ملایی: نقره جاکارتا را این بار طلا می‌کنم

فائزه زمانی/ ستاره این روزهای روئینگ ایران با پوکر طلای قهرمانی آسیا و کسب 3 طلا در مسابقات قهرمانی آسیا تایلند، برای رقبای بازی‌های آسیایی هانگژو خط و نشان کشید. در حالی که هنوز افسوس شکستن پارو در بازی‌های آسیایی هانگژو و از دست رفتن طلای این مسابقات همراه ملایی است، حالا بیشتر از همیشه به فکر تبدیل این نقره به طلا است تا کلکسیون افتخارات آسیایی‌اش را تکمیل کند. او از پوکر قهرمانی و کسب 3 طلایش در این مسابقات به «ایران» می‌گوید: «سطح مسابقات خوب بود و خدا را شکر توانستم 3 طلا در این مسابقات به دست بیاورم. حس خیلی خوبی دارم از اینکه توانستم برای چهارمین سال پیاپی طلای خود را تکرار کرده و پوکر قهرمانی کنم. اینکه یک ورزشکار بتواند هر سال در بالاترین سطح قهرمانی باشد و طلا بگیرد از اتفاقات خوب دوران قهرمانی است و هر ورزشکاری دوست دارد به این رکورد برسد.» ملایی معتقد است در فینال مسابقات با استفاده از تجربه‌اش توانسته طلا را از چنگ قایقران چینی دربیاورد: «در فینال از اینکه توانستم رقیب چینی‌ام را پشت‌سر بگذارم خیلی خوشحال شدم. شرایط جوی در فینال خوب نبود طوفان و موج شدیدی وجود داشت. شرایط در فینال مسابقات طوری بود که باید هوش و تجربه زیادی به کار می‌گرفتی و من با توجه به تجربه گیر کردن پارویم در بازی‌های آسیایی جاکارتا، تجربه پارو زدن در هوای طوفانی المپیک توکیو و حتی انتخابی المپیک، توانستم در این مسابقات به خوبی از تجربیات خود استفاده کرده و به‌رغم شرایط جوی نامطلوب مسابقه فینال بدون استرس بهترین خودم باشم و طلا را صید کنم. البته نمی‌توانم بگویم با حضور در این مسابقات، رقبای آسیایی را صددرصد برای رقابت در بازی‌های آسیایی هانگژو محک زدیم.چین قایقرانان زیادی دارد وممکن است رقبای قدرتمندتری را برای بازی‌های آسیایی هانگژو کنار گذاشته و سال آینده رقیب دیگری را سرخط بیاورد، بنابراین نمی‌توانیم برآورد دقیقی در این باره داشته باشیم.» قایقران خستگی‌ناپذیر تیم ملی حالا به دنبال مدال جهانی و طلای بازی‌های آسیایی هانگژو است: «قبل از این 3 مدال هم به طلای بازی‌های آسیایی هانگژو فکر می‌کردم و این 3 مدال تغییری در هدف من ایجاد نکرد. من در بازی‌های آسیایی 2014 اینچئون برنز و در بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا نقره گرفتم و قطعاً در بازی‌های آسیایی 2022 هانگژو به دنبال طلا هستم. در این مقطع به شرط اعزام، هدف پیش رویم کاپ جهانی و مسابقات قهرمانی جهان و جنگیدن برای 6 قایقرانان برتر و حتی مدال است. بعد از این مسابقات هم هدف اصلی‌ام تبدیل نقره جاکارتا که هنوز حسرتش همراه من بوده، به مدال طلاست.»
او میزبانی تایلندی‌ها را مطلوب ندانست: «کمپانی همیشگی توزیع قایق‌ها در این مسابقات حضور نداشت و ما بالاجبار از کمپانی جدید قایق تهیه کردیم.قایق من در مسابقات برای وزنم مناسب نبود، وقتی در قایق می‌نشستم قایق برایم بزرگ بود و نمی‌توانستم مدیریت قایق را کامل به دست بگیرم. ریتم پارو زدنم در مسابقات پایین بود و بیشتر قدرتی پارو می‌زدم. حتی یکسری قایق‌ها دست دوم بود و وزنش دو و نیم کیلوگرم بالاتر از وزن استاندارد مسابقات بود.اما به هرحال چاره‌ای نبود و خودمان را با شرایط وفق دادیم تا بهترین عملکردمان را ارائه دهیم. میزبانی تایلند هم نسبت به دوره‌های قبل خیلی خوب نبود. هتل ما تا پیست یک ساعتی فاصله داشت و رفت و آمد را سخت کرده بود.کیفیت غذا هم خیلی مطلوب نبود.ماشین حمل و نقل یک بار در روز در اختیارمان قرار می‌گرفت و مجبور بودیم همگی با هم به محل تمرین برویم که همین باعث خستگی‌مان می‌شد.»