مجموعه داستانی درباره آدم‌هایی شبیه خودمان

قطارهای مترو و واگن‌هایی که می‌آیند و می‌روند به‌اندازه یک‌به‌یک مسافران خسته‌شان داستان‌هایی دارند که می‌توانند بهانه‌ای برای تألیف کتاب‌های بی‌شمار شوند. در این بین برخی نویسندگان متوجه این مخزن انبوه از سوژه هستند و اغلب سرنخ تألیف مخلوقات ادبی‌شان را از گفت‌وشنودهای مسافران می‌گیرند. شبیه کاری که بهناز جلالی‌پور در کتاب «استاد معین محترم است» انجام داده؛ این مجموعه داستان دربردارنده ماجراهایی برآمده از زندگی آدم‌های واقعی است. یکی از همان هزاران مسافری که هرروزه با مترو و تاکسی به این‌سو و آن‌سوی شهر می‌روند و برای دقایقی بخش‌هایی از خود واقعی وزندگی‌شان را بی‌هیچ واهمه‌ای با نفر کناری‌شان به اشتراک می‌گذارند. البته جلالی‌پور هم در قالب یکی از همان مسافران به جمع‌آوری سوژه داستان‌ها دست‌زده، آن‌هم با فال‌گوش ایستادن کنار آدم‌هایی که گاه مسافر بوده‌اند و گاهی هم میهمان یکی از کافه‌های شهر. بنابراین بهتر است از همین ابتدا بدانید که در «استاد معین محترم است» با تخیل صرف نویسنده طرف نیستید بلکه قرار است از اتفاقاتی بخوانید که ممکن است حتی رد پایی از خودتان یا اطرافیانتان هم در آن باشد. این مجموعه فارغ از چگونگی شکل‌گیری‌اش ویژگی مشترکی هم دارد؛ اینکه شخصیت‌ها و بازیگران عمده‌اش را زنان تشکیل دادند؛ منتها نه شبیه آنچه که طی سال‌های فرمانروایی مردان بر ادبیات معاصرشاهد بوده‌ایم، در این مجموعه خبری از تلاش برای به تصویر کشیدن چهره‌‌های تقدیس شده یا زجرکشیده از زنان نیست. حتی نویسنده درصدد این برنیامده که در خلال روایت داستان‌ها به‌دنبال کسب یک نتیجه یا قضاوت خاص درباره قهرمان‌ها و شخصیت‌های موردنظر باشد. خواندن این کتاب فرصت خوبی است برای شناخت بیشتر آدم‌هایی که ممکن است هرروزمان، کنار آنان در تاکسی یا واگن مترو شروع شود؛ بی‌آنکه بدانیم روزگار بر آنان و زندگی‌شان چطور می‌گذرد؛ دنیایی زنانه، مملو از قصه‌ها و روایت‌هایی که گویی هزار سال هم کش بیاید، تمام نمی‌شود. کتاب «استاد معین محترم است- مجموعه مترو نوشت‌ها - تاکسی نوشت‌ها - کافه نوشت‌ها» هستند که از سوی نشر روزنه در اختیار علاقه‌مندان قرارگرفته است.