفر به قدمت و ارزش موسیقی ایرانی اشاره کرد و گفت: اگر اقتصاد ایران را به نفت می‌‌شناسند یا در صنایع دستی به فرش ایرانی، از نگاه من موسیقی ما اهمیتش بیشتر از نفت یا فرش ایرانی است ،چرا که موسیقی ما از سپیده دمان تمدن سابقه تاریخی داشته است و همه اهل موسیقی مدیون استادان بزرگی هستند که در طول تاریخ این نغمه‌ها را حفظ کرده‌اند، نغمه‌هایی که  هویت ما و وجهه مشخصه ما است. این نغمه‌ها از آن استادان به شاگردانشان که استادانی شدند، منتقل شد و در این باره زحمت کشیدند و آن را حفظ کردند و همه این نغمه‌ها به ردیف موسیقی ایرانی تبدیل شد. بنا براین هرچقدر در حفظ، اشاعه و گسترش این نغمه و غیرتمندی نسبت به آنها تلاش و کوشش کنیم باز هم کم است. در آخر  به سهم خودم از تمام مراکزی که از هویت و تاریخ این سرزمین حفاظت می‌‌کنم، تشکر می‌کنم.
مجموعه ای با یک تکنیک اجرایی صحیح 
شهرام صارمی هم درباره این اثر گفت: در این آلبوم، به گستره اصلی محتوای موسیقی ایرانی که ردیف است پرداخته شده و البته برای اولین بار نبوده و قبل‌تر هم چنین آثاری منتشر شده، اما با اطمینان خاطر می‌گویم، این اثر خاص خواهد بود ،چرا که مبتنی بر آموزش‌ها و کلاس‌هایی است که خود استاد نفر نزد یک نسل طلایی از موسیقیدانان بسیار شاخص ایرانی فراگرفته و در درجه دوم این مجموعه با یک تکنیک اجرایی صحیح جمله‌بندی صحیح  و سایر خصوصیات موسیقی اجرا شده است.او درادامه صحبت‌هایش گفت: ردیف اساساً موضوعی برای آموزش بوده و کسانی که با آثار استاد محسن نفر آشنایی دارند چه در کارهای گروهی‌شان یا تک نوازی‌هایشان متوجه این صحبت بنده خواهند شد که آقای نفر در اجرای موسیقی دستگاهی ایران، کاملاً از ردیف به عنوان یک دستمایه‌ استفاده کرده که دارای محتوایی جدید، بداهه و ساخته و پرداخته تفکر و اندیشه خودش بوده است و این نگاه صحیحی به ردیف موسیقی دستگاهی ایران است و اطمینان دارم طی سال‌های آینده جایگاه خودش را به عنوان یک اثر مبتنی بر آموزش و اجرای صحیح در بین اهل موسیقی باز خواهد کرد.
موسیقی ردیف دستگاهی چراغ راه روشن آیندگان 
فاضل جمشیدی خواننده موسیقی ایرانی هم به آشنایی خود با محسن نفر اشاره کرد که به سال‌های منتهی به دهه ۶۰  برمی‌گشت  و او را از جمله آهنگسازان و نوازندگان قدرتمند موسیقی ایرانی معرفی کرد که از آن سال‌ها تا کنون خدمات ارزشمندی را به جامعه موسیقی ارائه داده است و به اعتقاد او، موسیقی ردیف دستگاهی ایران، با اندکی خلاقیت و نوآوری می‌تواند چراغ راه روشنی برای آینده موسیقی کشورمان باشد که بتواند به واسطه حضور هنرمندانی چون محسن نفر، هم به کمیت توجه شود و هم به کیفیت. میلاد عرفانپور مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری،  امیرحسین سمیعی معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، جمشید جم خواننده قطعه ماندگار «یار دبستانی»، محمدمهدی دادمان رئیس حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی از دیگر سخنرانان این مراسم بودند.