خروج طالبان از مذاکرات مستقیم با دولت کابل

ندا آکیش
خبرنگار
در شرایطی که جامعه جهانی و مردم افغانستان به مذاکرات مستقیم طالبان با دولت افغانستان امید بسته بودند و در انتظار پایان قطعی جنگ 18 ساله در این کشور بودند، طالبان بامداد سه شنبه شب با اعلام این خبر که از مذاکرات مستقیم با نمایندگان دولت کابل خارج می شود، تمام امیدها را به یأس تبدیل کرد و در واقع به یکی از مهمترین بندهای توافق طالبان – واشنگتن پشت پا زد.
به گزارش الجزیره، هنوز 10 روز از اعزام هیأت سه نفره طالبان افغانستان برای مذاکرات مستقیم این گروه با دولت کابل بر سر مبادله زندانیان نمی گذرد که بامداد دیروز سه شنبه سهیل شاهین، سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در یک پیام توئیتری به زبان پشتو از خروج این گروه از مذاکرات خبر داد و نوشت، دولت افغانستان آزادی زندانیان طالبان را مدام به بهانه های مختلف به تأخیرمی اندازد از این رو تیم فنی ما از فردا [چهارشنبه] دراین نشست های بی نتیجه شرکت نمی کند. سهیل شاهین سپس همین پیام توئیتری را به زبان انگلیسی هم منتشر کرد تا جامعه جهانی بویژه امریکا هم متوجه شود که نخستین گام بزرگ در مسیر صلح افغانستان با شکست مواجه شده است. واشنگتن در اواخر فوریه توافقی را با طالبان امضا کرد که به موجب یکی از بندهای آن دولت افغانستان باید 5 هزار زندانی طالبان را در ازای 1000 زندانی ارتش خود آزاد کند. این بند از همان ابتدا هم با مخالفت دولت افغانستان مواجه شد و پس از برخی مذاکرات پشت پرده دولت اعلام کرد، موافق آزادی مرحله به مرحله زندانیان طالبان است. از این رو قرار بود در پایان دور اول مذاکرات مستقیم طالبان – کابل تعدادی از زندانیان طالبان آزاد شوند اما این مذاکرات بی نتیجه و با خروج طالبان از نشست ها به پایان رسید. متین بیک، یکی از اعضای تیم مذاکره کننده دولت افغانستان درباره علت شکست مذاکرات به الجزیره گفت، طالبان خواستار آزادی 15 نفر از فرماندهان ارشد خود است. ما نمی توانیم قاتلان مردم خود را آزاد کنیم. ما نمی خواهیم آنها به میدان جنگ برگردند و کل یک ولایت را تسخیر کنند. این مقام دولت افغانستان افزود، دولت آماده بود که تا سقف 400 نفر از نیروهای طالبان را که تهدید کمتری برای مردم افغانستان هستند آزاد کند و حسن نیت خود را نشان دهد اما طالبان این پیشنهاد را نپذیرفت.
خروج طالبان از مذاکرات مستقیم با کابل برای دولت امریکا و شخص دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا هم یک ناکامی جدی به شمار می رود زیرا ترامپ برای مقاصد انتخاباتی خود روی توافق با طالبان و خروج نیروهای امریکایی از افغانستان به شدت حساب باز کرده بود و برای این منظور هم امتیازهایی به طالبان داد. مایک پمپئو، وزیر خارجه امریکا هم ماه گذشته میلادی علی رغم همه گیری ویروس کرونا به کابل و دوحه، پایتخت قطر سفر کرد تا مانع به خطر افتادن توافق طالبان – واشنگتن شود. او حتی دولت افغانستان را تهدید کرد که اگر به دعواهای سیاسی داخلی با عبدالله عبدالله پایان ندهد، کمک یک میلیارد دلاری به افغانستان را قطع می کند. اما این تهدید هم کارساز نبود و روز یکشنبه اشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان علی رغم ادامه داشتن تنش های سیاسی داخلی در افغانستان کابینه جدید خود را معرفی کرد. حالا افغانستان بار دیگر به نقطه ای رسیده است که نه خبری از مذاکرات مستقیم با گروه طالبان است و نه خبری از پایان تنش های سیاسی بین دو رقیب انتخاباتی که هر دو هم خود را رئیس جمهور منتخب می دانند و هر دو مراسم های تحلیف جداگانه برگزار کرده اند.
البته ناظران بین المللی در ماه فوریه و پس از نهایی شدن توافق طالبان – واشنگتن پیش بینی وقوع چنین اتفاق هایی را کرده بودند زیرا دولت ترامپ بدون مشورت با کابل بندهایی را در توافق قرار داده بود که تحقق این بندها غیرممکن به نظر می رسید؛ از جمله آزادی یکباره 5 هزار زندانی طالبان در تاریخ 10 مارس یعنی حدود 10 روز پس از توافق طالبان – واشنگتن.