از تو سخن از به عجالت

سجاد گودرزی
شاعر
شاید اگـــر بخواهیم خصوصیــــــــــات بارز شعر رویایی و شعر حجم را بسرعت و سردستی ذکر کنیم که از حوصله مخاطب عجول امروزی خارج نباشد کوتاه می‌توان به این موارد اشاره کرد، توجه به عناصر خیال و تصاویر ذهنی و گریز از هنجارهای نحوی زبان، پرداختن به زبان به‌عنوان اصل مهم و استفاده از استعاره، زبان مبهم و پرهیز از معنا‌سازی و محتوا سازی. علاوه بر اینکه رویایی شاعری معتقد و مقید به تکنیک و فرم است؛ اما مهم‌ترین خصیصه‌ای که از سال امضای بیانیه شعر حجم تا به حال که پنجاه و یک سال می‌گذرد در رویایی بارز است و مهم، صبر است؛ چیزی کمیاب در این عصر عجول، عجله در خیابان برای رسیدن به کار، عجله در بازگشت به خانه، عجله در خواندن این مطلب و... در این عصر عجول بعد از نیما یکی از کسانی که شدیداً نیاز به بازخوانی‌اش داریم یدالله رویایی‌ست، کسی که برخلاف خیلی از جریان‌های شعری و غیرشعری از دهه چهل تا به‌حال، عجله‌ای برای فهماندن خودش ندارد و در همین راستا بحث «تربیت حجمی» را مطرح می‌کند. مخاطب شعرش باید صبور باشد. شعر حجم بی‌شک شعری صبور و پرتأمل و البته پرابهام است. رویایی درباره ابهام هم در شعر خود می‌گوید: «ابهامی که در شعر من وجود دارد از این جهت است که من همیشه جایی خالی در شعر و در قطعه‌ای که خوانده می‌شود برای مخاطب خود می‌گذارم که خواننده هم در شعر من حرف بزند. رویایی در دهه چهل در پاسخ به منتقدان می‌گوید من امروز از چیزی حرف می‌زنم که شاید پنجاه سال دیگر فهمیده شود. عقیده‌اش این است که شاعر و نویسنده باید جلوتر از زمان خودش حرکت کند. حالا پنجاه سال از شعر حجم می‌گذرد و این سؤال پیش می‌آید که در این عصر عجول، عجله شاعران برای چاپ آثار خام، عجله صفحات مجازی برای رساندن خبر مرگ چهره‌ها، عجله برای رسیدن به شهرت، عجله حتی کرونا برای کشتن ما آیا ما به او رسیده‌ایم؟ برای شما می‌گویم که دائم سرتان در اینستاگرام است کافیست در اینستاگرام سرچ کنید و به جای ساعت‌ها دیدن ویدئوهای بی‌ارزش، شعر‌خوانی رویایی را بیابید و فقط یک دقیقه گوش کنید تا یک عمر از جادوی کلامش رهایی نیابید که دارد با صبوری و طمأنینه می‌خواند: از تو سخن از به آرامی/ از تو سخن از به تو گفتن / از تو سخن از به آزادی/ وقتی سخن از تو می‌گویم /از عاشق از عارفانه می‌گویم / از دوستت دارم / از خواهم داشت...