هنوز زمستان شاعران سر نیامده است!

اکبر اکسیر
شاعر و طنزپرداز
نزدیک به بیست سال از عمر شعر فرانو می‌گذرد و در این مدت کم، شعر فرانو راهیان لایقی در سراسر ایران بزرگ به عرصه شعر امروز معرفی کرده است که هر کدام از آنها شاعر محبوبی برای دوستداران شعر طنز و اجتماعی فرانو بوده است. حمیدرضا اقبالدوست در صومعه سرا یکی از این شاعران موفق است که هر روز بهتر از دیروز پیش می‌رود. اخیراً از پسردایی گرانقدرشان مجموعه شعر فرانویی «آدمک‌ها» به دستم رسیده است که در حد خود حرفی برای گفتن دارد. فرهاد خالدی نیک متولد 1361 با نقد فیلم مشغول است و در لا‌به‌لای فعالیت روزانه‌اش، شعر فرانو می‌سراید یا بهتر آن است گفته باشم کلمات فرانو می‌سازد. نوع شعر، آدم را به یاد وزن و قافیه و شعر نو می‌اندازد و چه بهتر «کلمات» گفته باشیم. نوع مهندسی کلمات در فرانو از یک جرقه شروع می‌شود و پس‌ از چیدمانی هوشمندانه به یک سوژه اجتماعی بکر ختم می‌شود. فرانو شعر ساده کوتاه عینی با فینالی غیرمترقبه است. شیوه غافلگیری در این نوع شعر که با طنز همراه است، مخاطب را درگیر خود می‌سازد. فرهاد خالدی نیک، نیک می‌داند که فرانو با شعر آسان و باری به هر جهت سرگردان میان چند جمله خبری فرق دارد. هر کلمه، آگاهانه کار گذاشته شده و شاعر در ورای کلمات ساده روزمره، در حال گسترش سوژه‌ای انسانی است. با شعار فرق دارد و با ضمیر دوم شخص مفرد اصلاً کاری ندارد. به محیط‌ زیست، انسان معاصر و معضلات اجتماعی می‌پردازد و با زبان طنز به مفهوم مطلق، نه لودگی و هزل و هجو، جدی‌ترین پیام خود را ابلاغ می‌کند. مجموعه شعر آدمک‌ها در 83 صفحه با 75 قطعه شعر کوتاه، گزارش واقعی از زندگی امروز است که آگاهانه و دردمندانه نوشته شده است. درخوانش اول مشتی گزارش و درد دل ساده انگارانه است اما در واقع این طور نیست، از مرز شعر آسان گذشته و قابل ترجمه شده است. شاعر با کلمات به توافق رسیده که برای هر سوژه‌ای آنچه را لازم بوده، آورده است. از ابهام و تعقید و پیچیدگی‌های تصنعی خبری نیست.
شعر مقصر: نه من مقصرم/نه تو/نه حتی او/ مقصر آنهایی هستند/ که به ما یاد دادند/ دنبال مقصر بگردیم!
شعر غم نان: کلاس و درس و مشق/بهانه‌ای بیش نبود/ معلم، بیش از آن که حواسش به اینها باشد/نگاهش در پی نیسان اش/در پشت پنجره بود! شعر آدمک‌ها: حنای حاجی فیروز/ دیگر رنگی ندارد/ وقتی خیابان‌ها/ پر از آدمک‌هایی شده است/ که نزده، برایت می‌رقصند! شعر گلدن گلوب (برای اصغر فرهادی): جایزه را که گرفت/از مردمش گفت/مردمی صلح دوست/مردمی که صلاح نبود/از او بدانند/ خبرش در سیما درز نکرد/ تا پرنده صلح/ هاج و واج بماند! بوی عید: بوی عیدی/ بوی توپ/ بوی کاغذ رنگی.../سال‌ها گذشته است و تا هنوز/ تنها همین ترانه است که/ بوی عید می‌دهد/ انگار سال‌هاست/ زمستان شاعران، سر نیامده است!
فرهاد خالدی نیک ادعایی در شعر و شاعری ندارد. همین که او به زبان ساده مستقلی رسیده و شعرهایش، شاعر دیگری را به یاد نمی‌اندازد، قابل توجه است. خالدی نیک از شاعران فرانو باید تلاش مستمر را بیاموزد. از تجربه آنها به شگردهای جدیدی برسد و از تقلید و تکرار سوژه‌های شاعران فرانویی پرهیز کند تا به استقلال زبانی برسد. در مجموعه دوم ما با شاعری خوشفکر و تیزبین رو به رو خواهیم شد چرا که اصل و بنیاد شعر فرانو، بر خوب نگریستن و خوب دیدن چیزهایی است که دیگران از کنارشان رد شده‌اند.