میزان مشارکت رأیدهندگان در امریکا نسبت به سایر نقاط جهان چگونه است؟
چالش ایالات متحده با معیارهای لیبرال دموکراسی
سحر سماوات / کشورهای غربی و در رأس آنها امریکا همواره انتخابات و میزان مشارکت مردم را یکی از معیارهای اساسی یک کشور دموکراتیک ارزیابی میکنند و همواره در نسخههای منسوخ خود برای سایر کشورها از همین موضوع میزان مشارکت مردم استفاده میکنند. حال اندیشکده شورای روابط خارجی امریکا در گزارش خود به ارزیابی کاهش مشارکت مردم در انتخابات این کشور در طول 100 سال گذشته پرداخته است و آن را خطر جدی برای آینده دموکراسی ارزیابی میکند.
در گزارش شورای روابط خارجی امریکا آمده است که میزان مشارکت رأیدهندگان در ایالات متحده مدتها است که در مقایسه با سایر کشورهای توسعهیافته پایین بوده و نگرانیها را در مورد سلامت دموکراسی این کشور افزایش داده است. منتقدان به موانع ساختاری در سیستم رأیدهی اشاره میکنند که اقلیتها را از حق رأی محروم میکند. دیگر کارشناسان انتخابات به بیعلاقگی مداوم رأیدهندگان اشاره میکنند. پیش از انتخابات میان دورهای 2022، بحث در مورد آنچه باید انجام شود تشدید شده است.میزان مشارکت در ایالات متحده در میان اعضای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) (گروهی از کشورهای توسعهیافته) کمتر از حد میانگین است. میزان مشارکت در انتخابات ملی 2020 امریکا 62 درصد بود که سه واحد کمتر از میانگین 65 درصدی OECD بود. برخی از کشورهایی که بیشترین مشارکت را داشتند عبارتند از ترکیه، سوئد و بلژیک با 78 درصد یا بیشتر. سوئیس، لوکزامبورگ و شیلی با 51 درصد یا کمتر از پایینترینها هستند.
اکثر کشورهای سازمان توسعه و همکاری اقتصادی میزان مشارکت بیشتری نسبت به امریکا دارند. بلژیک 78 درصد، کره جنوبی 77 درصد، استرالیا 76 درصد، هلند 75 درصد، آلمان 69 درصد، فرانسه 67 درصد، ایتالیا 65 درصد، اسپانیا 65 درصد، انگلیس 62 درصد و ایالات متحده 62 درصد است. میزان مشارکت در امریکا فقط از شیلی و ژاپن بیشتر است.
کارشناسان انتخاباتی میگویند حضور بالای مردم را میتوان با عوامل مختلفی توضیح داد. یکی قوانین رأیگیری اجباری است، مانند قوانین استرالیا و بلژیک. برای مثال، در شیلی، میزان مشارکت رأیدهندگان پس از تغییر از رأیگیری اجباری به داوطلبانه در سال 2012 کاهش یافت. سیستمهای رأیگیری عامل دیگری است؛ کشورهای دارای نمایندگی تناسبی که در آن احزاب بر اساس نسبت آرایی که دریافت میکنند، کرسیها را به دست میآورند، تمایل دارند مشارکت بیشتری نسبت به سیستمهایی که برنده همه را میبرد، مانند ایالات متحده که در آن حزب اکثریت در یک حوزه انتخاباتی معین، همه کرسیها را به دست میآورد، داشته باشند.
برخی از تحلیلگران استدلال میکنند که وضعیت اجتماعی- اقتصادی نیز مهم است. بهطور کلی، مناطق ثروتمند مشارکت بیشتری دارند، روندی که در ایالات متحده وجود دارد. انتخاباتی که رقابتیتر و دارای سهام بیشتر تلقی میشود، مشارکت را نیز افزایش میدهد. در انتخابات ریاستجمهوری امریکا در سال 2016، پنج ایالت ثروتمند با بیشترین مشارکت شاهد نزدیکترین رقابت بین دو نامزد بود.
چرا میزان مشارکت در امریکا کم است؟
مشارکت پایین از ویژگیهای سیاست ایالات متحده در قرن گذشته بوده است، بهطوری که انتخابات ریاست جمهوری بهطور مداوم بین 50 تا 65 درصد را به همراه داشته است. مشارکت در انتخابات میان دورهای حتی از این درصد هم کمتر است. الزامات رأیگیری دوران جیم مک کری بسیاری از سیاهپوستان امریکایی را از حق رأی محروم میکرد. قانون حقوق رأی 1965 این نوع تبعیض را ممنوع کرد، اما مدافعان میگویند که عوامل زیادی همچنان مشارکت را کاهش میدهند.
نرخ ثبت نام پایین یکی از چالشها است برخلاف بسیاری از کشورها، ثبت نام در ایالات متحده بر عهده رأیدهندگان است.منتقدان میگویند ثبت نام اغلب گیجکننده است و یک مانع سیستماتیک است که به طورنامتناسبی مانع از شهروندان کم درآمد، سیاه پوست و دارای تابعیت میشود. کارشناسان در مورد اهمیت این موضوع اختلافنظر دارند؛ برخی استدلال میکنند که ثبت نام از دهه 1990 بدون بهبود نرخ مشارکت بسیار آسانتر شده است. در سال 2020، در مقایسه با استرالیا و آلمان که ثبت نام در آنها انجام میشود، کمتر از سه چهارم کل واجدین شرایط رأی دادن ثبت نام کردهاند. نرخ بالاتر از 90 درصد است.
چالش دیگر بیتفاوتی مردم بخصوص جوانان امریکایی نسبت به سیاست در این کشور است. در ادامه گزارش شورای روابط خارجی امریکا آمده است که برخی از غیر رأیدهندگان بهسادگی علاقهای ندارند یا نمیخواهند در انتخابات شرکت کنند. محققان دریافتهاند که در مقایسه با رأیدهندگان مکرر، کسانی که بهندرت یا هرگز رأی نمیدهند به سیستم انتخاباتی بیاعتماد هستند و کمتر به سیاست علاقه دارند. این امر بویژه در میان جوانان (هجده تا بیست و چهار ساله) که معمولاً کمترین میزان مشارکت را دارند صادق است.در نهایت این گزارش به چشمانداز انتخاباتی میاندورهای کنگره امریکا میپردازد و میگوید که در پی حمله 6 ژانویه 2021 به ساختمان کنگره ایالات متحده و اتهامات غیر قابل اثبات رئیس جمهور دونالد ترامپ مبنی بر تقلب در انتخابات 2020، برخی از سیاستگذاران به دنبال رفع مشکلات در جریان رأیگیری 2022 هستند. یک پیشنهاد، قانون آزادی رأی دادن برای همگان (FVA)، به دنبال مقابله با آنچه منتقدان ادعا میکنند سرکوب رأیدهندگان محلی با تعیین استانداردهای ملی است. مجلس نمایندگان سال گذشته قانون رأی دادن همه مردم را تصویب کرد، اما بعید به نظر میرسد که در مجلس سنا پیشروی داشته باشد.
انتخابات 2020 شاهد بیشترین میزان مشارکت در بیش از یک قرن گذشته بود. در حالی که میزان مشارکت معمولاً در میاندورهای کمتر است، تحلیلگران هشدار میدهند که با توجه به حکم تاریخی سقط جنین در دادگاه عالی، انتخابات امسال غیرقابل پیشبینی است. برخی کارشناسان میگویند با وجود تغییر قوانین رأیگیری، روند صعودی میتواند ادامه یابد. پس میتوان نتیجه گرفت که میزان مشارکت در انتخابات امریکا بهعنوان یکی از چالشهای حال و آینده نظام لیبرال دموکراسی خواهد بود.
در گزارش شورای روابط خارجی امریکا آمده است که میزان مشارکت رأیدهندگان در ایالات متحده مدتها است که در مقایسه با سایر کشورهای توسعهیافته پایین بوده و نگرانیها را در مورد سلامت دموکراسی این کشور افزایش داده است. منتقدان به موانع ساختاری در سیستم رأیدهی اشاره میکنند که اقلیتها را از حق رأی محروم میکند. دیگر کارشناسان انتخابات به بیعلاقگی مداوم رأیدهندگان اشاره میکنند. پیش از انتخابات میان دورهای 2022، بحث در مورد آنچه باید انجام شود تشدید شده است.میزان مشارکت در ایالات متحده در میان اعضای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) (گروهی از کشورهای توسعهیافته) کمتر از حد میانگین است. میزان مشارکت در انتخابات ملی 2020 امریکا 62 درصد بود که سه واحد کمتر از میانگین 65 درصدی OECD بود. برخی از کشورهایی که بیشترین مشارکت را داشتند عبارتند از ترکیه، سوئد و بلژیک با 78 درصد یا بیشتر. سوئیس، لوکزامبورگ و شیلی با 51 درصد یا کمتر از پایینترینها هستند.
اکثر کشورهای سازمان توسعه و همکاری اقتصادی میزان مشارکت بیشتری نسبت به امریکا دارند. بلژیک 78 درصد، کره جنوبی 77 درصد، استرالیا 76 درصد، هلند 75 درصد، آلمان 69 درصد، فرانسه 67 درصد، ایتالیا 65 درصد، اسپانیا 65 درصد، انگلیس 62 درصد و ایالات متحده 62 درصد است. میزان مشارکت در امریکا فقط از شیلی و ژاپن بیشتر است.
کارشناسان انتخاباتی میگویند حضور بالای مردم را میتوان با عوامل مختلفی توضیح داد. یکی قوانین رأیگیری اجباری است، مانند قوانین استرالیا و بلژیک. برای مثال، در شیلی، میزان مشارکت رأیدهندگان پس از تغییر از رأیگیری اجباری به داوطلبانه در سال 2012 کاهش یافت. سیستمهای رأیگیری عامل دیگری است؛ کشورهای دارای نمایندگی تناسبی که در آن احزاب بر اساس نسبت آرایی که دریافت میکنند، کرسیها را به دست میآورند، تمایل دارند مشارکت بیشتری نسبت به سیستمهایی که برنده همه را میبرد، مانند ایالات متحده که در آن حزب اکثریت در یک حوزه انتخاباتی معین، همه کرسیها را به دست میآورد، داشته باشند.
برخی از تحلیلگران استدلال میکنند که وضعیت اجتماعی- اقتصادی نیز مهم است. بهطور کلی، مناطق ثروتمند مشارکت بیشتری دارند، روندی که در ایالات متحده وجود دارد. انتخاباتی که رقابتیتر و دارای سهام بیشتر تلقی میشود، مشارکت را نیز افزایش میدهد. در انتخابات ریاستجمهوری امریکا در سال 2016، پنج ایالت ثروتمند با بیشترین مشارکت شاهد نزدیکترین رقابت بین دو نامزد بود.
چرا میزان مشارکت در امریکا کم است؟
مشارکت پایین از ویژگیهای سیاست ایالات متحده در قرن گذشته بوده است، بهطوری که انتخابات ریاست جمهوری بهطور مداوم بین 50 تا 65 درصد را به همراه داشته است. مشارکت در انتخابات میان دورهای حتی از این درصد هم کمتر است. الزامات رأیگیری دوران جیم مک کری بسیاری از سیاهپوستان امریکایی را از حق رأی محروم میکرد. قانون حقوق رأی 1965 این نوع تبعیض را ممنوع کرد، اما مدافعان میگویند که عوامل زیادی همچنان مشارکت را کاهش میدهند.
نرخ ثبت نام پایین یکی از چالشها است برخلاف بسیاری از کشورها، ثبت نام در ایالات متحده بر عهده رأیدهندگان است.منتقدان میگویند ثبت نام اغلب گیجکننده است و یک مانع سیستماتیک است که به طورنامتناسبی مانع از شهروندان کم درآمد، سیاه پوست و دارای تابعیت میشود. کارشناسان در مورد اهمیت این موضوع اختلافنظر دارند؛ برخی استدلال میکنند که ثبت نام از دهه 1990 بدون بهبود نرخ مشارکت بسیار آسانتر شده است. در سال 2020، در مقایسه با استرالیا و آلمان که ثبت نام در آنها انجام میشود، کمتر از سه چهارم کل واجدین شرایط رأی دادن ثبت نام کردهاند. نرخ بالاتر از 90 درصد است.
چالش دیگر بیتفاوتی مردم بخصوص جوانان امریکایی نسبت به سیاست در این کشور است. در ادامه گزارش شورای روابط خارجی امریکا آمده است که برخی از غیر رأیدهندگان بهسادگی علاقهای ندارند یا نمیخواهند در انتخابات شرکت کنند. محققان دریافتهاند که در مقایسه با رأیدهندگان مکرر، کسانی که بهندرت یا هرگز رأی نمیدهند به سیستم انتخاباتی بیاعتماد هستند و کمتر به سیاست علاقه دارند. این امر بویژه در میان جوانان (هجده تا بیست و چهار ساله) که معمولاً کمترین میزان مشارکت را دارند صادق است.در نهایت این گزارش به چشمانداز انتخاباتی میاندورهای کنگره امریکا میپردازد و میگوید که در پی حمله 6 ژانویه 2021 به ساختمان کنگره ایالات متحده و اتهامات غیر قابل اثبات رئیس جمهور دونالد ترامپ مبنی بر تقلب در انتخابات 2020، برخی از سیاستگذاران به دنبال رفع مشکلات در جریان رأیگیری 2022 هستند. یک پیشنهاد، قانون آزادی رأی دادن برای همگان (FVA)، به دنبال مقابله با آنچه منتقدان ادعا میکنند سرکوب رأیدهندگان محلی با تعیین استانداردهای ملی است. مجلس نمایندگان سال گذشته قانون رأی دادن همه مردم را تصویب کرد، اما بعید به نظر میرسد که در مجلس سنا پیشروی داشته باشد.
انتخابات 2020 شاهد بیشترین میزان مشارکت در بیش از یک قرن گذشته بود. در حالی که میزان مشارکت معمولاً در میاندورهای کمتر است، تحلیلگران هشدار میدهند که با توجه به حکم تاریخی سقط جنین در دادگاه عالی، انتخابات امسال غیرقابل پیشبینی است. برخی کارشناسان میگویند با وجود تغییر قوانین رأیگیری، روند صعودی میتواند ادامه یابد. پس میتوان نتیجه گرفت که میزان مشارکت در انتخابات امریکا بهعنوان یکی از چالشهای حال و آینده نظام لیبرال دموکراسی خواهد بود.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه