ایموجی‌ها؛ شکل امروزین خط تصویرنگار و اندیشه‌نگار

امروزه کمتر کسی را می‌توان یافت که با دنیای دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی سر و کار داشته باشد ولی با ایموجی‌ها و استفاده از آنها بیگانه باشد. کاربرد ایموجی‌ها در میان نسل جوان شاید بیشتر از بقیه باشد. این نسل، که با دنیای سرعت و تکنولوژی رشد کرده و به آن خو گرفته است، تمایل دارد در کوتاه‌ترین زمان ممکن و با کمترین زحمت، بیشترین معنا و منظور را منتقل کند. در این میان، ایموجی‌ها ابزار مناسبی هستند که به کاربر اجازه می‌دهند گاهی اوقات به جای نوشتن یک جمله، فقط از یک ایموجی استفاده کند. ایموجی‌ها می‌توانند بیانگر حرکات، حالات چهره، لحن بیان و احساسات مختلفی مانند خنده، غصه، تأیید کردن یا تأیید نکردن، ابراز عشق، تسلیت، تعجب، نگرانی و... باشند.
از منظر زبان‌شناسی، ایموجی‌ها شکل امروزین و پیشرفته مدل‌های خط تصویرنگار (pictogram) و اندیشه‌نگار (ideogram) هستند؛ همان‌طور که قبل از ابداع خط الفبایی، خط تصویرنگار و اندیشه‌نگار این امکان را برای انسان اولیه فراهم می‌کرد که برای بیان مفاهیم به شکل نوشتاری، آنها را با تصویر بیان کند، در عصر حاضر نیز، استفاده از ایموجی‌ها به ما این امکان را می‌دهد تا در بستر فضای مجازی به جای نوشتن یک جمله‌، تنها با یک ایموجی منظور خود را بیان کنیم.
خاستگاه و سیر تکامل ایموجی‌ها
تاریخچه پیدایش و کاربرد اولین ایموجی‌ها به اوایل دهه نود میلادی برمی‌گردد. در این سال‌ها با گسترش و همه‌گیری اینترنت و ابزارهای ارتباطی جدید، برخی کاربران از سر ذوق و تفنن تلاش می‌کردند با ترکیب مجموعه‌ای از حروف، اعداد یا علامت‌های موجود در صفحه کلید، حالات روحی خود را بیان کنند. از رایج‌ترین این نمادها می‌توان به نماد :-) برای نشان دادن «خوشحالی» و نماد :-( برای نشان دادن «ناراحتی» اشاره کرد؛ اما ایده ساخت ایموجی‌ها به شکلی که امروزه وجود دارند، به سال1999 بر‌می‌گردد. در این سال یک هنرمند و طراح ژاپنی به نام «شیگه تاکا کورتینا» با الهام از تصاویری که در گزارش‌های هواشناسی تلویزیون دیده بود، چند نماد تصویری را برای شرکت مخابراتی NTT DoCoMo طراحی کرد. هدف او این بود که کاربران بتوانند با یک روش جذاب، اطلاعات را به شکل واضح، ساده و مختصر انتقال دهند. کم‌کم نام ایموجی برای این گونه نمادهای تصویری انتخاب شد. در زبان ژاپنی، «ای» به معنی تصویر و «موجی» به معنی شخصیت است. از این سال به بعد تعداد ایموجی‌ها رفته‌رفته بیشتر شد و علاوه بر نشان دادن وضعیت آب و هوا، تصاویری برای نشان دادن حالات مختلف چهره انسان، وسایل نقلیه، فناوری و... ابداع شد.
به دلیل جذابیت ایموجی‌ها و استفاده روز‌افزون کاربران از آنها، «جرمی بِرگ»، مؤسس دانشنامه ایموجی پدیا، در سال 2014، روز هفدهم جولای را روز جهانی ایموجی‌ها نامگذاری کرد. علت اینکه روز هفدهم جولای برای این مناسبت پیشنهاد شد، این بود که در چنین روزی در سال 2002 میلادی، شرکت اپل همزمان با انتشار برنامه iCal خود، ایموجی مربوط به این برنامه را به همراه چند ایموجی دیگر در سیستم IOS بارگذاری کرده بود.
با عنایت به اینکه اکثر ایموجی‌ها نوعی رابطه شمایل‌گونه و تصویری با پدیده‌ها برقرار می‌کنند، می‌توانند روایتگر مفاهیمی باشند که تقریباً برای همه افراد قابل فهم هستند. برای مثال، اگر شما برای شخصی در هر گوشه از دنیا و با هر زبانی، یک ایموجی خندان بفرستید، او احساس خوشحالی شما را درک خواهد کرد؛ اما گاهی اوقات به سبب تنوع فرهنگی و پیچیدگی‌های جوامع امروزی، ممکن است یک ایموجی در فرهنگ‌های مختلف، معانی متفاوتی را برساند. با این حال باید پذیرفت که ایموجی‌ها به هر شکل و حالتی که باشند، امروزه جزئی از نظام ارتباطی ما در فضای مجازی شده‌اند و کاربرد آنها در کنار نظام نوشتاری زبان، امر انتقال پیام را راحت‌تر و سریع‌تر کرده است.