پیش به سوی تغییر

اندرو باچوویچ؛ رئیس مؤسسه کویینسی
‌مترجم: بنفشه غلامی
در اندک زمانی که از ریاست جمهوری «جو بایدن» می‌گذرد، او با دستورهای اجرایی پیاپی و تذکرهای لازم - از اقداماتی که باید در مورد تغییرات اقلیمی در امریکا و خارج از آن انجام داد، گرفته تا اطمینان بخشی به اینکه مصنوعات ساخت امریکا توسط کارگران این کشور ساخته خواهند شد و همچنین مسائل مربوط به مهاجرت‌ها، واکسیناسیون کووید 19، حداقل دستمزدها و غیره- کولاک به پا کرده است. اما در این کولاک ابتکارها یک موضوع از قلم افتاده است؛ جنگ و نظامی گری. با توجه به گرایش کشور امریکا به استفاده از زور (که این اواخر خیلی هم موفقیت آمیز نبوده است)، به بازاریابی گسترده انبوهی از سلاح‌ها در خارج از کشور (اغلب به رژیم‌های مستبد)، به حفظ مجموعه‌ای از پایگاه‌های خارجی (که برخی باقیمانده از جنگ جهانی دوم هستند) و به صرف بودجه نظامی بیش از هر کس دیگری در جهان؛ این خیلی عجیب است که فرمانده کل قوای جدید این کشور، حرفی برای گفتن درباره مسائل نظامی نداشته باشد. بسیار خب نمی‌گوییم هیچ، بایدن دستور داد قانون «ترامپ» درباره منع استخدام تراجنسی‌ها در ارتش لغو شود. همین و بس. مرا ببخشید که باید بگویم این اقدام خاص کمترین کاری بود که می‌شد برای مبارزه با جنگ فرهنگی در استخدام نظامیان انجام داد. اقتدار پست ریاست جمهوری زمانی به اوج خود می‌رسد که ساکن اتاق بیضی کاخ سفید، ردای فرمانده کل قوای ایالات متحده را بر تن کند. با این حال به نظر می‌رسد بایدن علاقه‌ای به استفاده از این اقتدار ندارد. او به جز در مواضعی که بحث به مسائل نظامی صرف می‌رسد، از توان قابل توجهی بهره می‌برد تا برنامه‌های بلندپروازانه‌ای را اجرا کند. اما این چیزی نیست که باید باشد. شمار زیادی از فرماندهان کل قوا هستند که به دنبال اقدامات اجرایی بموقع هستند. بایدن با چند امضای ریاست جمهوری می‌تواند نخستین کارهای لازم برای سیاستگذاری مناسب در امنیت ملی امریکا را انجام دهد. فرصت‌ها منتظر هستند.  بایدن می‌تواند این کارها را انجام دهد:
لغو دکترین جنگ پیشگیرانه بوش:
بایدن می‌تواند به جای جانبداری از حملات پیشگیرانه علیه دشمنان امریکا، اعلام کند که امریکا می‌تواند از این پس تنها در مواضعی اقدام به گسیل نیرو کند که دفاع از این کشور باشد. دیگر هیچ جنگی با امید به اینکه تغییر رژیمی صورت گیرد و دموکراسی پایداری ظهور کند، انجام نشود.
غیر فعال کردن مجوز سال 2001 کنگره امریکا برای استفاده از نیروهای نظامی:
از زمان صدور مجوز گسیل نیروهای نظامی برای مبارزه با تروریست‌ها که تنها باربارا لی، نماینده حزب دموکرات از اوکلند به آن رأی نداد، تاکنون، امریکا در 41 مورد به 19 کشور نیرو فرستاده است. بایدن باید اصرار کند که این مجوز از این پس تنها در مواردی قابلیت اجرا دارد که پاسخ به حمله مستقیم به امریکا باشد. به عبارت دیگر او باید از سناتورها و قانونگذاران مجلس نمایندگان بخواهد به طور کامل به مسئولیت خود در راستای قانون اساسی امریکا عمل کنند.
اختصاص کمیسیونی به جنگ‌های عراق و افغانستان:
عراق و افغانستان دو جنگ طولانی تاریخ ایالات متحده هستند که با ناکامی همراه بوده‌اند. نه در عراق و نه در افغانستان، نیروهای امریکایی نتوانسته‌اند مأموریت خود برای ایجاد دموکراسی پایدار را به سرانجام برسانند. اما چطور این چنین شد؟ با توجه به ادعاهای بارها تکرار شده امریکا مبنی بر اینکه ما بهترین ارتش تاریخ را داریم، مردم امریکا شایسته شنیدن پاسخ درست و کامل هستند. بایدن باید با ایجاد کمیسیونی مخصوص تلاش کند، پاسخی درست به مردم امریکا بدهد. در این خصوص به من اجازه دهید سناتور سابق باب کری را که سناتور حزب دموکرات از ایالت نبراسکا بود و همین طور دریاسالار بازنشسته مایک مولن، رئیس سابق ستاد مشترک ارتش امریکا را پیشنهاد دهم. آنها می‌توانند هدایت چنین کمیسیون تحقیقی را برعهده بگیرند. آنها هرگز در این مسیر از راه حقیقت دور نمی‌شوند. بگذارید امریکایی‌ها در قبال بیش از 6 تریلیون دلاری که از جیب آنها در جنگ‌های ابدی کشورشان هدر رفته است، چیزی دستگیرشان شود.
بررسی اختیارات هسته‌ای یک رئیس جمهوری:
در شرایطی که دولت ترامپ تبدیل به تلاشی پر هرج و مرج برای کشیدن خط بطلان بر پیروزی بایدن شد، این سؤال مدت‌ها نادیده گرفته شده باید در دستور کار دولت بایدن قرار گیرد و آن این است که آیا رئیس جمهوری مثل ترامپ صلاحیت آن را دارد که در مواقعی که چیزی باعث آزار و ناراحتی او می‌شود، کدهای هسته‌ای را در اختیار داشته باشد و بتواند دستور حمله اتمی را صادر کند؟ این پرسش حتی در مورد جانشین بایدن هم می‌تواند مطرح شود و چه بسا این فرد خود ترامپ باشد. آیا چطور می‌توان چنین قدرتی را به یک فرد داد و چه تضمینی هست که او کره زمین را در یک آرماگدون هسته‌ای فرو نبرد؟ بویژه که جنگ سرد که دلیل اصلی اعطای چنین اختیاراتی بود، مدت‌هاست که تمام شده است. واضح است که چنین چیزی منطقی نیست. اگر بایدن این مسأله را درست کند، نسل‌های آینده وامدار او خواهند بود.
توقف نوسازی ناوگان هسته‌ای امریکا:
در حالی که در حال انجام این کارهستیم، هزینه‌ای که دولت اوباما برای این کار تخمین زده بود، حدود 1.7 تریلیون دلار برآوردن شده است. این تقریباً معادل همان پولی است که بایدن برای بازسازی اقتصادی امریکا در بحران کرونا خواستار آن شده و هنوز به آن نرسیده است. حالا با توجه به بحران‌های متعددی که می‌تواند پیش روی امریکا باشد، باید دید آیا واقعاً کشور امریکا نیاز به مثلاً یک بمب‌افکن دوربرد یا زیردریایی موشک‌انداز و موشک‌های بالستیک قاره‌پیما و کلاهک‌های هسته‌ای دارد؟ بایدن می‌تواند تنها با یک دستور اجرایی این برنامه را متوقف کرده و دوباره آن را مورد بررسی قرار دهد.
ارزیابی تأثیرات استخدام نیروهای داوطلب  در میان مردم امریکا:
بایدن باید عدالت را به موضوع اصلی رویکرد دولت خود تبدیل کند. زمانی که پای جنگیدن و مردن برای کشور به میان می‌آید، آیا یک نظامی داوطلب می‌تواند از تساوی حقوق به عدل و انصاف برخوردار باشد. یا اینکه با بی عدالتی مواجه می‌شود و به برخی از آنان گفته می‌شود: «از خدمات شما متشکریم» و به برخی دیگر نه. آیا سیستم نظامی فعلی امریکا نیازهای اساسی شاغلان در آن را به تناسب کارایی و انصاف و عدالت برآورده می‌سازد؟
می‌دانم که بایدن الان یک فهرست بلند بالا از کارهایی که باید انجام دهد، دارد. اما او باید مثل یک فرمانده کل قوا وارد عمل شود و تأخیری هم در این خصوص نداشته باشد.
منبع:  Los Angeles Times

برش
حمایت بایدن از پایان جنگ یمن

جو بایدن در سخنانی در وزارت خارجه امریکا ضمن اعلام رئوس سیاست خارجی خود تأکید کرد، دولت تحت نظارت او در حال برنامه‌ریزی برای ایفای نقشی فعال‌تر برای پایان دادن به جنگ یمن است. به گزارش سایت شبکه خبری الجزیره، بایدن در این سخنرانی گفت: «این جنگ باید پایان یابد. ما خود را متعهد می‌دانیم مانع از عملیات تهاجمی در جنگ یمن شویم و از جمله روی مسأله فروش تسلیحات به عربستان در حال کار هستیم.» وی در عین حال اشاره کرد که دولت امریکا از تمامیت ارضی عربستان نیز حمایت می‌کند. جمله‌ای که با استقبال عربستان رو‌به‌رو شد. از دیگرسو انصارالله یمن نیز از تأکید بایدن بر پایان جنگ یمن استقبال و تأکید کرد: راه واقعی برقراری صلح در یمن توقف تجاوز و رفع محاصره است.