یک معلم کم‌رقیب

داوود گنجه‌ای
نوازنده کمانچه و ویلون
آشنایی من با زنده یاد عباس تهرانی به سال‌ها پیش برمی‌گردد، هنرمندی بسیار ارزنده و عاشق به هنر. زنده یاد تهرانی تاش سال‌ها در ارکسترهای رایو به عنوان تک نواز کلارینت ساز می‌نواخت و توانست با این ساز غربی موسیقی ایرانی را به بهترین شکل به دنیا معرفی کند و این هنر والای او و خدمت به هنر ایران نام او را در تاریخ موسیقی مانا و ماندگار کرد.
عباس تهرانی یک موسیقیدان آراسته به اخلاق نیک و کردار درست بود و اکثر هنرمندان با این رفتار و منش بزرگوارانه او آشنا بودند. انسانی بزرگ که حتی به افرادی که از او بسیار کوچکتر بودند با ادب و مهربانی رفتار می‌کرد. تهرانی علاوه بر این اخلاق و منش زیبا، معلم بزرگی هم بود و در این سال‌ها با تلاش و تدریس شاگردان بسیار خوبی تربیت کرد و به معنای واقعی یک معلم شایسته بود. او یکی ازاعضای خانه موسیقی بود و دراین سال‌ها همراه و همگام با خانه موسیقی بود و در اکثر جلسات شرکت داشت. زنده یاد تهرانی تحصیلات ابتدایی خود را ابتدا در محضر سروان مین‌باشیان (افسر موزیک نظام) آغاز کرد و بعد‌ها به هنرستان عالی موسیقی رفت و ردیف‌های موسیقی را نزد استاد حسینعلی وزیری‌تبار فرا گرفت. ساز اصلی او کلارینت بود و بر همین اساس نواختن فلوت را ازمرحوم استاد عسگر‌پور آموخت و نگاه متفاوتی به این ساز داشت و همین امر باعث شد سبک و موسیقی متفاوتی با این ساز معرفی کند چرا که زنده یاد تهرانی سال‌ها موسیقی کلاسیک کار کرده بود اما سرانجام آشنایی او با ردیف‌های موسیقی ایرانی سبب شد بتواند نوای ایرانی را دراین ساز غربی بدمد و آن را به گوش جهانیان برساند.