چهره‌ها

پرونده پتروشیمی غیرقانونی میانکاله برای همیشه بسته شد
انتظار برای بازگشت اراضی ملی

 رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور از بسته شدن همیشگی پرونده توسعه پتروشیمی در میانکاله خبر می‌دهد، اما همچنان این سؤال باقی می‌ماند که آیا قانون به تخلف‌های انجام گرفته در واگذاری اراضی میانکاله رسیدگی می‌کند؟ 90 هکتار اراضی که در اختیار پیمانکار قرار گرفته است چه زمانی به منابع طبیعی باز می‌گردد؟ وضعیت نهال‌های مهاجمی که در منطقه کاشته شده چه می‌شود؟
ماجرای پتروشیمی میانکاله از کلنگ‌زنی اسفند ماه 1400 شروع شد. پروژه مجوز محیط زیست نداشت و این سؤال آغاز پرسش‌های زیادی درباره یک واگذاری عجیب در اراضی حسین‌آباد بود. براساس قانون واگذاری زمین پیش از صدور مجوز زیست‌محیطی تخلف قانونی است. پیگیری‌های روزنامه ایران نشان داد چند نماینده از معاونان وقت سازمان حفاظت محیط زیست در سال 1400 مجوز سیاسی گرفته بودند. مجوزی سیاسی که ابتدای تخلف‌های زیادی بود. همین مجوز باعث شده تا سازمان منابع طبیعی، سازمان محیط زیست، سازمان امور اراضی، کمیسیون ماده 21 واستانداری مازندران با موافقت مشروط، اراضی ملی را به پیمانکار واگذار کنند. کارشناسان آشنا با امور اراضی همان روزها اعلام کردند در قانون چیزی به اسم «موافقت مشروط» وجود ندارد اما این تنها تخلف انجام گرفته در این واگذاری نبود. اراضی واگذار شده دارای پروانه چرا بودند و براساس قوانین حتی با جبران خسارت 70 خانوار دامدار صاحب پروانه چرا در منطقه هم، قانون اجازه واگذاری چنین اراضی را نمی‌دهد اما این قانون هم نادیده گرفته شد. موضوع دیگری هم وجود دارد که بارها از سوی روزنامه ایران مطرح شده است. براساس اسناد و مدارک موجود نیاز مکانی این صنعت با تمام تأسیسات آن 55 هکتار است و معلوم نیست چرا سازمان امور اراضی و سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با واگذاری 35 هکتار بیشتر از نیاز واقعی پیمانکار موافقت کرده‌اند؟

میز خدمت سکوی پرش گردشگری همدان؟‍!
​​​​​​​
 «علی مالمیر» مدیرکل میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی استان همدان گفت: «میز خدمت با حضور نماینده وزیر میراث‌ فرهنگی ،گردشگری و صنایع دستی و جمعی از مدیران و کارشناسان این اداره کل به مناسبت سفر استانی رئیس‌جمهور و هیأت دولت، در انتهای همین هفته با هدف دریافت مطالبات و درخواست‌های مردمی و همچنین پیگیری و بررسی موارد، در همدان دایر می‌‌شود.» تشکیل میز خدمت از سوی میراث ‌فرهنگی استان همدان باز این سؤال را پیش آورد که چرا همدان به رغم همه داشته‌های مطرح و بلند آوازه نتوانسته است جایگاهی درخور در گردشگری ایران پیدا کند.
هیچ شکی نیست که قد و قامت همدان در حد اتفاق‌های بزرگ در حوزه گردشگری است؛ اما تا به امروز جامه‌ای برازنده و به اندازه قامت بالا بلند و باستانی‌اش ندوخته‌اند. همدان هم در چهار دهه گذشته سرنوشت شهرهایی چون تبریز، قزوین و کرمانشاه را تجربه کرده است. چهار دهه پیش چند شهر کشور، برند گردشگری شدند. شیراز، اصفهان، یزد، تبریز، کرمانشاه و... همدان هم یکی از آن شهرهاست.
همدان سال 2018 هم  از سوی مجمع گفت‌وگوی همکاری کشورهای آسیایی، پایتخت گردشگری کشورهای آسیایی شد.40 نماینده از 15 کشور به همدان آمدند. اما تمام برنامه‌های همدان 2018  به  یک افتتاحیه و اختتامیه و یک المان در سطح شهر محدود شد. رویداد بین‌المللی همدان ۲۰۱۸ نتوانست آن شهر گمشده در هزارتوی ذهن فراموش شده گردشگران را باز بیابد و به توریست داخلی و خارجی دوباره معرفی کند؟ آیا میز خدمتی که مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی همدان تشکیل می‌‌دهد به آسیب‌شناسی موانع واقعی جذب گردشگر برای یکی از تاریخی‌ترین شهرهای کشور منجر می‌شود یا مثل برنامه‌های دیگر در رزومه مدیران شهر بایگانی می‌‌شود؟