منطقی ترین تصمیم برای کنکور کرونایی

پیام فروتن
طراح و استادیار دانشگاه تهران
اگر کرونا تمام ارکان زندگی ما را تحت تأثیر قرار داده و باعث بروز تغییر در بسیاری از عادات ما شده است  سازماندهی بسیاری از برنامه‌های معمول اجتماعی و فرهنگی نیز از این قاعده مستثنی نیست. یکی از مهم‌ترین این رویدادها، برگزاری کنکور سراسری است، برنامه‌ای که هر سال در موعد مقرر برگزار و صدها هزار تن در آن شرکت می‌کنند. با این حال، کنکور سال 99 با تمام سال‌ها متفاوت است؛ بسیاری با زدن هشتگ در شبکه‌های اجتماعی، نسبت به برگزاری کنکور در شرایط کرونایی انتقاد کرده و بسیاری دیگر گریزی از برگزاری آن نمی‌دانند. این در حالی است که بالاخره نظام آموزش عالی تصمیم خود را گرفت و در نهایت قرار شد کنکور سال‌ جاری با‌وجود خطرات آن، با رعایت پروتکل‌های لازم  در اواخر مرداد برگزار شود. در این میان، نگارنده به‌عنوان یک عضو هیأت علمی هنر و کسی که مدتی وظیفه معاونت آموزشی یک دانشکده هنری را بر عهده داشته از این تصمیم استقبال کرده و آن را منطقی‌ترین تصمیم در شرایط حال می‌داند.
اگر کنکور سراسری امسال برگزار نمی‌شد یا با تعویق آن موافقت می‌شد، مشکلات تقریباً جبران‌ناپذیری – بخصوص در رشته‌های مربوط به هنر - به وقوع می‌پیوست که در ادامه به آنها اشاره می‌شود:
یکم: تعداد بسیاری از داوطلبان، ماه‌ها و سال‌ها تلاش کرده و خود را برای این روز آماده کرده‌اند، آنها تمام آینده خود را در این روز خاص می‌بینند؛ برای زندگی و آینده خود برنامه‌ریزی کرده‌اند و حتی از دقایق خود بهره برده‌اند. توجه کنیم که بسیاری از داوطلبان با مشکلاتی نظیر خدمت سربازی نیز روبه‌رو هستند. بدین ترتیب در صورت برگزار نشدن کنکور، تمام این برنامه‌ریزی‌ها از بین رفته و حسی از یأس و ناامیدی در میان بسیاری از جوانان به‌وجود می‌آمد. توجه کنیم که بسیاری از داوطلبان رشته‌های هنری از ضریب سنی بالاتری نسبت به سایر رشته‌ها برخوردارند.
دوم: تعداد معتنابهی از رشته‌های دانشگاهی هنر به‌صورت نیمه‌متمرکز برگزار می‌شوند. این بدان معنا است که کنکور سراسری تنها بخشی از آزمون ورود به دانشگاه بوده و سیر پذیرش دانشجو به پایان نمی‌رسد. اوراق کنکور باید تصحیح شده و اسامی به‌صورت چند برابر ظرفیت اعلام شوند. در ادامه، داوطلبان باید در آزمون عملی و مصاحبه شرکت کرده تا نتیجه نهایی مشخص شود. بدین ترتیب عدم برگزاری یا به تعویق انداختن کنکور می‌توانست در این فرآیند نیز اخلال جدی به وجود آورد.
سوم: تمام دانشگاهیان با تقویم دانشگاهی آشنا هستند. جابه‌جایی در تقویم آموزشی می‌تواند مشکلات عمده‌ای را برای دانشجویان جدید و قدیمی به وجود آورد. حتی یک ترم مرخصی هم می‌تواند برای اخذ دروس دارای پیش نیاز تبعات سنگینی به‌دنبال داشته و فرآیند تحصیلی دانشجوی متقاضی مرخصی را مختل سازد. بدین ترتیب اگر ورودی‌های سال‌ جاری در بهمن امسال وارد دانشگاه می‌شدند، عملاً در نیمسال دوم که نسبت به نیمسال نخست تحصیلی، اصولاً جدی و دارای جلسات کامل نیست وارد دانشگاه می‌شدند و تا به خود می‌آمدند، یک سال تحصیلی را از دست می‌دادند.
چهارم: در صورت عدم برگزاری کنکور در سال‌جاری، داوطلبان امسال به داوطلبان سال آینده می‌پیوستند؛ در حالی که ظرفیت دانشگاه‌ها و پذیرش دانشجویان – حداقل در رشته‌های هنری - تغییری نمی‌یافت. آیا این رویداد به نفع داوطلبان سال‌های جاری و آینده بوده است؟
پنجم: نگرانی بسیاری از مسئولان برگزاری آزمون سراسری، تجمع والدین در برابر حوزه‌های امتحانی است. این دیگر یک قضیه کاملاً فرهنگی است که به خود خانواده‌ها بازمی گردد. والدین می‌توانند از حضور در محوطه خارجی آزمون پرهیز کرده و در خانه‌های خود بمانند؛ بی‌تردید حضور آنها در پشت درهای بسته کنکور، تغییری در نتیجه آزمون عزیزانشان به بار نخواهد آورد!
ششم: در حالی که غالب پزشکان و مسئولان معتقدند، ویروس کووید19در فصل پاییز و زمستان از قدرت و فراگیری بیشتری برخوردار خواهد شد، بی‌تردید بهترین زمان برگزاری کنکور همین موقع خواهد بود. براستی چه تضمینی وجود دارد که در ماه‌های آتی از شدت این بیماری کاسته شود؟! این در حالی است که ریاست سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده، همگی ما باید با زندگی در کنار کووید19 کنار بیاییم و به آن عادت کنیم.