دربی یک نبرد تمام عیار است، مثل فیلم «گلادیاتور»

حامد جیرودی
خبرنگار

​​​​​​​سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در شرایطی در حال برگزاری است که پژمان جمشیدی هم با دو فیلم «دوزیست» و «خوب، بد، جلف 2» به عنوان بازیگر در آن حضور دارد. چهره‌ای که هم ستاره فعلی سینما و تلویزیون ایران است و هم ستاره سابق فوتبال ایران که باعث شده هم اهالی سینما و هم هواداران فوتبال، پیگیر اخبار مربوط به او باشند. جمشیدی در زمانی که در پرسپولیس بازی می‌کرد، در 8 دیدار متوالی از سال 80 تا 83 در دربی به میدان رفت که حاصل آن، 5 تساوی، 2 شکست و یک پیروزی برای پرسپولیس بود. برگزاری دربی 92 در ایام جشنواره فیلم فجر، باعث شد تا به سراغ جمشیدی برویم و او در گفت‌وگویی که با «ایران» داشت، به بیان نظرات خود درباره بازی پرسپولیس و استقلال پرداخت.
 
می‌دانیم که درگیر جشنواره فجر و سینما هستی اما دوست داریم نظرت را درباره دربی پایتخت بدانیم.
من الان چون سر صحنه هم هستم فقط باید بگویم که خیلی بازی حساسی است و جزو دربی‌هایی است که از لحاظ جدول هم حساسیت دارد و دیگر نمی‌توانیم بگوییم که 3 امتیازی است. به خاطر اینکه بازی بین دو رقیب بالای جدول است و هر دو تیم خوب هستند. استقلال به روزهای اوج خود برگشته ولی فکر می‌کنم که نبود دیاباته به آنها ضربه بزند. چون اگر بود، خیلی می‌توانست در این بازی مؤثر باشد. در هر صورت استقلال، به آن روند خوبی که می‌خواست رسیده و نظم تیمی‌اش را پیدا کرده است. پرسپولیس هم با آمدن یحیی، دو هفته خوب داشته و دو نتیجه خیلی خوب گرفته و قطعاً نمی‌خواهد که صدر جدول را هم براحتی از دست بدهد. این حساسیت‌ها علاوه بر اینکه خود دربی حساسیت‌های ذاتی خودش را دارد، رقابت بالای جدول هم مزید بر علت شده برای بهتر شدن بازی.
رد پای گابریل کالدرون و آندره‌آ استراماچونی را در موفقیت‌های پرسپولیس و استقلال چقدر می‌بینی؟
بالاخره آنها هم بد کار نکردند ولی فکر می‌کنم که هر مربی خط مشی خودش را دارد و حالا هم روی تفکرات آقای گل‌محمدی و مجیدی می‌چرخد و آنها راه خودشان را می‌روند ولی کالدرون و استراماچونی هم چون اول فصل بودند و هم تیم را بسته‌اند و از لحاظ بدنسازی و مسائل دیگر روی بازیکنان شان کار کرده‌اند، می‌توان گفت که تأثیرشان دیده می‌شود.
خودت چقدر دلت برای دربی تنگ شده و دوست داشتی که در این مسابقه بازی می‌کردی؟
خیلی از پیشکسوتان دوست دارند ولی من نه. من می‌گویم زمانی که باید بازی می‌کردیم، بازی کردیم و الان هم از دیدن بازی لذت می‌بریم.
تو الان چند سالی است که به یک بازیگر مطرح سینما تبدیل شده‌ای و هواداران فوتبال هم دوستت دارند. اگر بخواهی دربی را از لحاظ سینمایی بررسی کنی، آن را به چه تشبیه می‌کنی و چه توصیفی درباره اش داری؟
دربی یک نبرد تمام عیار است. مثل فیلم «گلادیاتور» که در زمان قدیم ورزش را به آن شکل می‌شناختند و الان به صورت رقابت در استادیوم‌های ورزشی درآمده است. این موضوع برای همه در دنیا جذاب است و برای همین فیلم‌هایی که از این دست ساخته شده، مورد اقبال قرار گرفته است. حالا نه صرفاً درباره فوتبال بلکه درباره رقابت و مسابقه و این چیزها.
خودت خاطره خاصی هم از دربی داری که به صورت ویژه در ذهنت نقش بسته باشد؟
من الان که زنگ زدید (دیروز)، زیر گریم بودم و برای اکران فیلم خوب، بد، جلف باید بروم و برای همین الان خاطره خیلی خاصی در ذهنم نیست.
با توجه به جو اخیر فوتبال ایران و حاشیه‌هایی که تماشاگران درگیر آن می‌شوند و سنگ پراکنی‌هایی که صورت می‌گیرد، توصیه خاصی هم به هواداران در این بازی داری؟
خب هیچ کسی موافق این حاشیه‌ها و سنگ پراکنی‌ها نیست ولی «کیف کردن» را به آنها توصیه می‌کنم. یعنی طبیعی است که آدم به استادیوم می‌رود تا خودش را خالی کند ولی نه به آن صورت. هواداران می‌توانند برای هم کری بخوانند که خیلی هم با حال است ولی فراتر از آن همه می‌دانند که خارج از دایره فرهنگ است.