
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.

۴۹ آجر ۲۸۰۰ ساله بعد از ۲۹ سال به ایران برگشت
زهرا کشوری
خبرنگار
۴۹ آجر لعاب دار ۲۸۰۰ ساله متعلق به «مانا»ها از سوئیس به ایران آمد. این محموله هفتمین استرداد آثار تاریخی در زمان دولت روحانی است. کارشناسان از آن بهعنوان مهمترین پرونده حقوقی ایران در مجامع بینالمللی بعد از دادگاه اشیای جیرفت یاد میکنند. اشیای جیرفت در دو مرحله در زمان دولت محمود احمدینژاد به ایران بازگردانده شد. بازگشت این محمولهها مدیون تلاش باستانشناسان، واحد حقوقی وزارت میراث فرهنگی و دستگاه دیپلماسی کشور است. در مجموع از سال ۱۳۲۷ تا پاییز ۱۳۹۹ ایران شاهد ۱۲ استرداد آثار تاریخی بوده است.
آجرهای مانایی که در سکوت خبری وارد ایران شد، متعلق به محوطه عصرآهن سه در سایت ماناها در قلایچی بوکان است.این محوطه در سده ۷۰۰ تا۸۰۰ پیش از میلاد محل پادشاهی ماناها بود. جغرافیای حکومتی ماناها از شمال به دریاچه ارومیه میرسید و در جنوب به دریاچه زریوار. گستره آن در غرب در مرز ایران و عراق به پایان میرسد یعنی مرز ماناها و آشورها در آن عصر آهن. مرز شرقی حکومت ماناها هنوز برای باستانشناسان مشخص نیست. احتمال میرود جایی بین کردستان و زنجان باشد. تپه زیویه سقز، محوطه ربط در سردشت، زندان سلیمان در تکاب و گورستان کول تاریکه در سقز از آثار شاخص به جا مانده از ماناهاست.آجرهای لعابدار سال ۱۹۹۱ از ایران قاچاق و در بندری در سوئیس توقیف میشود. ۱۵سال بعد دادستان منطقه تصمیم میگیرد تا پرونده را تعیین تکلیف کند. کارشناسان با استناد به مقالات و مستندات منتشر شده، تعلق آجرها را به ایران و منطقه عصرآهنی قلایچی بوکان اثبات میکنند. دادگاه در سال ۲۰۱۶ رأی به استرداد اشیا به ایران میدهد. تحریم و تحولات سیاسی بازگشت آجرها را ۴ سال عقب میاندازد.
قلایچی برای اولین بار در سال ۶۵ توسط اسماعیل یغمایی باستانشناس پیشکسوت کاوش اضطراری میشود. این کاوشهای اضطراری برای نجات بخشی از آثار تاریخی از دست قاچاقچیان اشیای تاریخی انجام گرفت. قاچاقچیها در دهه ۶۰ همان بلایی را سر قلایچی آوردند که در محوطه ۵ هزار ساله کنارصندل در جیرفت اتفاق افتاد؛ غارت و خروج اشیا از کشور.
کاوشهای قلایچی به کشف چند صد قطعه آجر و یک کتیبه آرامی (قدیمیترین کتیبه آرامی ایران) منجر شد. باستانشناسان برای بار دوم به سرپرستی «بهمن کارگر» قلایچی را در سال ۷۸ کاوش میکنند. این کاوشها تا سال ۸۵ ادامه داشت. ۹ فصل کاوش به کشف یک سازه سیاسی مذهبی مانایی منجر میشود که زندگی روزمره در آن جایی ندارد. ۴۰۰ قطعه آجر کشف شده از این محوطه به موزه ملی میآید و ۵۰۰ قطعه آن در موزه ارومیه نگهداری میشود. در این کاوشها بیش از۵ هزار قطعه استخوان جانوری پیدا میشود که به آن مرکز مذهبی هدیه و قربانی شدهاند. کفپوشهای منقش رنگی روی خشت از دیگر یافتههای باستان شناسان است. باقی ماندن این کفپوشها در طول ۲۸۰۰ سال، باستان شناسان را به این نکته رسانده که در این مرکز سیاسی و مذهبی تردد زیادی وجود نداشته است. همچنین باستان شناسان هیچ اثری از استحکامات دفاعی، در این منطقه نیافتند. این نکته بر وجود امنیت کامل منطقه در زمان ماناها تأکید میکند. آجرهای استرداد شده از سوئیس بزودی به موزه ملی میرود.
استردادهای تاریخی
سال ۹۳ بود که ۳۴۹ شیء سه هزار و ۵۰۰ ساله محوطه باستانی «خوروین» ساوجبلاغ بعد از ۵۰ سال به ایران بازگشت. این اشیا با یک پرواز چارتر و با برچسب بار سیاسی برگشت. هزینه چارتر آنها ۲۰۰هزار دلار خرج برد. برچسب بار سیاسی تمهیدی بود که سازمان میراث فرهنگی اندیشیده بود؛ چون «محمدحسن طالبیان» معاون میراث فرهنگی اعتقاد داشت تنها یک شکایت از شهروندان اروپایی میتوانست باز هم استرداد این اشیا را که پس از نیم قرن به ایران بازگشته بود با تأخیر جدیدی روبه رو کند. آنطور که «مسعود سلطانی فر» رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به «ایران» گفته بود: «پس از ۳۳ سال دعوای حقوقی و دو بار صدور رأی به ضرر ایران، این اشیا به ایران بازگشت تا تعداد اشیای «خوروین» ساوجبلاغ با توجه به وجود ۲۲۸ شیء از این محوطه تاریخی در موزه ملی به ۵۰۰ شیء ۳هزار تا ۳۵۰۰ ساله برسد.»
دومین محموله ارزشمند تاریخی؛ حاوی ۱۰۸ شیء تاریخی منطقه چغامیش بود که از سوی مؤسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو در سال ۹۴ در فرودگاه امام خمینی(ره) ایران به مسئولان سازمان میراث فرهنگی تحویل داده شد. اشیای تاریخی منطقه چغامیش، ساعت یک بامداد چهارشنبه دوم اردیبهشت ماه آن سال با پرواز لوفت هانزا ابتدا به آلمان و از آنجا به ایران بازگردانده شد تا در موزه ملی قرارگیرد. سومین استرداد تاریخی هم همان سال ۹۵ اتفاق افتاد، این بار از ایتالیا.
مرداد همان سال بود که طالبیان بهعنوان نماینده ایران ۳۰ شیء تاریخی و ارزشمند پیش از اسلام و همچنین دوران اسلامی متعلق به کشور را از مقامهای ایتالیایی در شهر رم و در محل موزه هنرهای شرقی این شهر تحویل گرفت. در همین سال نیز ۷۳ شیء ۱۷۰۰ ساله متعلق به ساسانیان از امریکا به ایران آورده شد.
مهر ۹۷ هم سرباز هخامنشی بعد از ۸۰ سال دوری از وطن به تخت جمشید بازگشت. الواح هخامنشی هم ششمین استرداد تاریخی دولت دوازدهم بود که در سال ۹۸ از شیکاگو به ایران بازگشت تا در موزه ملی قرار بگیرد. دعوای حقوقی ایران برای بازگشت این الواح، ۱۴ سال زمان برد. در نهایت سال گذشته ۱۸۷۳ لوح از ۱۷ هزار الواح رفته به دانشگاه شیکاگو به ایران برگشت؛ البته سال ۸۳ نیز ۳۰۰ لوح، سال ۱۳۳۰، ۳۷ هزار لوح و سال ۱۳۲۷ هم بخشی دیگر از الواح ایرانی به کشور برگشت. هنوز بخش زیادی از الواح در اختیار دانشگاه شیکاگو است که طبق احکام بینالمللی باید به ایران برگرداند. بخشی از اشیای غارت شده جیرفت هم در دو محموله در سالهای ۹۱ و ۸۴ به ایران بازگشت. تلاشهای یوسف مجیدزاده باستانشناس ایرانی ساکن در فرانسه در بازگشت این اشیا به سرزمین مادر ستودنی است. بیشک آجرهای قلایچی هم آخرین استرداد تاریخی آثار ایرانی نیست. بهدلیل سرقت بالای آثار تاریخی تمدن ایران مدام باید منتظر بازگشت یک محموله تاریخی در سکوت خبری و با برچسب سیاسی بود.
خبرنگار
۴۹ آجر لعاب دار ۲۸۰۰ ساله متعلق به «مانا»ها از سوئیس به ایران آمد. این محموله هفتمین استرداد آثار تاریخی در زمان دولت روحانی است. کارشناسان از آن بهعنوان مهمترین پرونده حقوقی ایران در مجامع بینالمللی بعد از دادگاه اشیای جیرفت یاد میکنند. اشیای جیرفت در دو مرحله در زمان دولت محمود احمدینژاد به ایران بازگردانده شد. بازگشت این محمولهها مدیون تلاش باستانشناسان، واحد حقوقی وزارت میراث فرهنگی و دستگاه دیپلماسی کشور است. در مجموع از سال ۱۳۲۷ تا پاییز ۱۳۹۹ ایران شاهد ۱۲ استرداد آثار تاریخی بوده است.
آجرهای مانایی که در سکوت خبری وارد ایران شد، متعلق به محوطه عصرآهن سه در سایت ماناها در قلایچی بوکان است.این محوطه در سده ۷۰۰ تا۸۰۰ پیش از میلاد محل پادشاهی ماناها بود. جغرافیای حکومتی ماناها از شمال به دریاچه ارومیه میرسید و در جنوب به دریاچه زریوار. گستره آن در غرب در مرز ایران و عراق به پایان میرسد یعنی مرز ماناها و آشورها در آن عصر آهن. مرز شرقی حکومت ماناها هنوز برای باستانشناسان مشخص نیست. احتمال میرود جایی بین کردستان و زنجان باشد. تپه زیویه سقز، محوطه ربط در سردشت، زندان سلیمان در تکاب و گورستان کول تاریکه در سقز از آثار شاخص به جا مانده از ماناهاست.آجرهای لعابدار سال ۱۹۹۱ از ایران قاچاق و در بندری در سوئیس توقیف میشود. ۱۵سال بعد دادستان منطقه تصمیم میگیرد تا پرونده را تعیین تکلیف کند. کارشناسان با استناد به مقالات و مستندات منتشر شده، تعلق آجرها را به ایران و منطقه عصرآهنی قلایچی بوکان اثبات میکنند. دادگاه در سال ۲۰۱۶ رأی به استرداد اشیا به ایران میدهد. تحریم و تحولات سیاسی بازگشت آجرها را ۴ سال عقب میاندازد.
قلایچی برای اولین بار در سال ۶۵ توسط اسماعیل یغمایی باستانشناس پیشکسوت کاوش اضطراری میشود. این کاوشهای اضطراری برای نجات بخشی از آثار تاریخی از دست قاچاقچیان اشیای تاریخی انجام گرفت. قاچاقچیها در دهه ۶۰ همان بلایی را سر قلایچی آوردند که در محوطه ۵ هزار ساله کنارصندل در جیرفت اتفاق افتاد؛ غارت و خروج اشیا از کشور.
کاوشهای قلایچی به کشف چند صد قطعه آجر و یک کتیبه آرامی (قدیمیترین کتیبه آرامی ایران) منجر شد. باستانشناسان برای بار دوم به سرپرستی «بهمن کارگر» قلایچی را در سال ۷۸ کاوش میکنند. این کاوشها تا سال ۸۵ ادامه داشت. ۹ فصل کاوش به کشف یک سازه سیاسی مذهبی مانایی منجر میشود که زندگی روزمره در آن جایی ندارد. ۴۰۰ قطعه آجر کشف شده از این محوطه به موزه ملی میآید و ۵۰۰ قطعه آن در موزه ارومیه نگهداری میشود. در این کاوشها بیش از۵ هزار قطعه استخوان جانوری پیدا میشود که به آن مرکز مذهبی هدیه و قربانی شدهاند. کفپوشهای منقش رنگی روی خشت از دیگر یافتههای باستان شناسان است. باقی ماندن این کفپوشها در طول ۲۸۰۰ سال، باستان شناسان را به این نکته رسانده که در این مرکز سیاسی و مذهبی تردد زیادی وجود نداشته است. همچنین باستان شناسان هیچ اثری از استحکامات دفاعی، در این منطقه نیافتند. این نکته بر وجود امنیت کامل منطقه در زمان ماناها تأکید میکند. آجرهای استرداد شده از سوئیس بزودی به موزه ملی میرود.
استردادهای تاریخی
سال ۹۳ بود که ۳۴۹ شیء سه هزار و ۵۰۰ ساله محوطه باستانی «خوروین» ساوجبلاغ بعد از ۵۰ سال به ایران بازگشت. این اشیا با یک پرواز چارتر و با برچسب بار سیاسی برگشت. هزینه چارتر آنها ۲۰۰هزار دلار خرج برد. برچسب بار سیاسی تمهیدی بود که سازمان میراث فرهنگی اندیشیده بود؛ چون «محمدحسن طالبیان» معاون میراث فرهنگی اعتقاد داشت تنها یک شکایت از شهروندان اروپایی میتوانست باز هم استرداد این اشیا را که پس از نیم قرن به ایران بازگشته بود با تأخیر جدیدی روبه رو کند. آنطور که «مسعود سلطانی فر» رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به «ایران» گفته بود: «پس از ۳۳ سال دعوای حقوقی و دو بار صدور رأی به ضرر ایران، این اشیا به ایران بازگشت تا تعداد اشیای «خوروین» ساوجبلاغ با توجه به وجود ۲۲۸ شیء از این محوطه تاریخی در موزه ملی به ۵۰۰ شیء ۳هزار تا ۳۵۰۰ ساله برسد.»
دومین محموله ارزشمند تاریخی؛ حاوی ۱۰۸ شیء تاریخی منطقه چغامیش بود که از سوی مؤسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو در سال ۹۴ در فرودگاه امام خمینی(ره) ایران به مسئولان سازمان میراث فرهنگی تحویل داده شد. اشیای تاریخی منطقه چغامیش، ساعت یک بامداد چهارشنبه دوم اردیبهشت ماه آن سال با پرواز لوفت هانزا ابتدا به آلمان و از آنجا به ایران بازگردانده شد تا در موزه ملی قرارگیرد. سومین استرداد تاریخی هم همان سال ۹۵ اتفاق افتاد، این بار از ایتالیا.
مرداد همان سال بود که طالبیان بهعنوان نماینده ایران ۳۰ شیء تاریخی و ارزشمند پیش از اسلام و همچنین دوران اسلامی متعلق به کشور را از مقامهای ایتالیایی در شهر رم و در محل موزه هنرهای شرقی این شهر تحویل گرفت. در همین سال نیز ۷۳ شیء ۱۷۰۰ ساله متعلق به ساسانیان از امریکا به ایران آورده شد.
مهر ۹۷ هم سرباز هخامنشی بعد از ۸۰ سال دوری از وطن به تخت جمشید بازگشت. الواح هخامنشی هم ششمین استرداد تاریخی دولت دوازدهم بود که در سال ۹۸ از شیکاگو به ایران بازگشت تا در موزه ملی قرار بگیرد. دعوای حقوقی ایران برای بازگشت این الواح، ۱۴ سال زمان برد. در نهایت سال گذشته ۱۸۷۳ لوح از ۱۷ هزار الواح رفته به دانشگاه شیکاگو به ایران برگشت؛ البته سال ۸۳ نیز ۳۰۰ لوح، سال ۱۳۳۰، ۳۷ هزار لوح و سال ۱۳۲۷ هم بخشی دیگر از الواح ایرانی به کشور برگشت. هنوز بخش زیادی از الواح در اختیار دانشگاه شیکاگو است که طبق احکام بینالمللی باید به ایران برگرداند. بخشی از اشیای غارت شده جیرفت هم در دو محموله در سالهای ۹۱ و ۸۴ به ایران بازگشت. تلاشهای یوسف مجیدزاده باستانشناس ایرانی ساکن در فرانسه در بازگشت این اشیا به سرزمین مادر ستودنی است. بیشک آجرهای قلایچی هم آخرین استرداد تاریخی آثار ایرانی نیست. بهدلیل سرقت بالای آثار تاریخی تمدن ایران مدام باید منتظر بازگشت یک محموله تاریخی در سکوت خبری و با برچسب سیاسی بود.

سرایداری کشاورزان گیلانی در زمینهای از دست رفته
گروه ایران زمین - «منتظرند تا در آستانه بازنشستگی پاداش خدمت و حق سنوات را بگیرند تا در روستایی که سالها پیش از آن مهاجرت کرده بودند، خانه دومی برای خود دست و پا کنند. خانهای ویلایی که چراغهای آن آخر هفتهها روشن میشود و با ورود فامیل و فرزندان و نوهها، سرو صدای اهل خانه سکوت یک هفتهای را میشکند.»
این تصویر رؤیایی بسیاری از کارمندان و حقوق بگیران ثابت در شهر گیلان در زمینه دیواری از تخلفات قانونی، تغییر کاربری اراضی کشاورزی و تحلیل رفتن و کوچک شدن شالیزارها نصب شده است.مهاجرت معکوس و بازگشت به روستا وقتی سرمایه و شغلی به روستا نیفزاید و زمین بایری را آباد نکند چندان اتفاق خوبی نیست. اتفاقی که به گفته مدیر امور اراضی سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان باوجود کرونا همچنان سازندگان و متقاضیان ساخت خانههای دوم اصرار به انجام و ادامه تخلفات خود دارند.
حسن گیلانپور به ایسنا گفت: اراضی کشاورزی باید برای تأمین امنیت غذایی کشور اختصاص یابند و هرگونه ساخت خانههای مسکونی در آنها ممنوع است و با متخلفان نیز برخورد جدی میشود. وی افزود: اگرچه نظارتها تشدید شده و شاهد شیوع کرونا نیز هستیم، اما سودجویان همچنان درصدد تخریب و ساخت خانههای دوم برای پایتختنشینان هستند که حتماً با آنها مقابله خواهد شد. وی افزود: با وجود تعطیلات ادارات و کارمندان متأسفانه تقاضاها برای داشتن ویلا در این اراضی ارزشمند کم نشده است و حتی برخی از بازنشستگان نیز بلافاصله بعد از دریافت پاداش سنوات خود برای ساخت و خرید خانه در گیلان ورود میکنند و در این خصوص متأسفانه استعلام لازم را از دستگاههای مربوطه در خصوص زمین مورد نظرشان پیگیری نمیکنند. گیلانپور با اشاره به اینکه وضعیت معیشتی برخی از کشاورزان موجب شده است که برخی از این متخلفین بتوانند کشاورزان را وسوسه کنند تا زمینهایشان را به آنها بفروشند، افزود: کشاورزان نیز به ناچار بهدلیل مواجهه با مشکلاتی چون ازدواج فرزندانشان یا تهیه مسکن برای آنها مجبور به فروش بخشی از زمین هایشان میشوند و اگر در این خصوص تمهیداتی اندیشیده شود، هیچ کشاورزی مایل نیست که زمینش را بفروشد و سرایدار زمینی شود که خود روزی مالک آن بوده است. گیلانپور از کشاورزان خواست منافع آنی را فدای منافع آتی استان نکنند و هرچند در موارد ناچاری سعی کنند، شأن خود را حفظ کنند و با فروش زمینشان به دیگران و مهاجرت به حاشیه شهرها فرزندانشان را با مشکلات فرهنگی و اجتماعی دست به گریبان نکنند.وی افزود: در هر شهرستان گیلان بهطور میانگین ۱۵ مورد برای قلع و قمع وجود دارد و اغلب تخلفات ساخت خانههای دوم در مرکز استان صورت میگیرد.گیلانپور گفت: آگاهیهای لازم به کشاورزان ارتقا یافته است و برای دهیاران و شورای اسلامی شهرها کلاسهای آموزشی برگزار کردهایم تا در حفاظت از اراضیشان کوشا باشند و منافع آنی را فدای منافع آتی نکنند.
وی با اشاره به اینکه در ماه های پایانی شوراهای اسلامی هستیم، گفت: دهیاران فکر میکنند که فقط تا ۶ ماه دیگر میتوانند کار کنند و متأسفانه زمین هایشان را به ویلانشینان میفروشند.

باغ موزه شیراز روی خط باریک توسعه یا تخریب
شیراز - نسبت به 30 سال پیش باغهای شیراز به کمتر از یک پنجم کاهش یافته است و هر بار به بهانهای ریههای تنفسی شیراز تحلیل میرود. یکی از پرحاشیهترین رویدادها ساخت باغ موزهای موسوم به «باغ موزه فرش پرویز تناولی» در محدوده باغهای گروه یک است که از نظر قانونی نباید تغییر کاربری پیدا کنند. مکانی که قرار است در دل فضای سبز باغی این کلانشهر احداث شده و برابر تفاهمنامه شهرداری شیراز با پرویز تناولی، فرشهای اهدایی آن هنرمند که دارای نشان شیر است، در آن نگهداری و به نمایش گذاشته شود.
اما در عمل بهنظر میرسد این باغ موزه، عملاً با ساخت یک مجتمع تجاری بزرگ همراه باشد که نه تنها این پهنه باغی ارزشمند را با تغییر کاربری عمده روبهرو میکند، بلکه سنگفرشها و خیابان کشیهای عمده و ماهیت توسعه خواه این مجموعه، عملاً زمینه تغییر کاربری دهها هکتار باغ پیرامون آن را که بقایای حق تنفس کودکان و نوزادان این کلانشهرِ در آستانه تبدیل به آلودگی شدید هوا است، فراهم خواهد کرد.
به گزارش ایسنا، داریوش مختاری کارشناس حوزه آب و منابع طبیعی و فعال حوزه باغهای شیراز گفت: برابر بند (۲) مصوبه ۳۳۷۶/۳۱۰ تاریخ ۱۳۷۹/۰۹/۱۶ شورای عالی شهرسازی و معماری کشور، شهرداری شیراز صرفاً موظف به خرید، حفظ، احیا و نگهداری باغهای گروه یک است و حق هیچگونه دخل و تصرف در این پهنهها را ندارد. حال آنکه در چند سال اخیر و پس از تملک این پهنه، عمداً یا سهواً این محدوده ارزشمند زیستمحیطی از دستور کار نگهداری خارج شده است.
مختاری ادامه داد: در هرحال، طرح باغ موزه و چنین تغییر کاربری ناخوشایندی، اعتبار حقوقی مؤسسه شهرداری برای حفظ و نگهداری نزدیک به ۳۰۰ هکتار باغ تملک شده از گروه یک باغهای قصردشت شیراز را بشدت در معرض بحث و دعوی حقوقی و قضایی قرار میدهد. نکته دیگر اینکه بهطور معمول تغییر کاربری اراضی پیرامون، زمینه دعوی حقوقی و ادعای مالکان باغهای پیرامون را برای تغییر کاربری باغهایشان افزایش میدهد و این پیامد، اصلاً خوب نیست.
عضو شورای شهر شیراز نیز با اشاره به وجود بقایای یک باغ ١٤ هکتاری در محور پیاده راه سلامت بلوار چمران، خاطرنشان کرد: ساخت و ساز برای مردم در باغهای گروه یک ممنوع و شهرداری ملزم به جلوگیری از این موضوع است، اما شهرداری با موافقت کمیسیون ماده ٥ و نهایتاً کارگروه مصوبه زیربنایی استانداری فارس میتواند تنها ۱۰ درصد این عرصه را به اجرای مصوبات، اختصاص دهد.
لیلا دودمان ادامه داد: مصوبه موزه فرش تناولی از مصوباتی است که در دوره پنجم شورای شهر شیراز با پیشنهاد شهرداری به تصویب رسیده و جانمایی اجرای این موزه در گروه یک باغها و باغ مذکور است.
از سوی دیگر معاون معماری و شهرسازی شهرداری شیراز با بیان اینکه موزه فرش تناولی به باغ موزه هنر تغییر نام داده شده است، گفت: زمین پیشبینی شده در تملک شهرداری است و شهرداری خود میخواهد این مصوبه را اجرایی کند و مغایرتی هم با ضوابط باغهای گروه یک ندارد.
جواد بهادری هدف اصلی از اجرای این باغ موزه را در وهله اول کمک به احیای باغها عنوان کرد که در طول زمان از حالت باغی خارج شده است.
معاون معماری و شهرسازی شهرداری شیراز با این اینکه طرح در کارگروه امور زیربنایی استانداری فارس به تصویب رسیده است، اعلام کرد که با وجود اینکه بعضی از مردم بهدنبال کارهای انتفاعی در باغها بویژه باغهای گروه یک هستند اما شهرداری بهدنبال کار خدماتی است و در این طرح انتفاعی برای شهرداری در کار نیست.

تسهیلات ارزان قیمت برای انگورکاران ابهر
زنجان - ابهر در کنار خرمدره از قطبهای اصلی تولید انگور در استان زنجان محسوب میشود تا جایی که امسال ۱۲۰ هزار تن ارقام مختلف انگور تولید شد که ۷۰ درصد از انگور تولید شده شهرستان به تولید کشمش اختصاص یافت که حاصل آن ۲۴ هزار تن کشمش تیزابی است.
بهگزارش ایسنا، هر چند ابهریها امسال ۸۰ درصد کشمش استان را تولید کردند اما با مشکلاتی نیز مواجه بودند که یکی از این مشکلات، دغدغه فروش تیزاب است. نماینده مردم ابهر، خرمدره و سلطانیه در مجلس شورای اسلامی با اشاره به پیگیری موضوع کشمش از طریق وزیر جهادکشاورزی، میگوید: ابهر و خرمدره یکی از قطبهای تولید کشمش کشور هستند اما امسال با توجه به افت قیمت کشمش که از ۲۱ هزار تومان به ۱۵ هزار تومان و حتی زیر این قیمت نیز رسیده است، تاکداران با مشکلاتی مواجه شدند.
این مسئول با اشاره به ردپای دلالان در نوسان قیمت کشمش منطقه، بیان میکند: برخی کشاورزان تنها از طریق کشاورزی و تولید انگور ارتزاق میکنند که این نوسان قیمتها معیشت آنها را با خطر جدی مواجه کرده است. وی با بیان اینکه طبق رایزنی انجام شده با وزیر جهادکشاورزی بناست تسهیلات ارزان قیمت در اختیار کارخانههای کشمش قرار گیرد، اضافه میکند: این امر سبب میشود کارخانهها نسبت به خرید کشمش با قیمت متعادل که سود کشاورز نیز در آن دیده شده باشد، اقدام کنند.

ایران در ایران
گام آخر برای ثبت جهانی دیوار تاریخی گرگان
گرگان- با تکمیل مطالعات میدانی و اقدامات مقدماتی، آرزوهای دیرینه اهالی گلستان برای ثبت جهانی دیوار تاریخی گرگان در یونسکو بزودی محقق میشود. دیوار دفاعی گرگان که از آن به عنوان سد اسکندر، سد انوشیروان، سد فیروز و دیوار سرخ هم یاد کردهاند، در بین اهالی منطقه بهدلیل استفاده از آجرهای سرخ به «مار سرخ» هم مشهور است. طول این دیوار ۲۰۰ کیلومتر بوده و در سال ۱۳۸۷ به ثبت ملی رسیده است. از سنوات گذشته ثبت جهانی این دیوار توسط متولیان پیگیری شده و هماکنون پرونده ثبت در دست تکمیل است.
«حمید عمرانی رکاوندی»، مدیر پایگاه میراث فرهنگی دیوار بزرگ گرگان به مهر گفت: دیوار گرگان مربوط به دوره ساسانیان بوده و دستور ساخت آن در سال ۴۲۰ توسط شاه فیروز اول صادر و خسرو انوشیروان آن را در سال ۵۷۰ تکمیل میکند.
این دیوار با خشت و آجر ساخته شده و کارایی آن دفاعی و حفظ سرزمین ایران بوده است. دیوار ۳۸ قلعه داشته و ارتفاع آن بین ۶ الی ۱۰ متر است.
هماکنون قلعههای آن، زیر خاک مدفون بوده و در این روند ۱۷۰۰ ساله ساختار معماری آن از بین رفته و بهصورت دشت باز است. این دیوار به تدریج در سلسلههای بعد، کارایی خود را از دست میدهد و مردم از آجرهای آن در ساخت وساز منازل استفاده میکنند.
وی افزود: هماکنون بنای خاصی از دیوار باقی نمانده، البته دیوار در نواحی شرقی از گنبدکاووس تا کلاله نسبتاً سالم مانده هرچند که در نواحی غربی هم آجرهای شکسته را میبینیم.بخشی از دیوار در نواحی غربی به سمت ارتفاعات البرز کشیده و دیوار شهر تاریخی تمیشه هم جزو دیوار تاریخی گرگان بوده است. حدود دو کیلومتر از دیوار در بستر خلیج گرگان واقع بوده که با استفاده از سیستم سونار یا جیپیاس شناسایی شده که به دلیل ماهیت آن کاوش در آن سخت است. بهطور کلی، مسیرها در دیوار مشخص و تصویربرداری و مستندسازی شده و اطلاعات آن موجود است و اگر بخواهیم مسیر گردشگری تعریف کنیم مشکلی در این زمینه وجود ندارد. وی افزود: ایران ۳۰ پرونده در حال بررسی برای ثبت جهانی دارد که دیوار تاریخی گرگان هم جزو آنها است. اگر پرونده دیوار تکمیل شود، به مرحله بالاتر رفته که امیدواریم تا پایان سال تکمیل شده و در دولت بعدی ثبت شود. وی تصریح کرد: با ثبت جهانی دیوار تاریخی گرگان در یونسکو اصالت فرهنگی ایران به جهانیان معرفی میشود و پیشینه اثر به زبانهای مختلف ترجمه و در اختیار گردشگران قرار میگیرد.ثبت این اثر، دیوار را به عنوان یکی از مقاصد گردشگری توریستهای خارجی قرار میدهد زیرا بهطور معمول گردشگرانی که قصد سفر به یک کشور را دارند با مراجعه به سایت یونسکو متوجه میشوند که مهمترین اثر قابل بازدید و ارزشمند در آن کشور کدام مجموعه است.
کشف سنگ نوشتههای باستانی در اراضی کشاورزی دالاهو
کرمانشاه - رئیس اداره میراث فرهنگی دالاهو گفت: در این شهرستان هنگام شخم زدن یک زمین کشاورزی ۳ اثر سنگی باستانی کشف شده است.
به گزارش ایلنا، شهرام علییاری رئیس اداره میراث فرهنگی دالاهو گفت: یکی از کشاورزان بخش گهواره دالاهو هنگام شخم زدن زمین زراعی خود متوجه چند قطعه سنگ حجاری شده میشود. وی افزود: با اعلام گزارش این کشف، در محل حاضر شدیم و مشخص شد که سنگهای کشف شده سه پایه ستون تاریخی هستند که در زمینی کشاورزی نزدیک به یک تپه تاریخی پیدا شده است.علی یاری تصریح کرد: سبکی که این پایه ستونها به شیوه آن حجاری شده اند، همانند سبک پایه ستونهایی است که در معبد تاریخی آناهیتا قرار دارد و به نظر میرسد که این پایه ستونها هم متعلق به دوره اشکانی باشند.
وی گفت: در نزدیکی محل کشف این سه قطعه سنگ باستانی تپهای تاریخی قرار دارد که هنوز کاوش نشده، اما تاکنون در بررسیهایی که از آن داشتهایم تعدادی مواد فرهنگی را در این تپه کشف کرده ایم که مربوط به دوره اشکانی بوده اند. علی یاری تصریح کرد: این تپه با نام تپه بابااسکندر شاخصترین محوطه تاریخی بخش گهواره است که چندین هکتار مساحت دارد و این قابلیت را دارد که مورد کاوش قرار گیرد.وی افزود: باتوجه به کشف این سه پایه ستون تاریخی این احتمال وجود دارد که در دورهای تاریخی تالار یا ایوان ستون داری در این محل وجود داشته است. رئیس اداره میراث فرهنگی دالاهو گفت: بررسیهای دقیقتر روی این سه قطعه سنگ تاریخی درحال انجام است.
شکار پرندگان مهاجر
در تالابهای بینالمللی گنبدکاووس ممنوع!
گنبدکاووس - معاون اداره حفاظت محیط زیست گنبدکاووس گفت که امسال بهدلیل مشاهده موارد مثبت از آنفلوانزای فوق حاد پرندگان در برخی تالابهای کشور و محدودیتهای ناشی از شیوع کرونا، شکار پرندگان مهاجر آبزی در سه تالاب بینالمللی «آلماگل، آلاگل و آجی گل» واقع درمناطق شمالی این شهرستان ممنوع است. به گزارش ایرنا احمد احمدی اظهارداشت: هرساله از اواخر آذر تا پایان بهمن پروانه شکار پرندگان مهاجر آبزی در سه تالاب بینالمللی آلماگل، آلاگل و آجی گل گنبدکاووس و اطراف آن صادر میشد اما امسال باتوجه به شرایط بیماری، هیچ پروانه شکاری صادر نشده است.
وی با قدردانی از قانونمندی و همکاری بسیاری از شکارچیان منطقه، افزود: مأموران حفاظت محیط زیست شبانهروزی درحال پایش زیستگاههای پرندگان در تالابها و سایر مناطق آبی گنبدکاووس هستند و از ابتدای امسال تاکنون ۴۸ شکارچی متخلف پرندگان را نیز دستگیر کردند. احمدی گفت: گونههای مختلف پرندگان مهاجر شامل انواع اردکها (سرسبز، سرحنایی، اردهای، تاجدار و فیلوش)، پلیکان، قو، غاز خاکستری، خوتکا، فلامینگو، چنگر و باکلان هرساله از اواسط فصل پاییز از مناطق سیبری برای زمستان گذرانی وارد سه تالاب بینالمللی آلماگل، آلاگل و آجی گل و نیز سد دانشمند و آبگیرهای نوار مرزی گنبدکاووس میشوند.
وی افزود: بهطور میانگین سالانه ۳۰ تا ۴۰ هزار قطعه انواع گونههای پرندگان مهاجر برای زمستان گذرانی به تالابها و آبگیرهای گنبدکاووس میآیند که در صورت شدت یافتن سرمای هوا در مناطق سیبری، جمعیت آنها در منطقه افزایش پیدا میکند که تاکنون بخش زیادی از این پرندگان وارد تالابهای شهرستان شدند.
ایجاد فرصت اشتغال خانگی برای ۴۶۱ قزوینی
قزوین - مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان قزوین گفت: با صدور ۳۶۷ مجوز مشاغل خانگی برای ۴۶۱ نفر در استان قزوین فرصت شغلی ایجاد شد که رقمی بالاتر از تعهد مصوب استان است.
رضا گروسی اظهار کرد: در سال جاری با توجه به ابلاغ وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی باید ۳۰۰ مجوز مشاغل خانگی برای اشتغال ۳۰۰ نفر در استان صادر شود.
مدیرکل کار و رفاه اجتماعی استان اضافه کرد: عملکرد استان در این زمینه بالاتر از تعهد مصوب است و باید از زحمات همکاران در این زمینه قدردانی کرد.
گروسی خاطرنشان کرد: از ابتدای امسال برای مجوزهای مشاغل خانگی صادر شده در استان ۴۹ هزار و ۸۳۰ میلیون ریال تسهیلات به متقاضیان در سطح استان پرداخت شده است. او ادامه داد: این تسهیلات که کمبهره و ارزانقیمت هستند بیشتر به مشاغل خانگی با محوریت خیاطی و قالیبافی پرداخت شدهاند.
این مسئول افزود: این تسهیلات در ۳۲۰ رشته به متقاضیان در بخشهای میراث فرهنگی، گردشگری، خدمات، صنایع تبدیلی و تکمیلی پرداخت میشود و لازمه آن داشتن مهارت، ثبت نام در دستگاه مجری و اخذ مجوز است.
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
۴۹ آجر ۲۸۰۰ ساله بعد از ۲۹ سال به ایران برگشت
-
سرایداری کشاورزان گیلانی در زمینهای از دست رفته
-
باغ موزه شیراز روی خط باریک توسعه یا تخریب
-
تسهیلات ارزان قیمت برای انگورکاران ابهر
-
ایران در ایران

اخبارایران آنلاین