گاردین (بریتانیا):
آمارهایی که از قربانیان کرونا در بریتانیا ثبت می‌شود، دقیق نیست. زیرا تاکنون صدها نفر که یا به بیمارستان‌ها مراجعه نکرده بودند و یا به تشخیص پزشک در خانه مراقبت می‌شدند، به‌دلیل کرونا درگذشته‌اند، اما نام آنها در آمارها نیست.

نیویورک پست (امریکا):
قربانیان کرونا در امریکا از مجموع قربانیان چین و ایتالیا بسیار بیشتر است. شمار قربانیان در نیویورک آنقدر زیاد است که مأموران تدفین دیگر قادر به دفن مجزای آنها نیستند و از همین رو جزیره هارت آیلند تبدیل به گور دسته‌جمعی قربانیان شده است.

دومینیون پست(نیوزیلند):
در حال شکست دادن کرونا هستیم. اما اگر به این پیروزی رسیده‌ایم به خاطر کار کسانی است که در این راه فداکاری کردند. یکی از آنان زنی است که یک تیم مراقبت را در یکی از مناطق دورافتاده با چهار ساعت فاصله با یک شهر رهبری می‌کند.

گروه جهان/ پنجشنبه‌ای که گذشت سند کمک نیم میلیون یورویی اتحادیه اروپا به کشورهای قربانی «کووید-19» به تأیید وزرای دارایی کشورهای عضو درآمد. این طرح دیرهنگام موسوم به طرح نجات اقتصادهای تأثیر گرفته از بحران کرونا در حالی مورد تأیید قرار گرفته که به نوشته «فرانس پرس» در آن حتی به درخواست ایتالیا و اسپانیا برای استفاده از امتیاز بدهی مشترک برای احیای امور مالی کشورهای عضو اتحادیه اروپا اشاره‌ای نیز نشده است.
فارغ از اینکه کمک مشروط اتحادیه اروپا تا چه حد بتواند زخم‌های وارد شده بر اقتصاد 27 کشور عضو را التیام دهد، بحران کرونا با همه خسارت‌ها و تلفات مادی و انسانی که به بار آورد، به نظر می‌رسد ضربه اصلی را به بدنه این سازمان بزرگ اروپایی وارد آورد. چراکه جدی شدن بحران شیوع و مرگ چند هزار نفر در اروپا بویژه در ایتالیا و اسپانیا و چند کشور بزرگ این اتحادیه، ثابت کرد برخلاف شعارها، در واقعیت انسجام اروپایی در مواقع اضطراری محلی از اعراب نداشته و با اظهارات اخیر برخی کشورهای عضو برای خروج از اتحادیه اروپا، موجودیت این سازمان را نیز در معرض تهدید قرار داده است.
به نوشته «فرانسیسکو گوبیله» در «امریکن کانزرواتیو»، 12 سال بعد از بحران اقتصادی 2008 که یونان پشت خود را خالی از حمایت شرکای اروپایی‌اش دید، اکنون با وضعیتی که برای ایتالیا بروز کرد و در پی آن اسپانیا، یکبار دیگر خط تقسیم‌ها بین شمال و جنوب اروپا پررنگ تر از قبل مشاهده می‌شود. چیزی که باعث نگرانی ایتالیایی‌ها شده و آنها را به سمتی سوق داده که بخواهند پای خود را در جایی بگذارند که پیشتر بریتانیا در آنجا گام گذاشته بود. بویژه که مردم ایتالیا می‌بینند کشورشان سهمی بیش از بسیاری از کشورهای اروپایی به اتحادیه اروپا می‌پردازد. سهم خالص سالانه ایتالیا برای کمک به اتحادیه اروپا به 20 میلیارد یورو می‌رسد که به این ترتیب سومین کمک‌کننده پس از آلمان و فرانسه است و در واقع هر کمکی که در اتحادیه اروپا به سایر اعضا می‌شود، بخش زیادی از آن از طریق کمک مردم ایتالیا فراهم شده است. اما در مقابل آنها آن چیزی را که باید دریافت نمی‌کنند، ضمن آنکه بحران فعلی را نمی‌توان و نباید با بحران 2008 مقایسه کرد. آن بحران یک بحران اقتصادی بود که همه اعضا را درگیر کرده بود و کسی حتی اگر می‌خواست نمی‌توانست کمک لازم و بایسته را به دیگران داشته باشد. اما در این مورد،  ایتالیا اولین کشوری بود که دچار وضعیت حاد سلامتی شد و بنابراین انتظار کمک از دیگران را داشت. از همین رو گمانه‌زنی‌ها نشان می‌دهد اگر همین فردا رفراندومی در ایتالیا برگزار شود که از مردم بپرسد خواهان جدایی از اتحادیه اروپا هستند یا نه، 80 درصد آنها به آن پاسخ مثبت بدهند. شاید امروز سران ایتالیا طرح علنی تمایلات خروج از اتحادیه اروپا را بین مردم خود ممنوع و تأکید کرده باشند نباید از واژه‌هایی نظیر «ایتالیگزیت» استفاده کنند. اما برخی رسانه‌ها در حال طرح ایده‌هایی مثل طرح دوم برای انتخاب «جایگزین برای این اروپا» سخن گفته و خواهان راه‌حل‌های جدید شده‌اند.
بحرانی با پایان باز
مشابه این وضعیت اما با درجه‌ای پایین‌تر در اسپانیا نیز مشهود بود. در این کشور نیز مردم خود را بی‌پناه در برابر یک مصیبت بزرگ دیدند و تمایل به جدایی بین آنها نیز مشاهده می‌شود، اما آیا این تمایلات که مشابه تمایلاتی است که در زمان بحران 2008 بین یونانی‌ها وجود داشت و منجر شد برخی از مرگ اتحاد اروپایی سخن بگویند، به معنای پایان عمر اتحادیه اروپا است؟
به نوشته «پولیتیکو»، اروپا تا پیش از سونامی مرگ هزاران بیمار کرونایی در ایتالیا، چندان توجهی به هشدارها نداشت و تکرار تراژدی چین را دور از ذهن می‌دانست. حتی تجربیات گذشته در مواجهه با شیوع آنفلوانزای اسپانیایی یا سارس نیز نتوانست آنها را زودتر به حرکت وادارد.چه بسا به باور ناظران اگر زنگ هشدار زودتر در اروپا به صدا درمی‌آمد و تجهیزات پزشکی بیشتری تأمین می‌شد پس از دو ماه آسیب‌های ناشی از این اتفاق به مراتب کمتر بود. از طرفی واکنش خویشتن‌محور کشورهای عضو اتحادیه اروپا و تصمیمات فردی آنها نیز موضوعاتی بود که علاوه بر اتلاف زمان و نادیده گرفتن هشدارها، کرونا را به فاجعه‌ای بزرگ با تبعاتی به مراتب وسیع‌تر تبدیل کرد.
پس از این رویدادها، با توجه به ابتلای نقطه‌ای بیماران در کشورهای مختلف اروپایی، کمیسیون بهداشت اتحادیه قاره سبز، اجرای مکانیسم واکنش داخلی در مقابل بحران را پیش گرفت، شرایط پیش‌آمده را غیرقابل پیش‌بینی و تصمیم‌گیری ها را در لحظه اعلام کرد. در همین اوضاع بحرانی چهار وزیر بهداشت اروپایی از کار برکنار شدند و در 31 ژانویه ایتالیا همه مرزهای هوایی‌اش را بست. اما در این زمان نیز کشورهای اروپایی به جای چاره‌اندیشی برای حل بحران، با تمرکز بر شرایط ایتالیا، این کشور را مرکز اپیدمی دانسته و بر سر زمان شیوع بحث داشتند. اکنون نیز اتحادیه اروپا سعی کرده از طریق بسته کمکی مصوبه دو شب پیش به کمک بیماران کرونایی برود تا شاید بتواند ازپس درخواست‌های امثال ایتالیا برآید و جبران مافات کند. اما نکته اینجاست که شاید دیگر برای جبران کاستی‌ها دیر شده باشد و مردم ایتالیا برای همیشه این زخم ناسور را در بدن خود حفظ کنند.
با این حال نمی‌توان جدایی احتمالی ایتالیا از اروپا را ساده و آسان فرض کرد و یا این نارضایتی‌ها را مقدمه فروپاشی اتحادیه اروپا دانست. اگر بریتانیا توانست با دشواری‌های بسیار راه جدایی را انتخاب کند، این کار برای ایتالیا دشوارتر هم خواهد بود. زیرا بریتانیا هنگامی که به اتحادیه اروپا پیوست این کار را به شرط حفظ پول خود انجام داد و در بسیاری از زمینه‌های اقتصادی جدا از اتحادیه اروپا عمل می‌کرد. اما در ایتالیا حتی اگر رفراندومی برگزار شود و مردم رأی به جدایی دهند، این کار به سبب پیوستگی‌های مالی بین ایتالیا و اتحادیه اروپا بسیار سخت است. زیرا نه تنها واحد پولی ایتالیا با یورو سنجیده می‌شود که مکانیسم اقتصادی آن کاملاً همسو با اتحادیه اروپا است.
البته در جهان امروز ما هیچ چیز غیرممکن نیست و شهروندان ایتالیا می‌توانند فعلاً فقط به این بسنده کنند که اگر روزگاری فرا برسد که سران اروپا خود معترف شوند که اتحادیه مورد نظرشان کارکرد لازم را نداشته، آنگاه دیگر اتحادیه اروپایی نخواهد بود که آنها و همچنین اسپانیایی‌ها و پرتغالی‌ها به جدایی‌اش بیندیشند.

گروه جهان/ ائتلاف متجاوز عربی به رهبری عربستان سعودی سرانجام تحت فشار جامعه بین الملل به خاطر گسترش شیوع ویروس کرونا، به آتش‌بس دو هفته‌ای در یمن تن داد. این آتش‌بس که از ظهر پنجشنبه گذشته به وقت محلی آغاز شده در حالی است که سعودی‌ها از چند سال قبل و پس از تجاوز به یمن این کشور فقیر را در محاصره قرار داده‌اند و نمی‌گذارند، نیازهای اولیه غذایی، بهداشتی و درمانی در اختیار مردم یمن قرار بگیرد.
به گزارش الجزیره، چندین روز پس از آنکه سازمان ملل متحد خواستار پایان جنگ در یمن به خاطر همه‌گیری ویروس کرونا شد، ترکی المالکی، فرمانده ائتلاف متجاوز عربی در بیانیه‌ای اعلام کرد، این ائتلاف به مدت دو هفته آتش‌بس اعلام می‌کند اما نیروهای مردمی انصارالله یمن اعلام کردند تا زمانی که محاصره چند ساله یمن پایان نیابد این آتش‌بس معنایی ندارد و آنها به آتش‌بس پایبند نخواهند بود.
خبرگزاری رسمی عربستان (واس) که بیانیه ترکی المالکی را منتشر کرده در گزارشی اعلام کرد این آتش‌بس با هدف جلوگیری از شیوع ویروس کرونا در یمن و همچنین فرصت دادن به حوثی ها برای ملحق شدن به مذاکرات تحت حمایت سازمان ملل انجام می‌شود.
انگلیس، ترکیه، اتحادیه عرب، امریکا، بحرین، تونس و مصر از اعلام آتش‌بس در یمن استقبال کرده‌اند اما سخنگوی نیروهای مردمی انصارالله یمن به الجزیره گفت، ائتلاف سعودی - اماراتی همچنان با استفاده از نیروی هوایی خود حریم هوایی یمن را محاصره کرده است. او افزود: تا زمانی که این محاصره ادامه دارد ما به جنگ و هدف قرار دادن مقرهای نظامی آنها [ائتلاف] ادامه می دهیم زیرا از نظر ما این یک آتش‌بس نیست. یا باید محاصره تمام و کمال پایان یابد یا جنگ ادامه خواهد یافت. سلطان السامعی، عضو شورای عالی سیاسی جنبش انصارالله یمن هم این آتش بس را یک بازی جدید خواند.
عربستان سعودی این روزها مانند دیگر نقاط جهان با بحران همه گیری ویروس کرونا روبه رو است و احتمالاً جنگ یمن  را دو هفته متوقف کرده که این بحران را مدیریت کند. بویژه اینکه روزنامه انگلیسی نیویورک تایمز در گزارشی از ابتلای 150 نفر از اعضای خاندان پادشاهی عربستان به ویروس کرونا خبر داد. در همین حال رویترز نیز در گزارشی خبر داد، دولت کانادا در حال لغو ممنوعیت صادرات تسلیحات به عربستان سعودی است و مذاکرات مجدد برای قرارداد تسلیحاتی 14 میلیارد دلاری به ریاض را آغاز کرده است. اما همزمان یک نماینده مجلس نمایندگان امریکا خبر داده، برخی نمایندگان در حال ارائه طرحی به این مجلس هستند که خواهان خروج نیروهای امریکایی از عربستان می‌شود.

بنفشه غلامی/ سرانجام پس از کش و قوس های فراوان بین گروه های عراقی، با وجود تلاش برخی بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای،
گروه های شیعه عراق اقدام به معرفی «مصطفی الکاظمی»، رئیس سابق سازمان اطلاعات عراق که سایر احزاب نیز روی نام وی توافق داشتند، به «برهم صالح» رئیس جمهوری این کشور کردند. همزمان با این رویداد «عدنان الزرفی» نیز از مأموریتی که برای تشکیل دولت به وی سپرده شده بود، کناره گیری کرد. اکنون عراق منتظر آن است، «مصطفی الکاظمی» طی 30 روز آینده گره کور تشکیل دولت در عراق را با دستان خود باز کند.
به باور ناظران اقدام گروه های شیعه عراق در تعیین و معرفی نامزد مورد اجماع اتفاق میمونی است که همزمان می‌تواند منافع ملت و جایگاه دولت عراق و همچنین محور مقاومت را تأمین و تقویت کند. این رخداد همچنین فرصت ارزنده‌ای برای تقویت انسجام و ایجاد همگرایی در مجموعه گروه‌های سیاسی اعم از شیعه، کردها و اهل سنت فراهم کرد. جریانات مختلف عراقی اعم از شیعه، کرد و سنی انتخاب «الکاظمی» را نتیجه یک تفاهم فراگیر درون شیعی با همراهی و پشتیبانی کردها و اهل سنت قلمداد می کنند. ضمن آنکه فرآیند اتخاذ این تصمیم که تماماً عراقی بود، نشان می دهد، جریانات سیاسی عراق پس از سال‌ها تجربه تلخ دخالت بیگانگان به ویژه امریکا و انگلیس به هیچ عنوان حاضر به پذیرش فشار خارجی درباره آینده این کشور نیستند.
در این میان نباید از شخصیت و سوابق «الکاظمی» نیز غافل ماند. وی به ویژه در سمت ریاست سرویس اطلاعاتی عراق، کارنامه قابل قبولی برای تصدی این جایگاه دارد. همچنین روابط خوب الکاظمی با گروه‌های سیاسی داخلی و نیز کشورهای همسایه عراق و بازیگران منطقه‌ای از نقاط مثبت اوست که می‌تواند بسیاری از پرونده‌های بر زمین مانده در عراق و منطقه را به پیش ببرد. شایستگی او در دریافت این پست جایی برای هیچ مخالفتی با وی نگذاشته است. طوری که دیروز «دیوید شنکر»، معاون وزیر خارجه امریکا در امور عراق نیز نتوانست از تحسین وی چشم بپوشد و در سخنانی با اشاره به پست های قبلی که الکاظمی در دست داشته، گفت: « وی یک شخصیت ملی و با کفایت است. امریکا امیدوار است، هرچه زودتر دولتی مستقل و قوی درعراق تشکیل شود».
به گزارش سایت شبکه خبری «الجزیره»، «الکاظمی» 53 ساله که هیچ وابستگی حزبی ندارد، اندکی بعد از اعلام انتصاب وی، در توئیتی نوشت: «به مردم شریف خود قول می دهم برای تشکیل دولتی که آرزوها و خواسته های مردم عراق را اولویت اول خود قرار دهد، تلاش کنم.» وی پس از آن در مراسمی شرکت کرد که طی آن «برهم صالح» به طور رسمی به وی مأموریت تشکیل دولت را محول کرد. اغلب چهره های سیاسی عراق در این مراسم حضور داشتند. در همین ارتباط سایت «المانیتور» در تحلیلی نوشته است: این واقعیت که تقریباً تمام رهبران بلوک های مختلف سیاسی عراق در این مراسم حضور داشتند نشان می دهد که وی از حمایت گسترده طیف های مختلف سیاسی عراق برخوردار است. این حمایت که نتیجه جلسه های مداومی است که شیعیان عراق طی هفته گذشته با گروه های مختلف سیاسی  کشور داشتند، به «الکاظمی» این شانس را می دهد که موفقیت بیشتری نسبت به دو انتصاب قبلی ( محمد توفیق علاوی و عدنان الزرفی) داشته باشد. آخرین تلاش برای تشکیل دولت در عراق در حالی صورت می گیرد که امریکا و عراق ماه آینده وارد مذاکراتی درمورد وضعیت سربازان امریکایی در این کشور
می شوند. ائتلاف به رهبری امریکا که به بهانه جنگ با داعش تشکیل شده بود ، در هفته‌های اخیر از چندین پایگاه کوچکتر در عراق خارج شده است.
ایران نیز از انتصاب «مصطفی الکاظمی» استقبال کرده است. در همین ارتباط سید عباس موسوی سخنگوی وزارت امور خارجه گفت: جمهوری اسلامی ایران همواره از استقلال، حاکمیت ملی، یکپارچگی ارضی و ثبات سیاسی در کشور عراق حمایت کرده و اتفاق نظر تمامی جریانات سیاسی عراق از طریق روندهای دموکراتیک را تنها مسیر برای حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات می داند. سخنگوی دستگاه دیپلماسی ایران همچنین گفت: بدون تردید همسویی و همدلی همه طوایف مختلف عراقی و تمامی گروه های سیاسی و شخصیت های برجسته عراقی، از جمله جناب آقای عدنان الزرفی، در نیل به این هدف مهم و ادامه مسیر تأثیر گذار بوده و هست و جمهوری اسلامی ایران نیز همچون گذشته آمادگی کامل خود را برای همکاری با دولت عراق به منظور عبور آن کشور از مشکلات و نیل به اهداف عالی مردم و مرجعیت عراق اعلام می دارد.

■‌    آناتولی: ستاد انتخابات برنی سندرز، سناتور چپگرای امریکا اعلام کرد، او از رقابت‌‌های انتخاباتی ریاست‌جمهوری 2020 کناره‌گیری کرده است. اکنون جو بایدن تنها رقیب دونالد ترامپ در نوامبر 2020 است.
■‌    بی بی سی: پس از آنکه دولت افغانستان ۱۰۰ زندانی طالبان را آزاد کرد، ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان گفت: «آزادی این زندانیان بخشی از روند آزادی زندانیان با ما نیست و باید آزادی زندانیان طبق توافقنامه بین ما و امریکا صورت بگیرد.»
■‌    اسپوتنیک: دیوان عالی برزیل طی حکمی رئیس‌جمهوری این کشور را از کاهش محدودیت‌ها و لغو اقدامات و تمهیدات اتخاذ شده توسط مقامات ایالتی و فرمانداران به منظور جلوگیری از شیوع هرچه بیشتر ویروس کرونا در کشور، منع کرده و حدود اختیارات او را کاهش داد.

ادامه از صفحه اول
به دلیل سهم بالاتر اشتغال غیررسمی در معرض آسیب بیشتری هستند. پیش‌بینی سازمان بین‌المللی کار این است که ادامه تعطیلی کرونایی به گسترش فقر در جهان می‌انجامد و ۸۰ درصد بنگاه‌های اقتصادی کوچک و متوسط را دچار بیشترین آسیب‌ می‌کند. تا اینجای کار پیش‌بینی می‌شود کرونا اقتصادهای بزرگ جهان مانند امریکا را با ۲ تا ۸.۴ درصد کاهش رشد مواجه کند؛ چین کاهش رشد  تا ۶.۲ درصدی را تجربه می‌کند.به همین دلیل  کشورها به ارائه بسته‌های حمایتی روی آورده‌اند که بیشترین حجم آن اختصاص به تأمین نیازهای بهداشت و سلامت (۱۹ درصد) و جبران بیکاری (۱۸ درصد) دارد.  این وضعیت در اقتصاد ایران که سال ۹۸ رشد اقتصادی نزدیک به صفر را تجربه کرده، وضعیت سخت‌تری ایجاد خواهد کرد. در حال حاضر نزدیک به ۳.۳ میلیون نفر از شاغلین رسمی کشور به طور مستقیم در معرض آسیب قرار گرفته‌اند. بیش از ۱.۵ میلیون کارگاه رسمی و غیررسمی دچار توقف فعالیت شدند. ۴ میلیون شاغل غیررسمی در کشور در معرض توقف یا کاهش فعالیت کاهش دستمزد و اخراج هستند. بیش از ۱۲ میلیون کارگر در بخش خدمات مشغول به کارند و آثار اولیه بیکاری در ۱۰ رسته‌ای که بلافاصله با شیوع بیماری دچار تعطیلی شدند هویداست. در ۳ ماه اول کاهش ۰.۴ درصدی رشد اقتصادی اتفاق می‌افتد؛ در صورت تداوم، آثار ثانویه آن می‌تواند میزان بیکاری را به طور فزاینده‌ای افزایش دهد. مطالعات نشان می‌دهد ایجاد اشتغال جدید در صنوف تولیدی کوچک و کارخانه‌های مقیاس پایین حداقل تا دو سال پس از تعطیلی امکان‌پذیر نیست.
عملا طبق آمار‌های وزارت کار در صورت تعطیلی درازمدت و عدم مداخله در سیاست‌های بازار کار میزان بیکارشدگان به بیش از ۴ میلیون نفر خواهد رسید. این ۴ میلیون نفر شامل ۳.۳ میلیون شغل بیمه شده و حدود ۷۰۰ هزار شغل غیررسمی است که برای جبران دستمزد آنها با حداکثر ۲ میلیون تومان در ماه برای ۳ ماه، به ۲۴ هزار میلیارد تومان اعتبار برای پرداخت نیاز خواهد بود. ایجاد اشتغال جدید در کشور در صنایع سرمایه‌بر و کاربر به طور متوسط بیش از ۵۰۰ میلیون تومان و در بخش خدمات بیش از ۱۵۰ میلیون تومان هزینه نیاز خواهد داشت.
نباید از یاد ببریم که ما دچار اقتصاد تحریم‌زده نیز بوده‌ایم. در صورتی که دولت یازدهم در دوره قبل از تحریم‌ها کارنامه مناسبی در رشد اقتصادی، کنترل تورم و ایجاد اشتغال داشت اما با مبتلا شدن اقتصاد کشور به ویروس تحریم‌ها افزایش نرخ بیکاری تحصیلکرده‌ها و جوانان دانش‌آموخته و اشتغال ناقص به خوبی نمایان شده است.
در اثر تحریم‌ها تولید ناخالص داخلی افت‌و‌خیز قابل ملاحظه‌ای تجربه کرده چنانکه در سال ۹۷، حدود ۲.۲ درصد کاهش داشته است. حتی تولید ناخالص داخلی سرانه در سال ۹۷ نسبت به سال پایه افت ۵.۶ درصدی را نشان می‌دهد. مصرف بخش خصوصی در سال ۹۸، ۸.۸ درصد کاهش یافته است. متوسط رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص نیز در سال ۹۸ نسبت به سال قبل بیش از ۲ درصد کاهش نشان می‌دهد. در دوره تحریم روزنه‌های صادرات نفتی و غیرنفتی ایران روز به روز تنگ‌تر شده و هر منفذی برای تأمین ارز و صادرات را می‌بندند.
متأسفانه عده‌ای شرایط اقتصاد بحران‌زده ایران در دوران تحریم قبل از کرونا را در نظر نمی‌گیرند. آثار بیکاری درازمدت و عدم امکان جبران مالی حتی در اقتصادهای توسعه‌یافته و پویا هم پس از شیوع کرونا بسیار جدی است و بعضاً کسی هم پاسخگوی آن نیست. در امریکا تا اینجای کار بیش از ۱۶ میلیون شغل از دست رفته است و نرخ بیکاری از حالت اشتغال کامل به نرخ بیکاری ۱۵درصدی رسیده است. فدرال رزرو پیش بینی کرده‌است ۴۷ میلیون شغل در این کشور از دست رفته و نرخ بیکاری به ۳۲ درصد برسد. این امر نشان می دهد که با تلفیق عوارض تحریم و شیوع کرونا شرایط برای ایران چقدر سخت‌تر است.آخرین نظرسنجی ایسپا درباره تاب‌آوری اقتصادی خانواده‌ها در تهران نشان می‌دهد که ۳۴ درصد در پاسخ به این سؤال که اگر به خاطر کرونا تعطیلی شهر ادامه پیدا کند، تا چه زمانی از نظر اقتصادی مشکلی نخواهید داشت، پاسخ داده‌اند «همین الان هم نمی‌توانم.»  ۳۵ درصد پاسخ داده‌اند یکی، دوماه. ۹ درصد، سه یا چهار ماه و ۲۲ درصد گفته‌اند پنج‌ماه و بیشتر. ۷۸ درصد که اتفاقاً اقشار اجتماعی بی‌صدا و کم‌صدا محسوب می‌شوند در وضعیتی نگران‌کننده برای بقای زندگی به سر می‌برند. برای انتخاب استراتژی جلوگیری از مرگ ناشی از کرونا و در کنار آن حفظ زندگی بدون آسیب به سلامت، توجه به واقعیات اقتصاد تحریم‌شده و حالا کرونازده برای اتخاذ سیاست‌های اجتماعی و اقتصادی اجتناب‌ناپذیر است. حتی برخی همسایگان ما رسماً اعلام کرده‌اند میزان مرگ و میر ناشی از فقر در اثر سیاست‌های محدودکننده اقتصادی قابل مقایسه با کرونا نخواهد بود.
دولت ایران از روز اول سیاستی اخلاقی، انسانی و در راستای حفظ جان مردم اتخاذ کرده است. هیچ الگوی مشترکی در دنیا در این زمینه وجود نداشته است. همانند خود ویروس کرونا که با یک ناشناختگی آزاردهنده همراه است، آثار و تبعات کرونا نیز شوک‌وار در جهان وارد شده است. بنابراین ما نیازمند الگویی متناسب با فرهنگ، جامعه، اقتصاد و نظام سلامت در ایران  بودیم. به نظر می‌رسد سیاست‌های اتخاذ شده در ایران از جهت حفظ سلامت و جان مردم نسبت به سیاست‌های جاری در جهان در مجموع کاستی نداشته است. متأسفانه در قضاوت‌های صورت‌گرفته در کشورمان معمولاً یک سیاست خاص در یک کشور را برجسته کرده و به مقایسه می‌گیرند اما مجموع اقدامات از جنبه کنترل بیماری و عملکرد نظام بهداشت و سلامت چنانچه مقایسه شود نتایج قابل قبولی به دست آمده است. معتقدم ما در عملکرد نظام سلامت و بهداشت جزو موفق‌ترین کشورها بوده‌ایم و این را علاوه بر زیرساخت‌های طرح تحول سلامت بیشتر ناشی از دانش مناسب در میان پزشکان و فداکاری در کادر پزشکی می‌دانم در حالی که در برخی کشورها کادر پزشکی را با نگهبان و تهدید به اخراج در بیمارستان‌ها حفظ می‌کردند اما ما با بازگشت داوطلبانه پزشکان و پرستاران بازنشسته و افراد فعال در نهادهای مدنی در محیط های درمانی مواجه بوده‌ایم و اتفاقاً  به رغم  اشکال دیگری که برای اعلام بموقع همه دنیا با آن مواجه بوده، در ایران دولت به محض اطلاع از ورود کرونا صادقانه دو روز مانده به انتخابات به رغم همه شائبه‌های سیاسی آن را اعلام کرد و مخالفان دولت را متهم به کرونای بنفش نیز کردند. سیاست‌های فاصله‌گذاری به سرعت اجرا شدند. ابتدا مدارس و دانشگاه‌ها تعطیل شدند، بیشترین مراکز تجمع حتی مراکز مذهبی که تصور آن نمی‌رفت تعطیل شدند. نظام تولید به سرعت تمرکز خود را بر تولید ماسک، مواد ضدعفونی کننده و مایحتاج غذایی جامعه قرار داد و کارخانه‌های مواد غذایی سه شیفت کار شدند.
مردم همراهی کردند و آمار سفرهای نوروزی کاهش یافت. امروز بررسی‌ها نشان می‌دهد اغلب آن سفرها - هرچند می توانست صورت نگیرد - به شهرهای زادگاهی بود تا تفریحی. آخرین آمار وزارت بهداشت که در جلسه چهارشنبه گذشته هیاًت دولت ارائه شد نشان می‌دهد در مجموع روند مبتلایان شدید به کرونا و مرگ‌ومیر ناشی از آن با شیب کند رو به نزول است و در ۵ استان در حالت ثابت قرار دارد. در ادامه از یک سو کنترل ابتلا و جریان حرکت مبتلایان با استفاده از روش‌های فنی رصد و مراقبت در دستور کار است و از سوی دیگر به فعالان اقتصادی نیز حق انتخاب برای حضور در کسب وکارشان داده می شود. این، موفق‌ترین تجربه کشورهای جهان در دوره شیوع کرونا بوده است، که متناسب با ظرفیت های موجود در کشور به اجرا در می‌آید. حفظ جان و تأمین نان برای اجتناب از مرگ و فقر کرونایی رویکرد اصلی دولت است.  بنابراین دولت هیچ گاه سیاست سلامت‌محور را کنار نگذاشت.  هر چند طرح فاصله‌گذاری هوشمند فیزیکی و تعادل میان سلامت و اقتصاد وقتی جواب خواهد داد که سرمایه اجتماعی در بالاترین سطح خود باشد. ما باید به یک جهش در تولید سرمایه اجتماعی نیز برسیم. در صورت افزایش اعتماد میان مردم و حاکمیت و ایجاد تعادل میان سلامت و اقتصاد، ایران می‌تواند مدلی منحصر به فرد در میان الگوهای کره جنوبی و چین واروپا و... به دنیا عرضه کند.