سازماندهی بازار خرده فروشی

سهیلا یادگاری
خبرنگار
به دستفروش معروف هستند، ولی اخیراً در بحث‌های اقتصادی شغل دستفروشی عنوانی به‌نام کسب و کارهای خرد دارد. وقتی صحبت از کسب و کار می‌شود باید این کسب و کار رسمیت یافته و قوانین برای آن نیز اجرا شود.
دستفروشی مختص شهرهای بزرگ نیست و در تمام شهرها و حتی روستاها افرادی را می‌بینید که در پیاده رو یا گذرگاه‌ها بساطی پهن کرده‌اند یا کالا و جنسی را بر چرخ دستی بار کرده و می‌فروشند.
 دو چالش اصلی در حال حاضر شغل دستفروشی را با مخاطره مواجه کرده است؛ سد معبر و ایجاد مشکل برای مغازه داران دو چالشی هستند که همیشه تهدیدی برای این شغل به حساب می‌آیند. در چشم بهم زدنی ممکن است مأموران شهرداری یا حتی مغازه داران و کسانی که حضور دستفروشان را بر نمی‌تابند، بساط دستفروش را برچینند.
 به این ترتیب صاحب این کسب و کار خرد شاید نتواند درآمدی پایدار برای خود متصور شود. کیفیت کالاهای عرضه شده توسط دستفروشان، نکته دیگری است که مورد تردید قرار می‌گیرد. اما با این حال بسیاری از افراد از دستفروشان خرید می‌کنند و از کیفیت و قیمت کالا هم راضی هستند.
 اما بسیاری از فعالان اقتصادی و کارشناسان کسب و کار معتقدند بازار باید اجازه پا گرفتن کسب و کارهای خرد را بدهد و برای این کسب و کارها باید در بازار تقاضا ایجاد کرد. راهکار آن هم ساماندهی تولیدکنندگان خرد و دستفروشان است. با توجه به اینکه سد معبر بیشترین علت اعتراض به دستفروشان است پیشنهادی که برای حل این مشکل ارائه می‌شود این است که برای دستفروشان مکان‌هایی در نظر گرفته شود تا هم مزاحمت‌ها به حداقل برسد و هم دستفروشان بتوانند محصولات خود را به بازار عرضه کنند.
در اصلاحیه ماده ۱۶ قانون بهبود فضای کسب و کار نیز ظرفیت‌های قانونی حمایت از اینگونه کسب و کارها دیده شده است. بنابراین به نظر می‌رسد با توجه به ظرفیت‌های قانونی می‌توان ساماندهی بازار دستفروشی را اجرا و برای ایجاد و حفظ اشتغال از این کسب و کارها حمایت کرد. دستفروشی برای برخی تولیدکنندگان خرد و تولید‌کنندگان صنایع دستی راهی برای فروش و عرضه مستقیم محصول است. کارشناسان با اشاره به این موضوع تأکید دارند زیرساخت‌هایی ایجاد شود تا آنها نیز بتوانند کسب درآمد کنند. در واقع دستفروشی، فروش بدون واسطه تولیدات خرد است که کسب و کارهای خرد نیز از آن رونق می‌گیرد.