شورای شهر تهران امروز درحالی به سراغ نخستین جلسه علنی این هفته خود رفت که بازهم محدودیت‌های کرونایی سرفصل همه سخنرانی‌ها بود. شورا برای چندمین بار بحث تعطیلات دوهفته‌ای تهران را پیش کشید تا در کنار محدودیت‌های سختگیرانه‌ای که در هفته‌های اخیر اعمال شده است، تصمیم‌گیری جدیدی برای این روزهای تهران گرفته شود. بهشت زهرا اگرچه آمار رسمی و دقیقی از تعداد فوت‌شدگان کرونایی نداده است، اما رئیس شورای شهر تهران تأکید دارد که این عدد به 150 نزدیک شده و اگر بخواهیم در مقایسه با آمار 252  نفری که در کل کشور فوت شده‌اند، بگذاریم، متوجه می‌شویم که عمده فوتی‌ها در تهران بوده‌اند. این درحالی‌ است که سازمان هواشناسی هم اعلام کرده است که تا چند روز آینده وضعیت آلودگی هوا پایدار خواهد بود و این یعنی آلودگی دوشادوش کرونا، عرصه را برای نفس کشیدن شهروندان تنگ خواهد کرد. براین اساس شورای شهر تلاش دارد تا همچنان تعطیلی کل تهران را به عنوان یک راه حل اساسی جلوه دهد. این درحالی‌ است که نگرانی‌ها از تعطیلات اضطراری، موجب شده تا این راهکار در انتهای لیست تصمیم‌گیری‌ها قرار بگیرد. چرایش هم روشن است! برخی‌ها اصرار دارند تا از فرصت تعطیلی به نفع سفرهای تفریحی و گشت و گذارهای خود استفاده کنند. عده‌ای به بهانه رفتن به شهرستان، زنجیره انتقال بیماری را ادامه می‌دهند و تعدادی هم میهمانی‌ها و تفریحات خانوادگی‌شان را از نو از سر می‌گیرند. در مقابل البته برخی باور دارند که با اعمال سختگیری‌های شدید می‌توان جلو این ترددهای غیرضروری راهم گرفت. رئیس شورای شهر تهران از جمله افرادی است که  تأکید دارد اگر تهران و کلانشهرها تعطیل نشوند، نمی‌توان از سد موج سوم کرونا گذشت. او در جلسه دیروز شورا گفته بود که به نظر می‌رسد باید اقدامات ویژه‌تری در این حوزه از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا انجام شود و این طور عملکرد و برنامه‌ریزی جواب نداده است.
او می‌گوید: آلودگی هوا تأثیر جدی بر ایمنی کودکان و سالمندان دارد و تغذیه مناسب می‌تواند کمکی برای این شرایط باشد اما شرایط اقتصادی برای مردم سخت و امکان تهیه اقلامی از جمله میوه‌جات، سبزیجات و پروتئین‌ها  به علت گرانی‌ها برای آنها دشوار شده است.
هاشمی با اشاره به اختلاف نظرهای سیاسی و با بیان اینکه «وقتی روزنامه و سایت‌ها را چک می‌کنیم، می‌بینیم دائم به هم متلک پراکنی بیهوده می‌کنند» هم می‌افزاید: فکر می‌کنیم این متلک‌ها بچگانه است و باید فکر اساسی کنند.
در همین زمینه ناهید خداکرمی، دیگر عضو شورا هم می‌گوید: با توجه به دوره کمون ۱۴ روزه بیماری کرونا، می‌طلبد تا اگر قرار است محدودیتی اعمال شود طول مدت آن حداقل یک ماه باشد.
به گفته او، ضرر و زیان‌های کلان اقتصادی و عوارض روحی روانی ناشی از مرگ و میر، بیماری، بیکاری و دلمردگی ناشی از کاهش تعاملات اجتماعی موجب شده تا نتوان آینده و فردای با کرونا یا بدون کرونا را به درستی به تصویر کشید.
67 هزار تذکر به افرادی که ماسک نزدند
رئیس پلیس پایتخت نیز در گفت وگویی تلویزیونی از ارائه بیش از ۶۷ هزار تذکر از سوی پلیس برای عدم استفاده از ماسک خبر داده و می‌گوید که تا این لحظه ۴۲ مورد به علت عدم استفاده از ماسک اعمال قانون شده‌اند. سردار حسین رحیمی  از توزیع  بیش از ۱۰ هزار ماسک در میان اقشار مختلف خبر داده و گفته که ۲۷۵ واحد صنفی به دلیل عدم رعایت دستورالعمل‌ها و پروتکل‌های بهداشتی با دستور قضایی پلمب شدند. به گفته او، عکس جریمه‌ای که در فضای مجازی به علت ماسک نزدن منتشر شد، واقعی بود. آرایشگاه‌های زنانه، سالن‌های زیبایی، تالار‌های پذیرایی و چایخانه‌ها، سینماها، مراکز فرهنگی و هنری اعم از کتابخانه‌ها، مراکز تفریحی آبی، استخر‌های سرپوشیده و باشگاه‌های بدنسازی به مدت یک هفته دیگر همچنان تعطیل است.

یگانه خدامی
خبرنگار
‌با نایاب و کمیاب شدن داروی انسولین بسیاری از بیماران دیابتی با هشتگ «انسولین نیست» تلاش می‌کنند توجه مردم و مسئولان را به این مسأله جلب کنند. آنها از خطراتی که تهدیدشان می‌کند و اضطرابی که این روزها برای تهیه دارو تحمل می‌کنند می‌نویسند:
 «انسولین برای بیماران دیابتی مثل اکسیژنه. صداشون باشیم...»
 «‏انسولین قلمی نایاب شده! یه دیابتی نوع یک بدون این انسولینا میره تو کما و یه قدمی مرگ. چرا هیچ کس عین خیالش نیست؟»
 «‏خیلی تلخه وقتی میبینی یک پدر هشتگ میزنه ‎ که انسولین نیست»
 «‏انسولین پیدا نمی‌کنیم میدونید یعنی چی؟ یعنی قندمون باز سر به فلک میذاره. یعنی دیگه هر لقمه غذایی که میخوری ذره ذرش کوفتت بشه چون بعدش قندت میره بالا. یعنی باز استرس نارسایی کلیوی. یعنی گشنه باشی ولی نتونی چیزی بخوری»
 «‏من دیابت نوع دو دارم. یه آمپول فرنگی بسیار گرونی مصرف می‌کردم علاوه بر قرصای عادی قند. این آمپولا پیدا نمیشه و قندم به شدت دچار افزایش شده. وای به حال بیمارایی که دیابت نوع یک دارند. من نمی‌دونم مقصرش کیه و کجاست ولی انسولین برای بیمار دیابتی مثل هواست.»
 «‏ترسناک‌ترین جمله دو کلمه‌ای واقعی: ‎انسولین نیست»
 «‏من ۱۶ ساله دیابت نوع یک دارم که با قرص نمیشه کنترلش کرد. بیماری من خودایمنی هست و وابسته به انسولین. »
 «من یه دختر ۲۵ ساله با هزار و یک جور امید و آرزوام. من بدون انسولین حداکثر دو سه روز زنده ام. انسولین نیست و این یعنی حکم تیر و مرگ برای من و امثال من»
 «‌‎انسولین نیست و خیلی داروهای دیگه کمیاب شده‌اند... مسئول این فاجعه هر کس هست، خوب می‌داند که نایاب‌شدن دارو بی‌رحمانه‌ترین بازی با جان انسان‌هاست.»
 «‌‎انسولین نیست ، حتی وارفارین هم نیست، اما تف به شرف آنکس که از تحریم حمایت می‌کند و نمی‌بیند که مردمان ایران اولین قربانی تحریم‌ها هستند که حتی تهیه داروهای اولیه‌شان هم به سبب تحریم دچار مشکل شده است. ‎روایت تحریم روایت بی‌شرفی دنیاست.»
 «‏درد اونجاست که یه دیابتی نوع یک خودش خوب میدونه که بدون انسولین می‌میره. تصورشم دردناکه، این حجم از استرس و فشار»
 «‌‏دردِ مبتلا شدن به دیابت،دردِ بچه ای که نه میتونه ورزش کنه نه میتونه با لذت حتی یه شکلات بخوره. دردِ هزینه‌های سرسام آور دارو و انسولین و نوار چک قند. حالا به درداشون نبودِ انسولین و نوار چک قندم اضافه کنید!»
 «‌‏نگران داییم هستم، چند ساله انسولین می‌زنه و یه بار تموم شده بود حالش بد شد بستری شد.»
 «‌‏قلبم به درد میاد وقتی مجبورم به بیمار، به پدرش، به مادرش، به بچه ش بگم ‎انسولین نیست»
 «‏راه افتادن تو شهر و سر زدن به داروخونه‌ها با استرس، زنگ زدن و رو انداختن به فامیل و آشنا، خواهش از داروساز و نسخه خون، شرمندگی چشم‌های بیمار وقتی خانواده‌اش میبینه، تازه وقتی با هر قیمتی بالاخره پیداش میکنی و با خودت میگی اینا تموم بشه برای دفعه بعد چیکار کنم؟»
 «‏نگید انسولین ایرانی داره توزیع میشه. تنظیم دوز ‎انسولین در دیابتی‌ها زمان میبره و اگر قند خون با انسولین ایرانی تنظیم میشد، ‎نوورپید و ‎لانتوس تجویز نمیشد.»
 «جان بیماران دیابتی در خطره. ‏بطور واضح و شفاف باید توضیح بدین چرا بیمار دیابتی که خودش درگیر عارضه‌های مختلف بیماریشه باید دغدغه تهیه انسولین داشته باشه؟چرا و به چه دلیلی انسولین نایاب شده؟»