«با هم» با نوای خراسانی
مجموعه شنیداری با کلام «با هم» از همان ابتدا با یک قطعه شورانگیز از خراسان، به یاد غلامعلی پورعطایی تربت جامی که شناخته شده برای تمامی ایرانیان است آغاز میشود و با تنظیمی فرحانگیز، نویدبخش، مجموعهای است که قرار است موسیقی و کلام را به گوشِ هوشِ جان برساند. قطعه «نوایی» به لحاظ نغمه پردازی از جایگاه ویژهای در موسیقی اقوام و نواحی ایران برخوردار است تا جایی که تاکنون دههها است تنظیمهای زیادی روی آن انجام پذیرفته و هر بار شنیدنیتر از قبل فراخراسانیتر شده و این امکان را به موسیقیدانها از هر گرایش و گونهای میدهد که خودآزماییای داشته باشند در سبک و سیاق حقیقت در موسیقی امکان وجود را...، هرچند که مربوط به یک نقطه از جغرافیای فلات ایران باشد. آهنگ ترانه دوم «افلاکیان» با کلام رهی معیری با شکوه طنینانداز میشود و همخوانان بر حجم شنیداری کلمات و موسیقی میافزایند. آهنگ ترانه «نسیم صبحگاهی» با شعر حضرت حافظ ریتم وارانه با تمپوی مناسب زمینهساز مقدمهای برای آوای خواننده مهیا میکند تا جوهره همنوایی و فحوای کلام و شعر به درستی برجان و گوش بنشیند و شنونده به راحتی پس از یکبار شنیدن با قطعه همراهی کند، تا مسیر و جایی که تُندای موسیقی میانه راه افزایش یافته و حالتی چهارمضراب گونه به وصل مناسب رسد در تنظیمی منظم برای برگشت به جملهبندی اول...
«در یاد دل» آهنگ ترانهای است با شعر رهی معیری که در آغازش ضربی وار و پر جُنب و جوش و شورانگیزانه و کوبش وار، وارد خوانندگی میشود. صدای کوفتنهای دف از معانی نهفته در کلمات و الحان شعری است که فریاد وار دریا دلی را بانگ میزند. در قطعه ضربی «آوازی» با شعر حضرت حافظ، خواننده سعی دارد با تمام توان و دانش آوازی خود اجرایی مورد قبول ارائه دهد که تا حدی موفق است و به مدد ریتم کوبی حماسی نوازندگان، تنظیم سازها به سمتی رفته که موسیقی همراستا با صدای خواننده قرار گیرد تا خلأیی احساس نشود. قطعه «باهم» حماسی گونه سرآغازی دارد و متناسب با اشعار حضرت مولانا بر زخمهها و حنجره و پوست میتازد تا نماد و استعارهای از صدای ازلی باشد برای گوش زمینیان... سازبندیها به درستی در جای خود قرار دارند و هر یک نقش صدارسانی خوبی را ایفا میکنند که نغمههای تازه در فضای شنیداری موسیقی دستگاهی ایران به گوشها مترتّب گردد و در آخر آهنگ ترانه محلی «زلفای یارم» باز هم از خطه خراسان جنوبی است که نام و ملودی آشنا برای ایرانیان است در هر کجای این جهان و از هر قومیتی که باشند و به محض شنیدن زمزمه و همراهیاش کنند. البته گروه همخوان در اینجا با صدای پایین گذاشته شده و باعث گردیده کیفیت شنیداری مناسب با حال و هوای قطعه حس نشود. اساساً قطعات موسیقی اقوام و نواحی ایران بویژه چنین الحانی که از ویژگی ریتم و ملودی غنی در عین سادگی برخوردارند، برای فرهنگهای متنوع ایرانیان سببساز پیوستگی و امت واحدهاند و نیز در عین رعایت حفظ زبان معیار پارسی در قلمرو موسیقی بومی و شهری مؤثر قلمداد میشوند. برزو امیری (کمانچه و دف)، محمد رضا اصغری (سنتور)، سجاد سقایی (عود)، هادی پورعطایی (دوتار)، مجید علیزاده (تنبک)، محمود موسوی (تار) و آرش صمیمی (نی) نوازندگان این آلبوم در کنار همخوانان: مریم نیک بین، ثمین مهرپویان، بیتا همدانی و بهرخ شورورزی هستند و میکس و مسترینگ از مصباح قمصری است.
«در یاد دل» آهنگ ترانهای است با شعر رهی معیری که در آغازش ضربی وار و پر جُنب و جوش و شورانگیزانه و کوبش وار، وارد خوانندگی میشود. صدای کوفتنهای دف از معانی نهفته در کلمات و الحان شعری است که فریاد وار دریا دلی را بانگ میزند. در قطعه ضربی «آوازی» با شعر حضرت حافظ، خواننده سعی دارد با تمام توان و دانش آوازی خود اجرایی مورد قبول ارائه دهد که تا حدی موفق است و به مدد ریتم کوبی حماسی نوازندگان، تنظیم سازها به سمتی رفته که موسیقی همراستا با صدای خواننده قرار گیرد تا خلأیی احساس نشود. قطعه «باهم» حماسی گونه سرآغازی دارد و متناسب با اشعار حضرت مولانا بر زخمهها و حنجره و پوست میتازد تا نماد و استعارهای از صدای ازلی باشد برای گوش زمینیان... سازبندیها به درستی در جای خود قرار دارند و هر یک نقش صدارسانی خوبی را ایفا میکنند که نغمههای تازه در فضای شنیداری موسیقی دستگاهی ایران به گوشها مترتّب گردد و در آخر آهنگ ترانه محلی «زلفای یارم» باز هم از خطه خراسان جنوبی است که نام و ملودی آشنا برای ایرانیان است در هر کجای این جهان و از هر قومیتی که باشند و به محض شنیدن زمزمه و همراهیاش کنند. البته گروه همخوان در اینجا با صدای پایین گذاشته شده و باعث گردیده کیفیت شنیداری مناسب با حال و هوای قطعه حس نشود. اساساً قطعات موسیقی اقوام و نواحی ایران بویژه چنین الحانی که از ویژگی ریتم و ملودی غنی در عین سادگی برخوردارند، برای فرهنگهای متنوع ایرانیان سببساز پیوستگی و امت واحدهاند و نیز در عین رعایت حفظ زبان معیار پارسی در قلمرو موسیقی بومی و شهری مؤثر قلمداد میشوند. برزو امیری (کمانچه و دف)، محمد رضا اصغری (سنتور)، سجاد سقایی (عود)، هادی پورعطایی (دوتار)، مجید علیزاده (تنبک)، محمود موسوی (تار) و آرش صمیمی (نی) نوازندگان این آلبوم در کنار همخوانان: مریم نیک بین، ثمین مهرپویان، بیتا همدانی و بهرخ شورورزی هستند و میکس و مسترینگ از مصباح قمصری است.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه