اصلاحات اقتصادی پساکرونا با کمک دولت و بخش خصوصی

ادامه از صفحه 7
واحدهای صنعتی و کسب و کارهایی که تعطیل شدند، بعضاً نقدینگی نداشتند و از تسهیلات بانکی هم نتوانستند استفاده کنند.
دومین نکته‌ای که در دوران پسا کرونا باید به آن پرداخت، اشتغالزایی است. طی این مدت که برخی از واحدهای صنعتی و کسب و کارها تعطیل شدند، نیروی کار بیشترین آسیب را دید، بدین جهت اولویت تمام کارفرماها باید این باشد که در دوره پساکرونا، نسبت به برگشت نیروی کار خود اقدام و حتی سعی کنند فعالیت خود را گسترش دهند تا نیروی انسانی بیشتری را جذب کنند. وقتی تعداد بیکاران کشور کاهش پیدا می‌کند، ریسک سرمایه‌گذاری بالا می‌رود و توسعه اقتصادی متوقف می‌شود. طی سال‌های مختلف در ایران و تجربه سایر کشورها هم نشان داده که هر زمان نرخ بیکاری سیر نزولی به خود می‌گیرد، رغبت برای سرمایه‌گذاری بیشتر می‌شود. سومین محوری که می‌توان از آن به عنوان راهکار اصلاح اقتصادی در دوران پساکرونا یاد کرد، تشویق صاحبان سرمایه به سرمایه‌گذاری است؛ همه کشورها بعد از هر بحرانی به این سمت حرکت می‌کنند؛ لذا ایران هم نباید از این قاعده مستثنی باشد و بایستی به سمت ایجاد واحدهای صنعتی جدید رفت. این امر وظیفه دولت و بخش خصوصی است. دولت با ایجاد انگیزه می‌تواند فرصت سرمایه‌گذاری فراهم کند. زمانی که واحدهای صنعتی جدید ایجاد و در پی آن نیروی کار جذب می‌شود، توسعه اقتصادی هم اتفاق می‌افتد؛ درست است که اکنون نرخ رشد اقتصادی منفی است اما به‌طور قطع با سه گام یاد شده می‌توان به توسعه اقتصادی دست یافت.
حال تا رسیدن به دوران پساکرونا دولت فرصت دارد که برنامه‌ریزی همه جانبه‌ای داشته باشد. دولت وظیفه دارد؛ برنامه‌هایی را طراحی کند تا به واسطه آن تولید و کسب و کارها رونق گیرد. دولت در 5 بخش می‌تواند انگیزه برای سرمایه‌گذاران و فعالان بخش خصوصی فراهم کند. اولین مبحث، پرداخت تسهیلات طولانی مدت است. اگر دوران بازپرداخت وام‌ها به 7 الی 8 سال برسد، خیلی از واحدهای صنعتی به خصوص صنایع کوچک می‌توانند به دوران اوج خود برگردند و میزان تولیدات خود را بالا ببرند.
دومین موضوع این است که دولت واحدهای صنعتی را برای تأمین مواد اولیه شان به ارز نیاز دارند در اولویت حمایت قرار دهد. با تأمین ارز، فعالیت این واحدها رونق می‌گیرد و آنها مجبور به تعطیلی واحد خود نیستند.
سومین موردی که پرداختن به آن ضرورت دارد، تشویق صادرکنندگان است. صادرکنندگان در شرایط به وجود آمده می‌توانند به خوبی در اقتصاد نقش آفرین شوند. همچنین در کنار این امر بایستی ایجاد صنایع صادرات محور در اولویت حمایت قرار گیرد؛ حضور چنین واحدهای صنعتی کمک می‌کند که ارز مورد نیاز کشور تأمین شود.
تمام صنعتگران و واحدهای تولیدی به انگیزه نیاز دارند، که این مهم می‌تواند در معوق کردن مالیات واحدهای صنعتی و استمهال بدهی صنعتگران به تأمین اجتماعی هم باشد. به نظر می‌رسد تا دوره پساکرونا یک ماه زمان وجود دارد، لذا دولت دراین فرصت باید با سرعت نسبت به برنامه‌ریزی و اجرا کردن برخی از راهکارها اقدام کند، از دست دادن زمان در این برهه بشدت به تولید صدمه وارد می‌کند.