یک شب تاریخ‌ساز

‌وصال روحانی
صبح روز دوشنبه در مراسم اهدای نود و دومین دوره جوایز اسکار که در «دالبی تیاتر» شهر لس‌آنجلس برگزار شد، «پارازیت» (انگل) ساخته خبرساز بونگ جون هو از کره‌جنوبی با فتح جایزه اسکار برترین فیلم سال نخستین فیلم غیرانگلیسی زبان در تمامی تاریخ شد که این جایزه را تصاحب کرده‌ است. «پارازیت» که اوایل خردادماه امسال در جشنواره معتبر کن‌ فرانسه هم اول شده بود، با فتح چهار مجسمه طلایی در این روز پرجایزه‌ترین فیلم در «اسکار 2020» شناخته شد. این در حالی شکل گرفت که «ژوکر» با 11 کاندیدایی فقط دو اسکار را صاحب شد و «1917» ساخته سم مندس با 10 نامزدی به سه مجسمه طلایی قناعت کرد و «روزی‌ روزگاری در هالیوود» هم که دستپخت کوئنتین تارانتینو است، از 10 کاندیدایی‌اش در شاخه‌های مختلف فقط در دو قسمت پیشتاز شد و از همه بدتر وضع «ایرلندی» مارتین اسکورسیزی بود که 10 نامزدی کسب کرده بود اما در مراسم دوشنبه دستش به‌کلی خالی ماند.
واکین فینیکس: با عشق به سوی انسانیت بروید
اگر بونگ جون‌هو و فیلمش به‌رغم تمامی تحسین‌های یک‌سال اخیر پیروزی بسیار دور از انتظاری را در اصلی‌ترین شاخه اسکار تجربه کرد، پیشتازی واکین فینیکس در قسمت برترین بازیگر مرد نقش اول چیزی بود که از قبل هم محرز به‌نظر می‌رسید. فینیکس که به‌خاطر ایفای نقش در «ژوکر» تادفیلیپس اسکار را برای اولین‌بار در عمرش صید کرد، باز یکی از نطق‌های فلسفی و البته عدالت‌طلبانه‌اش را تکرار کرد و در بخشی از اظهاراتش گفت: «خواسته‌ من از این جهان آشفته این است که دیگر هیچ‌کس حتی فراتر از انصاف و عدالت را برای خود طلب نکند و در پی سلطه‌گری نباشد.»
بونگ جون‌هو؛ با دیدن فیلم‌های اسکورسیزی کارگردان شدم
بونگ جون‌هو فیلمساز کره‌ای که با فتح مهم‌ترین جایزه میان مجسمه‌های طلایی
 24 گانه‌ای که صبح دوشنبه در لس‌آنجلس توزیع شد، اوج تواضع‌اش را زمانی نشان داد که گفت هنر فیلمسازی را با نگاه کردن مکرر فیلم‌های پرشمار اسکورسیزی آموخته و او، استاد واقعی تمامی زندگی‌اش بوده است. بونگ جون‌هو افزود: «هرگز تصور نمی‌کردیم فرجام نهایی کارمان چیزی باشد که می‌بینیم. این از شیرین‌ترین لحظات تاریخ سینما است زیرا راه کشورهای به‌ظاهر درجه چندم را به سوی هرم هنر سینما می‌گشاید.»
رنه زل‌وگر؛ جایزه‌ من نشانگر صلاحیت‌های فراموش شده جودی‌گارلند است
اگر واکین فینیکس از همان بدو نمایش «ژوکر» به فاتح قریب به یقین اسکار بهترین بازیگر مرد تبدیل شده بود، رنه زل‌وگر دیگر هنرپیشه میانسال امریکایی نیز به آرامی و از اوایل پاییز امسال به شانس اول فتح اسکار برترین بازیگر زن سال مبدل شده بود. زل‌وگر که در سال 2003 اسکار بهترین بازیگر زن مکمل را نیز به‌خاطر ایفای نقش در «کوهستان سرد» اپیک وسترن آنتونی مینگلا به دست آورده بود، دوشنبه پس از حضور در «سن» اسکار 2020 برای دریافت جایزه تازه‌اش خطاب به حاضران در این آیین گفت: «از اینکه این تجربه یگانه را برای من رقم زدید، تشکر می‌کنم و همین طور از چهار زن شایسته دیگری که کاندیدای این بخش بودند».
راجر دیکینز: این یک رؤیا در دل واقعیت است
یکی از برندگان اسکار 2020 راجر دیکینز استاد مسلم و کهنه‌کار هنر فیلمبرداری بود که به خاطر تصویربرداری شگفت‌انگیزش در «1917» اپیک جهانی اول سم مندس مجسمه طلایی بهترین فیلمبرداری را برای دومین بار به دست آورد. او که بزرگانی چون رابرت ریچاردسون تصویربردار «روزی روزگاری در هالیوود» و رودریگو ریتو فیلمبرداری «ایرلندی» را در راه و تصاحب اسکار امسال ناکام گذاشت خطاب به حاضران گفت: «همه ما مدیون سم مندس هستیم که رؤیایی‌ترین قصه را در دل واقعی‌ترین رویداد جای داد و خط کار تمامی اعضای گروه تولید را تعیین کرد».
برد پیت: جایزه من متعلق به تارانتینو و دی‌کاپریو است
برخی معتقدند اسکار اهدا شده به براد پیت در مراسم امسال بیش از آنکه نشانه صلاحیت وی در این فیلم خاص بوده باشد، نوعی پاسداشت حضور وی در فیلم‌های متعدد پرفروش در 30 سال اخیر بوده و کارگزاران هالیوود خواسته‌اند میلیاردها دلار پول به‌دست آمده براساس حضور موفق پیت در فیلم‌های متعدد را با دادن این اسکار به او جبران کنند. حقیقت امر هرچه باشد، براد پیت که یک ماه و اندی پیش گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد نقش دوم را نیز برده بود، پس از دریافت اولین اسکار عمرش گفت: «از آکادمی بسیار متشکرم که حضور مرا ارج گذاشت اما من این جایزه را متعلق به تمامی اعضای گروه تولید این فیلم و بخصوص کوئنتین تارانتینو و دی‌کاپریو می‌دانم زیرا این مجموعه تلاش‌های ما است که این تجسم و تصویر ویژه سینمایی را خلق کرده و این داستان هالیوود است که در قالب قصه سلاخی شدن شارون تیت (همسر سابق رومن پولانسکی کارگردان لهستانی) به تمامی جهانیان اعلام هشدار می‌کند. این هشدار که اگر مراقب رؤیاهایتان نباشید و زیاده‌روی یا سهل‌انگاری کنید، هنر سینما نیز حرکت آخرین و عامل فاجعه خواهد بود.»