چرا روحانی میگوید واقعیتها را به مردم بگوییم
ادامه از صفحه اول
دیروز رئیس جمهوری درباره گزارهای به غایت مهم نیز سخن گفت و آن لزوم در نظر گرفتن شرایط متفاوت ایران در سال 95 با ایران 97 به این سو در قضاوت عملکرد دولت است.
رئیس جمهوری روحانی بسان هر سیاستمدار عملگرای دیگری، برنامه خود را برای اداره کشور، بر اساس واقعیتهای غیرقابل انکار ایران 95، واقعیت کشوری با رشد اقتصادی خیرهکننده، تورمی تکرقمی و چشمانداز اقتصادی روشن حاصل از برجام، پایهریزی کرد.
نگاه رئیسجمهور و اهداف او در ابتدای سال 96، مبتنی بر ظرفیتهای عینی ایران 95 است، نگاهی توسعهمحور که در پی گشایش افقهای تازه در سپهر سیاست، فرهنگ و اقتصاد ایران است. شدت رویکرد خصمانه و ایرانستیز دولت ایالات متحده نه تنها برای ایران که برای جهان نیز خارج از تصور بود.
این رویکرد خصمانه با هدف تسلیم ایران و مستقل از اینکه چه دولتی در تهران بر سر کار باشد اعمال شد و طبیعی است که در این وضعیت هر دولتی در جمهوری اسلامی ایران، اهداف و برنامههای خود را بر اساس این کارزار فشار حداکثری، بازطراحی کند و ایستادگی و تابآوری را راهبرد خود بداند. قضاوت روحانی یا دولت دوازدهم، زمانی منصفانه خواهد بود که تفاوت ایران 95 با سالهای پسیناش لحاظ شود چراکه ما با دو وضعیت دگرگون شده و طبعاً با دو شیوه حکمرانی متفاوت روبهرو خواهیم بود.
نیاز است تا در کارزاری آگاهیبخش، دشواری اداره کشور در زمستان 96 به این سو، با بیان دقیق واقعیتها به شهروندان توضیح داده شود. برای آنکه تبعات جنگ اقتصادی ایالات متحده هم مانند مخاطرات کرونا، قابل درک و ملموس باشد میبایست با آگاهیبخشی منطبق بر منافع کشور، شهروندان و انتظارات آنان را در فراز سخت ایستادگی و پایداری در برابر رویکرد خصمانه دولت ترامپ آماده کرد.
شایسته است همگان به روشنی دریابند که رفتار قاعدهمند ایران چگونه با یکجانبهگرایی واشنگتن رو در رو شد. شایسته است یادآوری شود که چه تعداد از بحرانها و رخدادهای شگفت این چند سال با سیاستگذاریهای دولت، مدیریت شده و چگونه از گردنههای بحران خیز عبور کردهایم.
دیروز رئیس جمهوری درباره گزارهای به غایت مهم نیز سخن گفت و آن لزوم در نظر گرفتن شرایط متفاوت ایران در سال 95 با ایران 97 به این سو در قضاوت عملکرد دولت است.
رئیس جمهوری روحانی بسان هر سیاستمدار عملگرای دیگری، برنامه خود را برای اداره کشور، بر اساس واقعیتهای غیرقابل انکار ایران 95، واقعیت کشوری با رشد اقتصادی خیرهکننده، تورمی تکرقمی و چشمانداز اقتصادی روشن حاصل از برجام، پایهریزی کرد.
نگاه رئیسجمهور و اهداف او در ابتدای سال 96، مبتنی بر ظرفیتهای عینی ایران 95 است، نگاهی توسعهمحور که در پی گشایش افقهای تازه در سپهر سیاست، فرهنگ و اقتصاد ایران است. شدت رویکرد خصمانه و ایرانستیز دولت ایالات متحده نه تنها برای ایران که برای جهان نیز خارج از تصور بود.
این رویکرد خصمانه با هدف تسلیم ایران و مستقل از اینکه چه دولتی در تهران بر سر کار باشد اعمال شد و طبیعی است که در این وضعیت هر دولتی در جمهوری اسلامی ایران، اهداف و برنامههای خود را بر اساس این کارزار فشار حداکثری، بازطراحی کند و ایستادگی و تابآوری را راهبرد خود بداند. قضاوت روحانی یا دولت دوازدهم، زمانی منصفانه خواهد بود که تفاوت ایران 95 با سالهای پسیناش لحاظ شود چراکه ما با دو وضعیت دگرگون شده و طبعاً با دو شیوه حکمرانی متفاوت روبهرو خواهیم بود.
نیاز است تا در کارزاری آگاهیبخش، دشواری اداره کشور در زمستان 96 به این سو، با بیان دقیق واقعیتها به شهروندان توضیح داده شود. برای آنکه تبعات جنگ اقتصادی ایالات متحده هم مانند مخاطرات کرونا، قابل درک و ملموس باشد میبایست با آگاهیبخشی منطبق بر منافع کشور، شهروندان و انتظارات آنان را در فراز سخت ایستادگی و پایداری در برابر رویکرد خصمانه دولت ترامپ آماده کرد.
شایسته است همگان به روشنی دریابند که رفتار قاعدهمند ایران چگونه با یکجانبهگرایی واشنگتن رو در رو شد. شایسته است یادآوری شود که چه تعداد از بحرانها و رخدادهای شگفت این چند سال با سیاستگذاریهای دولت، مدیریت شده و چگونه از گردنههای بحران خیز عبور کردهایم.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه