طرح توسعه میدان نفتی فروزان تعیین تکلیف شد

گروه اقتصادی
تفاهمنامه‌ها و قراردادهای نگهداشت و افزایش تولید میادین نفتی یکی پس از دیگری در حال امضاست. بعضی از این قراردادها، توسعه میادین نفتی را نیز در بر می‌گیرد؛ اما با توجه به شرایط مخازن و سن میادین، پروژه‌های نگهداشت اهمیت ویژه‌ای دارند.
جدیدترین خبر از طرح جامع افزایش و نگهداشت تولید نفت مربوط به میدان فروزان می‌شود. به طوری که وزارت نفت به نقل از شرکت پتروپارس خبر داده است: «میدان نفتی فروزان از سوی شرکت نفت فلات قاره ایران به‌عنوان کارفرما و در قالب قرارداد EPC-EPD به کنسرسیومی متشکل از پتروپارس و مجتمع کشتی‌سازی و صنایع فراساحل ایران به رهبری پتروپارس واگذار شده است.»
طرح توسعه میدان فروزان در بخش زیرسطحی شامل ۱۲ حلقه چاه جدید، ۱۱ حلقه چاه تعمیری، سه حلقه چاه RE-INTRY و در بخش روسطحی شامل احداث سه خط لوله دریایی به طول ۲۷ کیلومتر، ساخت و نصب دو سکوی جدید و کابل کشی چهار رشته فیبر نوری است.
مشخص نیست که پتروپارس در رقابت با کدام شرکت‌ها برنده مناقصه فروزان شده است اما به‌طور کلی این قرارداد به ارزش حدود ۲۹۰ میلیون یورو می‌تواند با تنوع‌بخشی به فعالیت‌ها و گسترش زنجیره ارزش گروه پتروپارس، زمینه کاری مناسبی برای توسعه توان داخل و پیمانکاران ایرانی فراهم کند.
میدان نفتی فروزان در ۱۰۰ کیلومتری جنوب شرقی جزیره خارک در خلیج فارس واقع شده و با میدان نفتی مرجان کشور عربستان مشترک است.
اوایل امسال، رضا دهقان، معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران از امضای ١٠ قرارداد در سال گذشته برای اجرای طرح نگهداشت و افزایش توان تولید نفت شرکت ملی نفت ایران گفت و در ادامه خبر داده بود که ۱۰ بسته قراردادی دیگر در حال پیگیری است که از این میان، هشت بسته کاری در قالب مناقصه و دو بسته کاری در قالب مذاکره تعیین تکلیف می‌شود. در روزهای اخیر قرارداد طرح بهبود بازیافت، افزایش تولید و بهره‌برداری از میدان‌های پارسی و پرنج میان شرکت ملی نفت ایران و گروه مپنا امضا شد و اکنون نوبت به میدان فروزان رسیده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که نخستین قرارداد بسته‎های 34 گانه طرح نگهداشت و افزایش توان تولید نفت سال 1397 برای دو میدان «سیوند» و «اسفند» در منطقه خلیج فارس امضا شده بود. برای آن قرارداد نیز 8 مناقصه برگزار شده بود. از آن سال تاکنون در این مدت ده‌ها قرارداد امضا شده اما این روند همچنان ادامه دارد تا تولید از میادین نفتی نه تنها در سطح کنونی حفظ شود بلکه افزایش نیز داشته باشد.