دیلی صباح (ترکیه):
دلیل درگیری‌ها بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان، به ارزش ژئوپلیتیکی منطقه‌ای که درگیری‌ها در آن به وقوع پیوسته برمی‌گردد. این منطقه در چهاراه خط لوله‌های انرژی راه آهن و بزرگراه‌های بین‌المللی واقع شده است و نقش مهمی در تأمین ثبات سیاسی و اقتصادی جمهوری آذربایجان دارد.

ایندیپندنت (روسیه):
بعد از جنجال‌هایی که بر سر مداخله احتمالی روسیه در همه‌پرسی برگزیت برپا شد، نخست‌وزیر انگلیس گفت هیچ مدرکی درباره چنین مداخله‌ای وجود ندارد. اما شاید علت آن این باشد که بعد از 4 سال دولت هنوز حاضر نیست، حتی کوچکترین تحقیقی در این خصوص انجام دهد.

نیویورک تایمز (امریکا):
در نزدیک به دو دهه گذشته زنان افغانستان با وجود جنگی که وجود داشت، فضایی متفاوت با حکومت طالبان را تجربه کردند. در این بین زنان که در این سال‌ها به آرامی توانستند در فعالیت‌هایی که مردانه تلقی می‌شدند، کار کنند، بیش از همه مردم افغانستان نگران مذاکرات طالبان با دولت هستند.

ندا آکیش – تنها یک روز پس از آن‌که جو بایدن، کاندیدای دموکرات انتخابات ریاست جمهوری امریکا از مواضع خود درباره احترام به اسلام آشکارا سخن گفت و وعده باز کردن دوباره مرزهای کشورش به روی تمام کشورهای مسلمان‌نشین را داد، کنگره امریکا در اقدامی همسو با مواضع بایدن از به رأی گذاشتن لایحه‌ای موسوم به «نه به ممنوعیت» در روز چهارشنبه به وقت محلی (نخستین ساعات بامداد امروز پنجشنبه به وقت تهران) خبر داد و اعلام کرد، این لایحه در‌ واقع با هدف تغییر دادن فرمان مهاجرتی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا علیه کشورهای مسلمان‌نشین به رأی گذاشته می‌شود.
به گزارش الجزیره، لایحه «نه به ممنوعیت» که قرار بود دیروز چهارشنبه به وقت واشنگتن در کنگره امریکا به رأی گذاشته شود، اختیارات رؤسای جمهوری امریکا را برای اعمال ممنوعیت مهاجرتی بر اساس مذهب محدود می‌کند و در صورت تصویب، به‌طور ویژه این قدرت را خواهد داشت که فرمان اجرایی ترامپ علیه مهاجران کشورهای مسلمان‌نشین را بی‌اثر کند؛ فرمانی که در نخستین روزها و ماه‌های ورود ترامپ به کاخ سفید صادر شد و در ابتدا کشورهای ایران، لیبی، سوریه، یمن و سومالی را هدف قرار داد و پس از آن‌که به خاطر مغرضانه و اسلام‌ستیزانه بودن مورد انتقادهای گسترده قرار گرفت، شامل برخی کشورهای غیرمسلمان مانند ونزوئلا و کره شمالی هم شد.
«نه به ممنوعیت»
در جلسه رأی‌گیری روز چهارشنبه قرار بود نمایندگان دموکرات که به‌طور گسترده حامی لایحه «نه به ممنوعیت» هستند، با بیان داستان زندگی ده‌ها امریکایی که به خاطر فرمان مهاجرتی ترامپ علیه مسلمانان از ملاقات با خانواده‌هایشان محروم شده‌اند، نشان دهند که اعمال ممنوعیت سلیقه‌ای و از روی حب و بغض تا چه اندازه می‌تواند آسیب‌رسان باشد. دموکرات‌ها حتی می‌گویند، در نظر داشتند این لایحه را در ماه مارس به صحن کنگره ببرند اما همه‌گیری ویروس کرونا باعث شد، دست نگه‌ دارند. با این حال بسیاری از ناظران بر این باورند که این لایحه تنها در مجلس نمایندگان با اکثریت دموکرات رأی خواهد آورد و در سنا که جمهوریخواهان در اکثریت هستند، شانسی ندارد. آنها می‌گویند، حتی اگر این لایحه در سنا هم رأی بیاورد، روی میز رئیس جمهوری اسلام‌ستیز امریکا وتو خواهد شد. اما این موضوع می‌تواند شانس پیروزی ترامپ در انتخابات ماه نوامبر را کاهش دهد زیرا رأی‌دهندگان مسلمان امریکایی بیش از پیش ترغیب خواهند شد به بایدن، کاندیدایی که آشکارا از مسلمانان حمایت می‌کند و وعده برداشتن تمام محدودیت‌های سفر علیه مسلمانان آن‌ هم در نخستین روزهای ریاست جمهوری‌اش را می‌دهد، رأی دهند. همچنین امریکایی‌های مسلمانی که تا همین چند روز پیش تمایلی به مشارکت در انتخابات نداشتند، تنها به این خاطر که ترامپ را شکست دهند، در انتخابات نوامبر مشارکت خواهند کرد. به گفته «فرحانا خیری»، مدیر اجرایی گروه حقوق بشری «حامیان مسلمانان» که یکی از طرفداران لایحه «نه به ممنوعیت» است، «امروز میلیون‌ها امریکایی به خاطر ممنوعیت سفر مسلمانان به امریکا از خانواده‌ها و عزیرانشان جدا شده‌اند. والدینی که نمی‌توانند به بچه‌هایشان ملحق شوند و پدربزرگ و مادربزرگ‌هایی چشم از جهان فرو می‌بندند بدون آن‌که عزیزانشان را برای بار آخر ببینند.»
کمپین «میلیون‌ها مسلمان رأی می‌دهند»
به گزارش لس‌آنجلس تایمز، وائل الزایات، رئیس اجرایی مجمع مسلمانان امریکا روز دوشنبه رسماً اعلام کرد که این مجمع با راه‌اندازی کمپینی به نام «میلیون‌ها مسلمان رأی می‌دهند» در تلاش برای به حداکثر رساندن مشارکت مسلمانان امریکا در انتخابات بویژه در ایالت‌های رقابتی است. او افزود: تنها در ایالت میشیگان که ترامپ در سال 2016 با اختلاف رأی کمتر از 11 هزار نفر پیروز شد، بیش از 150 هزار رأی‌دهنده مسلمان برای شرکت در انتخابات ثبت‌نام کرده‌اند. به گزارش سایت «کریستین سنچری»، «جاد سلامی»، دانشجوی مسلمان 20 ساله اهل میشیگان یکی از این افراد است که نه تنها خودش در انتخابات شرکت می‌کند بلکه چند ماه است که دارد دوستان و همکلاسی‌هایش را تشویق می‌کند، برای انتخابات ثبت نام کنند. او می‌گوید، در انتخابات 2020 آرای مسلمانان تعیین‌کننده خواهد بود بویژه در ایالت‌های مهمی مانند میشیگان، اوهایو و ویرجینیا که جمعیت مسلمانان زیاد است. تنها دشواری‌ای که وجود دارد، آوردن مسلمانان پای صندوق‌های رأی است. بنابر آمار رسمی، در انتخابات سال 2016، درصد مشارکت مسلمانان در انتخابات 61 درصد بود، در حالی که 88 درصد پروتستان‌ها، 87 درصد کاتولیک‌ها و 86 درصد یهودی‌ها رأی داده بودند. همچنین در سال 2016 و به‌طور کلی در اکثر انتخابات‌های امریکا، مسلمانان تنها قشر مذهبی‌ای هستند که دیرتر از همه ثبت‌نام می‌کنند اما امسال مسلمانان سراسر امریکا تلاش می‌کنند با شرکت در انتخابات یک تغییر اساسی ایجاد کنند و این موضوع  را از ثبت نام نسبتاً زودهنگام آنها در انتخابات می‌توان فهمید. علاوه بر این، چندین مقام مشهور امریکایی مسلمان از جمله ایلهان عمر، نماینده مینه‌سوتا، کیت الیسون، دادستان مینه‌سوتا و اندرو کارسون، نماینده ایندیانا در نامه‌ای خطاب به مجمع، حمایت خود را از بایدن اعلام کرده‌اند.
4 زن سیاهپوست کاندیدای معاونت بایدن
به راه افتادن چنین کمپینی در سه ماه آخر منتهی به انتخابات ریاست جمهوری امریکا را می‌توان تازه‌ترین چالش ترامپ دانست. او که با عملکرد ناموفق خود در مواجهه با همه‌گیری ویروس کرونا و جنبش ضدنژادپرستی «جان سیاهان ارزش دارد»، محبوبیتش خدشه‌دار شده حالا هم باید آرای مسلمانان امریکایی را به رقیب دموکرات خود واگذار کند. در عوض بایدن نه تنها از روز دوشنبه و با آن سخنرانی اسلام دوستانه، کاندیدای محبوب مسلمانان امریکا شده بلکه سه‌شنبه شب با اعلام این موضوع که در فهرست کاندیداهای معاونت خود نام رنگین‌پوست‌ها و به‌طور ویژه 4 زن سیاهپوست را قرار داده است، بیش از پیش دو قشر زنان و رنگین‌پوستان را به سوی خود جلب کرد. بایدن در مصاحبه‌ای با شبکه خبری ام‌اس‌ان‌بی‌سی اعلام کرد، در نظر دارد از گزینه‌های رنگین‌پوست به عنوان معاون خود استفاده کند که در این فهرست نام ۴ زن سیاهپوست وجود دارد. گفته می‌شود، «سالی یتس»، دادستان کل سابق امریکا، «استیسی آبرامز»، فرماندار سابق جورجیا، «جین شاهین» و «مگی حسن» این 4 زن سیاهپوست دموکرات هستند. چندی پیش نیز رسانه‌های امریکا احتمال دادند، میشل اوباما، همسر رئیس جمهور سابق امریکا به مقام معاونت بایدن برسد. در شرایطی که جنبش ضدنژادپرستی «جان سیاهان ارزش دارد» در امریکا به راه افتاده، انتخاب یک معاون سیاهپوست شانس پیروزی بایدن را بالا می‌برد.

خاویر سولانا
مسئول سابق سیاست خارجی اتحادیه اروپا
مترجم: زهره صفاری / شیوع «کووید 19» در عین حالی که ضعف‌ها و اشکالات مسأله جهانی شدن را مشخص کرد، مزایای ملی گرایی را نیز نشان داد. به عبارتی دیگر، بحران کرونا به بروز تمایلاتی که از قبل درباره ملی‌گرایی وجود داشت سرعت بخشیده است. تجارت جهانی به نسبت تولید داخلی؛ یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های جهانی شدن از سال 2012 عقبگرد کرده و جنبش ضدجهانی‌گرایی در مقطعی محبوبیت یافته است.
این جنبش‌ها بهترین دلایل را برای بی اعتمادی به مسأله جهانی شدن و حتی در مقطع فعلی حرکت به سوی ملی گرایی در اختیار دارند. کمبود کالاهای ضروری -از ماسک گرفته تا خمیرمایه نان- قابلیت پایین برگشت پذیری زنجیره تأمین جهانی به دلیل تمرکز بیش از حد در چند کشور و فقدان ذخایر اساسی را به وضوح نشان می‌دهد. این پدیده بویژه در امریکا جایی که فقرا در بازه زمانی 1980 تا 2010 حدود 50 درصد فقیرتر شده‌اند بیش از پیش رخ نشان می‌دهد. بواقع غیربومی کردن تولیدات تنها دلیل و مهمترین آنها است.
اما ما باید بر گرایش به اصلاح روند تولید جهانی به طور کلی تأکید کنیم. به طور کلی، جهانی شدن ماهیتی سودمند دارد و می‌تواند میلیاردها انسان را از فقر نجات دهد بنابراین باید بیش از تخریب بر اصلاح آن تمرکز کنیم.
برای شروع، سازمان‌هایی که مسئولیت همسان‌سازی اقتصاد منطقه‌ای را دارند باید با تقویت زنجیره‌های ارزش‌های هر منطقه استراتژی تأمین کالاهای اساسی را تقویت کنند. این قانون تنها شامل چیپ‌های الکتریکی نیست و مواد غذایی را نیز دربرمی‌گیرد. بنابراین برای اینکه با کمبود کالاهای اساسی روبه‌رو نشویم ضروری است کارخانه‌ها از تولید «به وقت» به الگوی تولید «در صورت نیاز» تغییر روش بدهند و به عبارتی امنیت تأمین را بر هزینه بهینه کارآمدی ارجح کنند و این امر نیاز به تنوع شبکه‌های توزیع جهانی بیشتری دارد.
در عین حال ما باید به تقابل با نابرابری‌های گسترده در میان کشورها ادامه دهیم. دولت‌های ملی و محلی باید سازوکار لازم برای تأمین امنیت شغلی کارگران و آینده آنها را فراهم کنند.
سیاستگذاران باید هر چه زودتر ضعف‌های سیستم تجارت جهانی را شناسایی کنند. در این میان انتخاب دبیرکل سازمان تجارت جهانی از اهمیت بسزایی برخوردار است. چراکه فرد منتخب مسئولیت سنگین احیای سازمانی را برعهده دارد که با شکست مذاکرات دوحه کمر خم کرده و اعضای فعلی فارغ از اهداف اساسی آن، به عنوان کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه خود را معرفی می‌کنند.
امروزه وقتی افراد از جهانی شدن سخن می‌گویند در واقع به رشد تجارت جهانی و تحرکات آزاد تجاری بزرگ اشاره دارند. اما اقتصاددان «دانی رودریک» معتقد است نباید جهانی شدن را به این چند فرآیند محدود کرد و ما باید بر سلطه مشارکتی بر کالاهای عمومی جهانی عمیق‌تر تمرکز کنیم و این می‌تواند یکی از مهمترین مسیرها به سمت همکاری‌های بین‌المللی باشد.
تهدیدات سخت و همه‌گیری مانند «کووید 19» یا تحولات آب و هوایی ابعادی جهانی دارند به همین دلیل نیز اقدامات یکجانبه بازیگران اقتصادی و دولت‌ها نمی‌تواند کارآمد باشد و جایگزین چندجانبه گرایی شود.
به واقع مقابله با پدیده پاندمی یا خطرات بزرگ بهداشت عمومی نیازمند تقویت قدرت سیاسی و اقتصادی سازمان بهداشت جهانی است. به همین دلیل نیز تصمیم «دونالد ترامپ» برای خروج امریکا از این سازمان غیرمسئولانه و در مسیری مخالف این قاعده قرار می‌گیرد که تنها تأمین کننده اهداف انتخاباتی او است.
در این مسیر ضروری است سیاستگذاران با اقدامات اساسی مانند تقویت بودجه این سازمان با گرفتن سهم اجباری بیشتر از اعضا گام بردارند. در حال حاضر بیشترین بودجه سال 2021-2020 این سازمان را نه یک دولت بلکه بنیاد بیل و ملیندا گیتس تأمین می‌کند. اما این شرایط باید عوض شود.
در بحث محیط زیست نیز ما باید به موضوع تغییرات آب و هوایی به عنوان نبرد قرن نگاه کنیم. بنابراین باید شرکای خصوصی و دولتی را برای تغییر الگوها وارد عمل کنیم و باور داشته باشیم که ایجاد اقتصاد سبز می‌تواند برای نسل‌های آینده نیز مفید باشد. در نهایت نیز شهرها و دیگر بازیگران نقش مهمی در این مباحثه عمومی ایفا می‌کنند.
سرمایه‌گذاری برای بهبود اقتصادی که در آن کاهش کربن جایی ندارد زیان آور است. همان طور که انحصار تأمین واکسن «کووید 19» و ممانعت از توزیع کارآمد آن نمی‌تواند بر تهدید پاندمی بهداشتی و اقتصادی حاکم بر جهان پایان دهد. بنابراین ترویج سیستم حمایت از تولید داخلی و انزوای ملی، بکارگیری فرمول گذشته برای مشکلات امروز خواهد بود.
جهانی شدن خروش خشم و نگرانی‌های منطقی است که نمی‌تواند با سرکوب مزایای گسترده آن به سادگی آرام گیرد. اما در این میان بیش از بازگشت به سمت جهانی شدن، ما باید تلاش کنیم که پدیده جهانی سازی را کارآمد و بهتر کنیم.
منبع: project syndicate

گروه جهان/ دولت امریکا دستور تعطیلی کنسولگری چین در شهر «هیوستون» تگزاس را داد؛ تصمیمی که پکن آن را تنش زا توصیف کرد و از احتمال قطع روابط دو کشور در آینده خبر داد.
به گزارش شبکه خبری «الجزیره»، «مورگان اورتگاس»، سخنگوی وزارت خارجه امریکا هدف از این تصمیم واشنگتن را حفاظت از سرویس اطلاعات و امنیت امریکا و اطلاعات خصوصی مردم این کشور عنوان و از بیان جزئیات بیشتر امتناع کرد.
در همین حال «وانگ ونبین»، همتای او در وزارت خارجه چین با اشاره به مهلت کوتاه سه روزه برای تخلیه دفتر کنسولگری هیوستون گفت: «تصمیم یکجانبه امریکا برای تعطیلی کنسولگری در این بازه زمانی کوتاه یک واکنش تنش‌زای بی سابقه از اقدامات اخیر واشنگتن علیه پکن بوده است. مقامات امریکایی باید فوراً این تصمیم را لغو کنند چراکه در مسیری اشتباه قدم گذاشته اند که چین با پاسخی قاطع به آن واکنش نشان خواهد داد. این اقدام خصمانه و ناعادلانه امریکا می تواند سبب نابودی روابط آتی دو کشور شود.»
تنش های اخیر میان امریکا و چین در ابعاد مختلفی از جمله تجارت، مسائل مربوط به شیوع کرونا، سیاست چین در هنگ کنگ و ...، تصمیمات خصمانه ای از سوی دولت ترامپ علیه پکن رقم زده است. امریکایی ها از دیرباز چین را به سرقت ابزار اطلاعاتی و تکنولوژیکی متهم می کردند و بواقع همین اتهام زنی نیز یکی از دلایل شکل گیری جنگ تجاری میان دو قدرت اقتصادی جهان شده است.
چین علاوه بر ساختمان سفارت در واشنگتن، 5 کنسولگری در امریکا دارد. اما دفتر هیوستون نخستین دفتر کنسولگری چین به شمار می رود که در سال 1979، همزمان با شکل گیری روابط دیپلماتیک دو کشور در تگزاس افتتاح شد.

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

پایان هفته اول کار

در روز شنبه قبل از عید پاک، ساعت شش و نیم بعدازظهر گفت‌و‌گوی تقریباً عجیبی با‌ ترامپ داشتم. مثل اکثر مواقع او رشته کلام را در دست داشت و صحبت‌هایش را با این جمله آغاز کرد که «رکس (تیلرسون) افتضاح است»، بعد دلیل آن را با اشاره به تصمیم تیلرسون درباره تعهد مالی 200 میلیون دلاری برای بازسازی سوریه مورد تأکید قرار داد. ترامپ این تصمیم را نمی‌پسندید و گفت: «دوست دارم کشور خود را بسازیم، نه کشورهای دیگر را.» من به‌عنوان عضو سابق آژانس توسعه بین‌المللی امریکا از بهره‌گیری از کمک‌های خارجی امریکا برای پیشبرد اهداف امنیت ملی حمایت می‌کردم اما در عین حال می‌دانستم که چنین تلاش‌هایی چه نقاط ضعف و قوتی دارد. تلاش کردم در حاشیه، من هم مجالی برای حرف زدن پیدا کنم اما ترامپ هر از چند گاهی می‌گفت «می دانم که درک می‌کنی.» او سپس گفت: «افراد زیادی در آنجا (شورای امنیت ملی) هستند که اطلاعات را به بیرون درز می‌دهند. می‌توانی از شر هر کسی که خواستی خلاص شوی.» من خود را برای این کار آماده کرده بودم. در نهایت حرف‌های ما تمام شد و عید پاک را به هم تبریک گفتیم.
در روز دوشنبه بعد از عید پاک، ترامپ بار دیگر با من تماس گرفت. از او پرسیدم: آقای رئیس جمهور، بازی سنتی با تخم‌مرغ درکاخ سفید چطور می‌گذرد؟ در حالی که سارا سندرز سخنگوی مطبوعاتی ترامپ و فرزندانش و برخی دیگر به دفتر بیضی رفت و آمد می‌کردند پاسخ داد «عالی» و بعد دوباره به صحبت‌های شنبه شب خود که تک‌گویی می‌کرد و به من مجال حرف زدن نمی‌داد بازگشت و گفت: «می‌خواهم از جنگ‌های وحشتناک (در خاورمیانه) خارج شوم. داعش را برای کشورهایی نابود می‌کنیم که دشمن ما هستند.» متوجه شدم که منظور او روسیه، ایران و سوریه در دوران ریاست جمهوری بشار اسد است. او گفت که مشاورانش دو دسته شده اند؛ آنهایی که می‌خواهند برای «همیشه» در آنجا (خاورمیانه) بمانیم و افرادی که می‌خواهند «برای مدتی» آنجا باشیم. ترامپ در مقابل گفت: من اصلاً دلم نمی‌خواهد در آنجا بمانیم. واقعاً کردها را دوست ندارم. آنها از دست عراقی‌ها و ترک‌ها فرار می‌کنند. فقط وقتی نمی‌توانند فرار کنند که ما با جنگنده‌های اف 18 اطراف آنها را بمباران کنیم.
پرسید: باید چه کار کنیم؟
احساس کردم ممکن است مراسم تخم‌مرغ بازی زمان مناسبی برای صحبت کردن درباره راهبرد خاورمیانه نباشد، گفتم همچنان منتظر تأیید موقت صلاحیت امنیتی خود هستم. پمپئو که وارد دفتر بیضی شده بود گفت «به من و جان (بولتون) وقت بیشتری بدهید» قبل از اینکه با ورود تعداد بیشتری از کودکان و والدین‌شان حرفش قطع شود.
کاملاً روشن بود که ترامپ قصد دارد از سوریه خارج شود و در حقیقت در جلسه شورای امنیت ملی که روز بعد برگزار شد (فصل 2 را ببینید) دقیقاً همین احساس را ابراز کرد. با این همه هنوز چیزهای زیادی برای تصمیم‌گیری وجود داشت بویژه که مطمئن بودم در شرایطی که مبارزه برای نابودی خلافت داعش به پایان موفقیت‌آمیز خود نزدیک می‌شد، می‌توانیم منافع امریکا را حفظ کنیم.
روز جمعه 6 آوریل در آستانه اولین تعطیلات آخرهفته کار رسمی‌ام در کاخ سفید بار دیگر با کلی و برخی دیگر به منظور بررسی برخی روندها و اصول حاکم در بال غربی کاخ سفید دیدار کردم. به آنها درباره برخی از تغییر و تحولات درباره کارمندان شورای امنیت ملی و برنامه‌هایی که برای تغییر سازمان آنجا در نظر داشتم، توضیح دادم. من مجوز ترامپ را برای انجام این امور داشتم اما اهمیتی نمی‌دادم که کلی را از قبل در جریان آنها قرار دهم. او در ادامه جلسه که یک ساعت طول کشید درباره اقدامات ترامپ در نشست‌ها و تماس‌های تلفنی توضیحاتی ارائه کرد.
کلی گفت: رئیس‌جمهوری از «زبان تندی استفاده می‌کند» که درست هم می‌گفت و «البته حق هم دارد» که باز هم درست می‌گفت. ترامپ از لحن تحقیرآمیزی درباره بوش پدر و پسر و دولت‌های آنها استفاده کرد که باعث شد به این فکر کنم که آیا تقریباً 10 سال خدمت من در این دوره‌های ریاست‌جمهوری را فراموش کرده است.
کلی در نهایت با لحنی بزرگوارانه گفت که «جان، از اینکه اینجا هستید خوشحالم» در یک سال گذشته رئیس جمهوری عملاً مشاور امنیت ملی نداشت و ما به مشاوری مثل تو نیاز داشتیم.
پایان هفته را با مطالعه مطالب محرمانه سپری و خود را برای روز 9 آوریل آماده کردم. اما همان گونه که فصل بعد نشان خواهم داد بحران حملات شیمیایی در سوریه غیرمنتظره بروز کرد، همچون همه حوادث و اتفاقاتی که در 17 ماه بعدی بروز و ظهور یافتند.
دین اچسون سیاستمدار امریکایی درباره تصمیم «فرانکلین روزولت» رئیس جمهوری پیشین امریکا برای انتخاب «ادوارد استتینوس» به‌عنوان وزیر خارجه و به جای «کوردل هال» مطلبی را به نگارش درآورد که باعث شد رسانه‌ها چنین گمانه‌زنی کنند که روزولت «همچنان وزیر خارجه خود خواهد بود.» اچسون عمیقاً معتقد بود که «رئیس‌جمهوری نمی‌تواند همزمان وزیرخارجه هم باشد زیرا با توجه به ماهیت این دو پست، این امر ذاتاً امکان پذیر نیست. آنچه رئیس‌جمهوری می‌تواند انجام دهد این است که اجازه ندهد کسی وزیر خارجه شود.» هرچند که اچسون این موضوع را درباره پست مشاور امنیت ملی ننوشته است اما دیدگاه او کاملاً منطقی است. شاید این همان چیزی باشد که کلی سعی می‌کرد قبل از آغاز کار من و در اظهارات پایانی خود مطرح کند. همان گونه که کاندولیزا رایس هم بعدها گفت: «وزارت خارجه بهترین شغل در دولت و مشاور امنیت ملی سخت‌ترین آن است.» مطمئن هستم که او درست می‌گفت.

■ اینتلیجنس آنلاین: امارات به‌تدریج جنبش‌هایی را که از آنها حمایت می‌کند، به عادی‌سازی روابط با اسرائیل ترغیب می‌کند و منافع اقتصادی و امنیتی در پشت این همگرایی قرار دارد.
■ اشپیگل: جوزف بورل، مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا گفت تصمیم این اتحادیه انجام هرگونه تلاشی جهت جلوگیری از اجرای طرح الحاق به اراضی اشغالی است و در صورت اجرای این طرح، امکان توسعه روابط با اسرائیل وجود ندارد.
■ اسکای نیوز: رایزنی‌ها در‌خصوص تشکیل دولت جدید تونس به سمت کنار گذاشتن جنبش النهضه به رهبری راشد‌الغنوشی، رئیس پارلمان این کشور از قدرت پیش می‌رود. این در حالی است که همزمان اتهامات زیادی علیه این حزب مبنی بر تعطیل کردن دولت در کشور مطرح شده است.
■ اسپوتنیک: نیروهای عراقی از بازداشت تأمین کننده مواد غذایی عناصر داعش در مقرهایشان در استان الانبار در غرب عراق خبر دادند.
■ رویترز: قرار است به جاسوس‌های انگلیسی اختیارات جدیدی داده شود تا فعالیت‌های خصمانه کشورها را علیه لندن از بین ببرند.