خاطرات 453 روز حضور در کاخ سفید

اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد



جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

توافق با ژاپن برای فشار بر کره شمالی

من مدت‌ها روی مسائل ونزوئلا و کوبا کار کرده بودم و حتی اگر ترامپ از این موضوع بی‌خبر بود، جمعیت حاضر در گردهمایی متشکل از اتباع امریکایی کوبایی و ونزوئلایی تبار، از آن مطلع بودند. «ایرفورس وان» سپس به شهر «پالم بیچ» بازگشت و ما با کاروان مخصوص اسکورت رئیس جمهوری تا مارالاگو، تفریحگاه ترامپ، در ایالت فلوریدا رفتیم. من همچنان مشغول آماده‌سازی نشست ترامپ با شینزو آبه نخست‌وزیر ژاپن با محوریت برنامه سلاح‌های هسته‌ای کره‌شمالی بودم که هدف اصلی سفر وی به امریکا را تشکیل می‌داد. حتی مسئولیت ساده برنامه‌ریزی برای دیدار ترامپ با آبه به وظیفه‌ای سخت و طاقت فرسا تبدیل شد و این نشانه اتفاقات پیش رو بود. ما دو جلسه توجیهی ترتیب داده بودیم که مطابق با برنامه نشست‌های آبه و ترامپ یکی عمدتاً درباره کره‌شمالی و مسائل امنیتی و دیگری درباره مسائل اقتصادی و تجاری بود. هر چند اولین نشست آبه- ترامپ درباره مسائل سیاسی بود ولی اتاق جلسات توجیهی ما پُر از شرکت کنندگانی از طیف تجاری و سیاسی شد که وقتی شنیدند جلسه توجیهی برگزار می‌شود، آنجا جولان می‌دادند.
ترامپ تأخیر داشت؛ بنابراین گفتم ابتدا بحث کوتاهی درباره مسائل تجاری خواهیم داشت و بعد به موضوع کره شمالی می‌پردازیم. البته این اشتباه بود. ترامپ سخنانش را با اشاره به اینکه امریکا متحدی بهتر از ژاپن ندارد آغاز کرد و با نارضایتی، حمله ژاپن به پایگاه هوایی بندر «پِرل هاربر» امریکا که این کشور را وارد جنگ جهانی دوم کرد، به باد انتقاد گرفت. از این جا به بعد همه چیز خراب شد. طولی نکشید که آبه وارد شد و جلسه به پایان رسید. جان کِلی رئیس کارکنان کاخ سفید را به کناری کشیدم و گفتم جلسه «توجیهی» بی‌نتیجه بود و او پاسخ داد: عجله نکن شما در این حرفه بسیار ناامید و درمانده خواهید شد. پاسخ دادم: نه، اگر برخی مقررات حداقلی وجود داشته باشد ناامید نمی‌شوم. این مشکل ترامپ نیست و اشکال از کارکنان کاخ سفید است. کلی در پاسخ گفت: به موعظه و سخنرانی تو نیاز ندارم. گفتم، موعظه نمی‌کنم، حقایق را می‌گویم و تو می‌دانی این حرف‌ها درست است. کلی مکثی کرد و گفت: اشتباه کردیم به فعالان تجاری اجازه دادیم در این جلسه شرکت کنند. ما تصمیم گرفتیم دفعه بعد این اشکال را رفع کنیم. اما در واقع حق با کلی بود و من اشتباه می‌کردم. مشکل از ترامپ بود و هیچ گاه هم این اشکال رفع نشد. آبه و ترامپ ابتدا یک جلسه دونفره داشتند و سپس با همراهی هیأت هایشان ساعت سه عصر در سالن موسوم به «اتاق رقص سفید و طلایی» عمارت مارالاگو که زیادی هم سفید و طلایی بود، گردهم آمدند. آبه به‌دلیل بازگشتم به دولت به من «خوش آمد» گفت و با من خوش و بش کرد زیرا سابقه شناخت ما از یکدیگر به بیش از 15 سال پیش باز می‌گشت. طبق روال معمولِ چنین جلساتی، تیم خبرنگاران و عکاسان وارد و دوربین‌ها روشن شدند. آبه توضیح داد که در جلسه دو نفره با ترامپ، درباره روی میز بودن همه گزینه‌ها در مقابله با کره شمالی به درک دوجانبه‌ای رسیده اند؛ و اینکه در صورت لزوم استفاده از «فشار حداکثری» و تهدید استفاده از نیروی نظامی ضروری است. بدون شک من هم همین نظر را داشتم هر چند که در آن لحظه خاص، پمپئو مشغول گفت‌و‌گو درباره محل برگزاری نشست ترامپ و کیم جونگ اون رهبر کره‌شمالی بود.

آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7414/4/550864/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها