تداوم اقتدار؛ ناامیدی مردم

زهره صفاری/ در دهمین سالروز خروش مردمی مصر برای رهایی از دیکتاتوری «حسنی مبارک»، وضعیت نابسامان زندانیان در زندان‌های این کشور، اعتراض سازمان عفو بین‌الملل و نهادهای حقوق بشری را در پی داشته است.
 به گزارش شبکه خبری «الجزیره»، بنا بر گزارش سازمان عفو بین‌الملل که در دهمین سالروز بهار عربی مصر منتشر شده است هزاران نفر در زندان‌های شلوغ و پرجمعیت این کشور محبوس شده‌اند. در برخی زندان‌ها، زندانیان تنها به اندازه یک کاشی یک مترمربعی فضا برای استراحت دارند، این در حالی است که اکثر زندان‌ها تاریک بوده و نه تنها سیستم تهویه مناسبی ندارند، بلکه سرویس‌های بهداشتی محدود و غذای زندانیان ناسالم گزارش شده است. بواقع بررسی وضعیت 67 زندانی در بازه زمانی فوریه تا نوامبر سال گذشته که دست کم 11 نفر آنها نیز جان باخته‌اند، نهادهای حقوق بشری را به صحنه کشانده است.
«فیلیپ لوتر»، مدیر بخش شمال آفریقا عفو بین‌الملل معتقد است: «مقامات زندان‌ها بی توجه به وضعیت سلامت و مرگ و زندگی زندانیان، آنها را در زندان‌های پرجمعیت نگه می‌دارند. این وضعیت گاهی برای مدافعان حقوق بشر، زندانیان سیاسی و دیگر مخالفان دولت وخیم تر نیز هست و به نوعی برای شکنجه این زندانیان استفاده می شود.»
بنابر اعلام سازمان ملل، 114 هزار زندانی در زندان‌های مصر نگهداری می‌شوند که در میان آنها برخی از رهبران سیاسی انقلاب بهار عربی از امکانات پزشکی نیز محروم هستند. با توجه به این یافته‌های هولناک، سازمان عفو بین‌الملل خواستار آزادی شماری از زندانیان و بررسی مداوم ناظران بین‌المللی از دولت شد اما دولت مصر با رد همه گزارش‌ها و اتهام شکنجه زندانیان، اظهارات منتشر شده را «شایعات منفی‌گرایانه» عنوان کرد. کابینه «سیسی» حتی برای اثبات ادعای خود مستندی از زندان «تورات» در قاهره منتشر کردند که در آن امکانات پزشکی استاندارد، کتابخانه، آشپزخانه و ... را در شرایط استاندارد نشان می داد و زندانیان نیز از وضعیت خود ابراز رضایت داشتند.
 10 سال پیش موج اعتراضات و خروش مردمی در سراسر خاورمیانه، حاکمان دیکتاتوری مانند «حسنی مبارک» رئیس جمهوری نظامی مصر را از اریکه قدرت پایین کشید، گرچه شواهد چشم انداز روشنی را پیش روی انقلابیون روشن کرده بود اما پس از 10 سال وقایع با چرخشی 360 درجه ای به نقطه صفر رسید، به طوری که تنها نتیجه پیش رو ناامیدی مطلق و فقر مردم است. به نوشته «فرانس پرس»، در حال حاضر بیش از 32 درصد مصری‌ها زیر خط فقر هستند و قشر متوسط نیز به روزمرگی رسیده‌اند و امکان سرمایه‌گذاری ندارند. بهار عربی بر سلطه «مبارک» در مصر پایان داد و در سال 2012، انتخاباتی دموکراتیک برگزار شد و «محمد مرسی» به عنوان نخستین رئیس جمهور دموکرات روی کار آمد اما طولی نکشید که اعتراضات به سیاست‌های دولت جدید جایگاه رئیس جمهور منتخب را به مخاطره انداخت و سرانجام با کودتای ژنرال «فتاح السیسی»، «مرسی» از قدرت پایین کشیده و به زندان افتاد و حزب او نیز منحل شد. «سیسی» در دو انتخابات رئیس جمهور شد اما با تحقق نیافتن وعده‌های ژنرال سیسی، موج نارضایتی‌ها بیش از گذشته ادامه یافته است. مخالفت‌ها علیه دولت درشرایطی است که دیده بان حقوق بشر در گزارش سال 2019، شمار زندانیان مصر را 60 هزار نفر توصیف کرده است. «فریدا لایل»، تحلیلگر سیاسی در توصیف شرایط مصر به «دویچه وله» گفت: «دهمین سالگرد بهار عربی مصر یادآور ناکامی بزرگ ماست، چراکه هیچ یک از اهداف ما محقق نشد: نه غذایی هست، نه آزادی و نه حتی عدالت اجتماعی و در عوض سختی، ظلم و بی‌عدالتی بر کشور سایه انداخته است.»‌