خاطرات 453 روز حضور در کاخ سفید
اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد
.
جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی
آغاز عشق بازی ترامپ ـ کیم
تا قبل از رسیدن مقام کرهای، ترامپ کاملاً هیجان زده بود و جعبههای هدایای رسمی کاخ سفید (نظیر دکمه سردست) را که برای هیأت کرهای آماده شده بود، روی هم میچید. روی یکی از جعبهها خط افتاده بود و ترامپ با عصبانیت و فریاد به مادلین وسترهوت (منشی مخصوص خود) گفت: «این جعبه را داغان کرده اید، فوراً یکی دیگر آماده کنید.» او در ادامه به عکاس رسمی کاخ سفید هم پرید و گفت: وقتی کیم یونگ چول وارد شد، چند دقیقه عکس میگیری و فوراً اتاق را ترک میکنی. من هرگز ترامپ را این گونه مشتاق و در عین حال هیجان زده و مضطرب ندیده بودم. پنس به من گفت «چرا نمی آیی در دفتر من منتظر بمانیم؟» که پیشنهاد بزرگوارانهای بود. هیچ یک از ما تصور نمیکردیم که تحویل نامه کیم جونگ اون به ترامپ بیشتر از چند دقیقه طول بکشد. من هنوز از اینکه از حضور در این دیدار کنار گذاشته شده بودم، در شوک و حیرت بودم اما نه بیشتر از پنس که از ناراحتی به خودش میپیچید ولی سعی میکرد چیزی به من بروز ندهد.
کیم یونگ چول رأس ساعت یک و 15 دقیقه به ورودی جنوبی اقامتگاه رئیس جمهوری در کاخ سفید رسید. کلی از کنار ستونها او را به سمت اتاق بیضی همراهی کرد. کلی بعداً به ما گفت که کیم بسیار عصبی به نظر میرسید و همین که وارد بال غربی کاخ سفید شدیم او یادش افتاد که نامه رهبر کره شمالی برای ترامپ را در ماشین جا گذاشته است. مترجم همراه او بلافاصله برگشت تا نامه را بیاورد. تصور اینکه کیم در آن لحظات به این فکر میکرده که چگونه میخواهد به «جانشین بزرگ» (لقبی که رسانههای انگلیسی زبان معمولاً به رهبر کره شمالی میدهند) توضیح دهد که نامهاش را در ماشین جا گذاشته بود، جالب است. در دفتر معاون رئیس جمهوری ما در صفحه تلویزیون میدیدیم که خبرنگاران مستقر در گذرراه ساوت لان در جنوب کاخ سفید مشتاقانه تلاش میکنند تا بفهمند داخل ساختمان چه میگذرد. حداقل میتوان گفت که زمان برای ما به سختی میگذشت. وقتی در دفتر معاون اول بودیم یک اتفاق جالب هم افتاد؛ دان مک گان وکیل حقوقی کاخ سفید وارد شد و گفت دادن هدیه از سوی ترامپ به هیأت کره شمالی تقریباً به طور قطع به مثابه نقض تحریمهای آن کشور خواهد بود. او گفت که ترامپ باید به طور موقت و برای مدت کوتاهی هم که شده تحریمها را تعلیق کند. البته همان گونه که خود مک گان بارها به من گفته بود الان اینجا کاخ سفید دوران بوش نیست. دیدار کیم با ترامپ سرانجام ساعت دو و 45 دقیقه پایان یافت. ترامپ و پمپئو به همراه کیم یونگ چول از اتاق بیضی خارج شدند و او را تا دم در همراهی کردند و سپس ترامپ هنگام برگشت به دفترش با خبرنگارانی که منتظرش بودند، صحبت کرد.
وقتی که من و پنس دیدیم کیم دفتر رئیس جمهوری را ترک کرد، به اتاق بیضی برگشتیم و کلی نسخه اصلی و یک ترجمه ناجور از نامه کیم جونگ اون را به من داد و گفت: «این تنها نسخهای است که داریم.» نامه یک متن تبلیغاتی محض بود که احتمالاً توسط یک منشی یا کارمند دفتری در اداره تبلیغات سیاسی کره شمالی نوشته شده بود، اما با وجود این ترامپ آن را دوست داشت و این آغاز عشق بازی ترامپ – کیم بود. ترامپ و خانوادهاش برای تعطیلات آخر هفته عازم کمپ دیوید (اقامتگاه تابستانی رئیس جمهوری) بودند و بهصورت دسته جمعی به سمت بالگرد «مارین وان» که تازه در محوطه کاخ سفید فرود آمده بود، حرکت کردند. ترامپ هنگام خروج از دفترش لبخندی زد و انگشت شستش را به نشانه تأیید به من نشان داد.
بعد از اینکه ترامپ رفت، بقیه ما دوباره در دفتر پنس جمع شدیم. کلی و پمپئو ما را در جریان مذاکرات ترامپ با فرستاده کره شمالی قرار دادند. کیم یونگ چول چیز جدید و متفاوتی درباره مواضع کره شمالی نگفته بود. روشن بود که آنها بهدنبال دریافت یک تضمین سیاسی، قبل از موافقت با هرگونه اقدامی در زمینه خلع سلاح هستهای هستند و به نظر میرسید ترامپ هم تمایل دارد این تضمین را بدهد. نکته قابل توجه دیگر در این دیدار – همچون مذاکرات قبلی با کره شمالی – این بود که به نظر میرسید تحریمهای اقتصادی برای آنها در درجه دوم اهمیت قرار دارد. اینکه تحریمهای اقتصادی اهمیت بالایی برای کره شمالی ندارد ممکن است به این دلیل باشد که آن کشور از قدرت نظامی امریکا بیشتر از فشارهای اقتصادی آن میترسد یا به احتمال زیاد نشانگر این باشد که تحریمها آن گونه که ما فکر میکنیم، مؤثر نبودهاند. کلی گفت؛ کره ایها توانستند در این دیدار آنچه را که میخواستند درباره اقدام احتمالی ترامپ بدانند، به دست آوردند. ترامپ در این دیدار گفته بود که قصد دارد تمرینهای نظامی مشترک با کره جنوبی را کاهش دهد و حتی سخنرانی طولانی ای هم درباره گران بودن این تمرینها و هم تحریکآمیز بودن آنها کرده بود. این بدترین قسمت صحبتهای او بود، چرا که کره شمالی اکنون از فرمانده کل ارتش امریکا شنیده بود که قابلیتهای نظامی ما در شبه جزیره کره صرفاً ابزاری برای مذاکره (و نه عملیات نظامی) هستند، موضوعی که ما قبلاً آن را تکذیب کرده بودیم.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه