بیانش حتی در سخت‌ترین مواقع هم به طنز بود

صفدر تقی‌زاده
نویسنده و مترجم
خیلی متأسفم که بهترین دوست، همیار و  همفکرم را روز گذشته از دست دادم؛ نجف دریا بندری نیز همچون من متولد آبادان بود؛ آشنایی‌ام با او به سال های تحصیل در دبیرستان رازی بازمی‌گردد. هر چند که این دوستی بعد از اتمام مدرسه قطع نشد و ما بعدها در شرکت نفت هم همچنان همراه هم بودیم. به واسطه شناخت بسیاری که از او دارم، معتقدم که دریابندری برخوردار از  هوش و ادراکی سرشار بود که به او فرهیختگی خاصی بخشیده بود. هر چند که  بیشتر به عنوان مترجم و نویسنده‌ای چیره دست شهرت یافته بود  اما برخوردار از بینش فلسفی و اندیشه سیاسی و ذهنی روشن هم بود که از این طریق افق دید گسترده‌ای در مواجهه با بخش‌های مختلف فرهنگ و ادب یافته بود. دریابندری چه در ترجمه و چه در تألیف تلاش بسیاری در جهت بررسی تاریخ، تفکر فلسفی و اجتماعی به خرج داد تا از این طریق موفق به ارائه بینش تازه‌ای به خوانندگان شود. او در سال‌های جوانی به دلیل مبارزات سیاسی به زندان افتاد، اما آنجا هم دست از کار نکشید و ترجمه آثاری همچون «وداع با اسلحه» نوشته همینگوی را انجام داد. افزون بر این مردی برخوردار از شخصیتی منحصر به فرد هم بود که در کنار کار حرفه‌ای‌اش، او را به یکی از بزرگ‌ترین مترجمان کشورمان تبدیل کرده است.  دوستی مهربان و بسیار فروتن که بیانش حتی در سخت‌ترین مواقع هم به طنز بود. یادش گرامی باد؛ فقدان نجف دریابندری برای فرهنگ این سرزمین ضایعه بزرگی است که بعید می‌دانم امکان جبران آن وجود داشته باشد.