جاور: طلای ‌هانگژو دور از دسترس نیست

فائزه زمانی/ مهسا جاور بعد از دوری 4 ساله از مسابقات قهرمانی آسیا با طلای قایق 2 نفره سنگین وزن برای رقبای آسیایی خط و نشان کشید. جاور و ملایی که در مسابقات قهرمانی آسیا موفق به کسب طلای 2 نفره سنگین وزن شدند حالا برای تکرار این طلا در بازی‌های آسیایی ‌هانگژو پارو خواهند زد. جاور معتقد است بعد از کسب این مدال، طلای‌ هانگژو هم دور از دسترس نیست. او با خبرنگار «ایران» درباره عملکردش در مسابقات قهرمانی آسیا صحبت کرد: «خدا را شکر مسابقه خوبی را پشت سر گذاشتیم و توانستیم محک خوبی از رقبای خود برای بازی‌های آسیایی داشته باشیم. بعد از دوری 4 ساله و بازگشتم به مسابقات توانستیم در تایلند رکورد خوبی از خود به جای بگذاریم. این مدال را مدیون رئیس فدراسیون، فرزام مربی‌ام، مادرم که از دخترم نگهداری می‌کرد و نازنین ملایی که با من در یک قایق پارو می‌زد، هستم.» جاور طلای بازی‌های آسیایی‌ هانگژو را دور از دسترس نمی‌داند: «اصلی‌ترین رقبای ما در روئینگ، ژاپن و چین هستند و حالا ایران با پیشرفتی که در این سال‌ها داشته، جزو 3 تیم برتر آسیاست. تیم‌های ژاپن و چین قایقرانان متعددی دارند و ما نمی‌توانیم بفهمیم کدام قایقران در چه مسابقه‌ای پارو می‌زند اما قایقرانانی که در این مسابقات حضور داشتند، آماده بودند و ما هم توانستیم در رقابت با آنها رکورد خوبی از خود به‌جا بگذاریم. اگر شرایط تمرینی و اردوهایمان مثل همین مسابقات قهرمانی آسیا خوب باشد و حمایت‌ها بیشتر شود طلای بازی‌های آسیایی دور از دسترس نیست. ما نقره و برنز بازی‌های آسیایی را در کارنامه داریم و حالا فقط طلای این بازی‌ها را می‌خواهیم.»
او که همزمان با دنیای قهرمانی، مادر بودن را هم تجربه می‌کند، تأکید کرد دوری از دخترش برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا سخت بود: «دخترم مینل حالا 3 ساله است. رابطه من و مینل بسیار عمیق بوده و فراتر از رابطه مادر و دختری است. برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا مجبور بودم از او دور شوم. این مدت به من و مینل خیلی سخت گذشت حتی دخترم از شدت دلتنگی مریض شد و جالب است که با برگشتن من حالش کاملاً خوب شد. تمرکز روی مسابقات با توجه به دوری از دخترم سخت بود اما من عادت دارم زمانی که قایقم را به آب می‌اندازم با دنیای بیرون آب خداحافظی می‌کنم.» با توجه به اتفاقات اخیر، این ملی‌پوش قایقرانی از تبعیض بین فوتبال و سایر رشته‌ها گلایه دارد: «متأسفانه این تبعیض‌ها موضوع تازه‌ای نیست و احتمالاً بعد از این هم همین طور خواهد بود. البته وضعیت باقی رشته‌ها بهتر از ماست و حداقل درآمد نسبتاً مناسبی از لیگ دارند اما سقف قراردادهای ما در لیگ 10 میلیون تومان است و عملاً درآمدی از لیگ نداریم. تنها امیدمان پاداش مدال‌هایمان است که زمان پرداختش مشخص نیست هرچند که با این وضعیت تورم عملاً پاداش‌ها هم رقم قابل توجهی نمی‌شود. گرچه امیدوارم با نزدیک شدن به بازی‌های آسیایی نگاه‌ها به قایقرانی بهتر شود.»