برشهایی از زندگی
«پارامونت» نمایشگاهی است از منتخب عکاسیهای من که در گالری آبان به نمایش درآمده است. عکسهایی که از سال ١٣٩۴ تا ١۴٠٠ گرفته شده و نقطه اشتراک همه آنها، در«خیابانهای شیراز بودن» است. نام این نمایشگاه نیز برگرفته از یکی از پررفت و آمدترین و قدیمیترین مکانهای شهرشیراز، چهارراه «پارامونت» است.
یکی دو سال پس از شروع کارم، به چند ژانر عکاسی سرک کشیدم، خود را در خیابان دیدم درحالی که از دوربین، عابران را تماشا میکردم. اینکه از میان روزمرگیها بتوان عکسی گرفت که خارج از آن چهارچوب خستهکننده زندگی باشد، بسیار چالش برانگیز و جذاب است. هیاهوی خیابان و اتفاقات کوچک و بزرگش تا همین الان هم، من را مجذوب خود کرده است.
به اعتقاد من، برشهایی از زندگی را میتوان در قابهای یک عکاس خیابانی نظاره کرد و از آن به عنوان یکی از ابزارهای تحلیل روابط و تعاملات انسانی استفاده کرد. از طرف دیگر، عکاسی خیابانی با درک و برخورد ما از مفهوم شهر و زندگی شهری در هم آمیخته است. به نظر میرسد، هرقدر که زندگی شهری، شهر نشینی و شهرسازی پیشرفت داشته باشد، ظرفیتهای بیشتری برای عکاسی خیابانی در شهر فراهم میگردد. از اینرو، نمایشگاههای مرتبط با عکاسی خیابانی، علاوه بر فراهم کردن بستری برای نقد و گفتوگوی هنری، فرصتی است برای سنجش غیرمستقیم سطح زندگی در یک شهر. به عبارت دیگر، شهر را گاهی از زاویه یک عکاس خیابانی میتوان نگاه کرد. جایی که دیدگاه و هنر عکاس از یک طرف و جامعه شهر و روابط انسانی از طرف دیگر به شکلی درهم تلفیق میشوند.
یکی دو سال پس از شروع کارم، به چند ژانر عکاسی سرک کشیدم، خود را در خیابان دیدم درحالی که از دوربین، عابران را تماشا میکردم. اینکه از میان روزمرگیها بتوان عکسی گرفت که خارج از آن چهارچوب خستهکننده زندگی باشد، بسیار چالش برانگیز و جذاب است. هیاهوی خیابان و اتفاقات کوچک و بزرگش تا همین الان هم، من را مجذوب خود کرده است.
به اعتقاد من، برشهایی از زندگی را میتوان در قابهای یک عکاس خیابانی نظاره کرد و از آن به عنوان یکی از ابزارهای تحلیل روابط و تعاملات انسانی استفاده کرد. از طرف دیگر، عکاسی خیابانی با درک و برخورد ما از مفهوم شهر و زندگی شهری در هم آمیخته است. به نظر میرسد، هرقدر که زندگی شهری، شهر نشینی و شهرسازی پیشرفت داشته باشد، ظرفیتهای بیشتری برای عکاسی خیابانی در شهر فراهم میگردد. از اینرو، نمایشگاههای مرتبط با عکاسی خیابانی، علاوه بر فراهم کردن بستری برای نقد و گفتوگوی هنری، فرصتی است برای سنجش غیرمستقیم سطح زندگی در یک شهر. به عبارت دیگر، شهر را گاهی از زاویه یک عکاس خیابانی میتوان نگاه کرد. جایی که دیدگاه و هنر عکاس از یک طرف و جامعه شهر و روابط انسانی از طرف دیگر به شکلی درهم تلفیق میشوند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه