جشنواره «هنر زنده است» با معرفی برگزیدگان خود به کارش پایان داد
رویدادی فراتر از یک اسم
گروه فرهنگی: بعداز ظهر روز پنجشنبه ۲۱ اسفند ماه مراسم اختتامیه جشنواره «هنر زنده است» برگزار شد تا برگزیدگان نخستین دوره این رویداد در بخشهای موسیقی، تئاتر، دیجیتال آرت و سینما معرفی شوند.
در ابتدای این مراسم رضا کیانیان، بازیگر و عضو شورای سیاستگذاری جشنواره، با اشاره به شرایط برگزاری این جشنواره گفت: زمانی که تصمیم به برگزاری این جشنواره خصوصی گرفتیم، بسیاری به ما گفتند که این امر عملی نیست، اما ما در این راه پافشاری کردیم و خواستیم هر چهار حوزه فیلم، تئاتر، سینما و موسیقی را داشته باشیم. ما از حجم آثار خوب و شرکتکنندهها هیجانزده میشدیم. فکر اولیه این جشنواره توسط مازیار رضاخانی به بهروز غریبپور گفته شد. با فراز و نشیبهای بسیار اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره که خودشان از مهمترینهای عرصه خود هستند، شکل گرفت. در ادامه این برنامه بهروز غریبپور، کارگردان تئاتر و رئیس شورای سیاستگذاری جشنواره گفت: قرار بر این بود که اختتامیه را «شب یلدا» برگزار کنیم اما چندین و چند بار جشنواره تا دم مرگ پیش رفت و دوباره برخاست. اما ما لعبتکانی بودیم که جشنواره را اداره میکردیم و آفریدگار بزرگوار این سعادت و تقدیر را رقم زد تا در روز عید مبعث اختتامیه را رقم بزنیم. من ایمان دارم که جشنواره «هنر زنده است» برای بسیاری نه فقط یک اسم بلکه یک شعار است. ما باید یاد بگیریم که در طوفانهای سخت به مسیر خود ادامه دهیم. غریبپور همچنین درباره آمار بازدیدکنندگان و شرکت کنندگان جشنواره هم گفت: ۶۸۰۰۰ نفر از سایت بازدید کردند و ۲۸۰۰ نفر آثار خودشان را در سایت برای رقابت ثبت کردند.پس از سخنرانی غریبپور پیام علی نصیریان، رئیس هیأت داوران پخش شد. او در این پیام به این نکته اشاره کرد که عدهای از دوستان و دوستداران فرهنگ ایران زمین جمع شدند تا در شرایطی که بسیاری از تئاترها، کنسرتها و فعالیتهای فرهنگی بهدلیل ویروس کرونا تعطیل شدند، ابتکار بسیار خوبی به خرج دهند و این ابتکار برگزاری جشنوارهای تحت عنوان «هنر زنده است» بود البته این تنها یک اسم نیست بلکه یک شعار است.
در ادامه پیام ویدیویی پیروز حناچی، شهردار تهران، پخش شد.در بخش دیگری از مراسم، کمال تبریزی، کارگردان سینما و دبیر بخش فیلم و از اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره، گفت: باید بگویم که در بخش فیلم، این جشنواره جای کسانی بود که عاشق هنر بودند و با حضور این اسامی بزرگ در کنار هم در اولین دوره جشنواره، یک دریچهای برای جوانان و آیندگان هنر ایران باز شده تا بدانند جایی در این سرزمین هست که به آنها توجه میشود.
مرضیه برومند در گفتوگو با خبرنگار سینمایی ایرنا درباره کیفیت آثار بخش نمایش جشنواره «هنر زنده است»، با توجه به حضور مغتنم هنرمندان زن گفت: شرایط امیدوارکننده بود و متوجه شدیم هنر زنده است و نفس میکشد و حتی در این شرایط هم رشد میکند. هدف جشنواره این بود که هنرمندان را در سراسر کشور ترغیب کند تا در این شرایط سخت کار کنند. امیدوارانه به روبهرو نگاه کنند و بالنده باشند. این نقطه نظر بسیار قابل ستایش است و برای خود ما هم امیدوارکننده بود؛ زیرا زمانی که میبینیم جوانترها پویا هستند و امیدوارانه کار میکنند ما هم به کار کردن و کنار جوانها بودن امیدوار میشویم.
فاطمه معتمدآریا که بهعنوان یکی از داوران بخش تئاتر جشنواره «هنر زنده است»، با این رویداد هنری همکاری دارد، درباره برگزاری این جشنواره گفت: در یک سال و نیمی که گذشت، همه تجربه دورکاری داشتند و این موضوع هم سخت بود و هم لذتبخش، زیرا اختیار همه چیز در دستان خودتان است ولی سختی آن، به نداشتن مخاطب برمیگردد. او با بیان اینکه هنر نیازی به زنده نگهداشتن ندارد، افزود: شاید در ظاهر متوجه نشویم که هنر زنده است اما در ذات خود جریان دارد چراکه هنر از بین نمیرود و مانند حیات و هستی بشر امروز به زندگی ادامه میدهد و فقط گاهی اوقات نمودهای عینی پیدا میکند.
در ابتدای این مراسم رضا کیانیان، بازیگر و عضو شورای سیاستگذاری جشنواره، با اشاره به شرایط برگزاری این جشنواره گفت: زمانی که تصمیم به برگزاری این جشنواره خصوصی گرفتیم، بسیاری به ما گفتند که این امر عملی نیست، اما ما در این راه پافشاری کردیم و خواستیم هر چهار حوزه فیلم، تئاتر، سینما و موسیقی را داشته باشیم. ما از حجم آثار خوب و شرکتکنندهها هیجانزده میشدیم. فکر اولیه این جشنواره توسط مازیار رضاخانی به بهروز غریبپور گفته شد. با فراز و نشیبهای بسیار اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره که خودشان از مهمترینهای عرصه خود هستند، شکل گرفت. در ادامه این برنامه بهروز غریبپور، کارگردان تئاتر و رئیس شورای سیاستگذاری جشنواره گفت: قرار بر این بود که اختتامیه را «شب یلدا» برگزار کنیم اما چندین و چند بار جشنواره تا دم مرگ پیش رفت و دوباره برخاست. اما ما لعبتکانی بودیم که جشنواره را اداره میکردیم و آفریدگار بزرگوار این سعادت و تقدیر را رقم زد تا در روز عید مبعث اختتامیه را رقم بزنیم. من ایمان دارم که جشنواره «هنر زنده است» برای بسیاری نه فقط یک اسم بلکه یک شعار است. ما باید یاد بگیریم که در طوفانهای سخت به مسیر خود ادامه دهیم. غریبپور همچنین درباره آمار بازدیدکنندگان و شرکت کنندگان جشنواره هم گفت: ۶۸۰۰۰ نفر از سایت بازدید کردند و ۲۸۰۰ نفر آثار خودشان را در سایت برای رقابت ثبت کردند.پس از سخنرانی غریبپور پیام علی نصیریان، رئیس هیأت داوران پخش شد. او در این پیام به این نکته اشاره کرد که عدهای از دوستان و دوستداران فرهنگ ایران زمین جمع شدند تا در شرایطی که بسیاری از تئاترها، کنسرتها و فعالیتهای فرهنگی بهدلیل ویروس کرونا تعطیل شدند، ابتکار بسیار خوبی به خرج دهند و این ابتکار برگزاری جشنوارهای تحت عنوان «هنر زنده است» بود البته این تنها یک اسم نیست بلکه یک شعار است.
در ادامه پیام ویدیویی پیروز حناچی، شهردار تهران، پخش شد.در بخش دیگری از مراسم، کمال تبریزی، کارگردان سینما و دبیر بخش فیلم و از اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره، گفت: باید بگویم که در بخش فیلم، این جشنواره جای کسانی بود که عاشق هنر بودند و با حضور این اسامی بزرگ در کنار هم در اولین دوره جشنواره، یک دریچهای برای جوانان و آیندگان هنر ایران باز شده تا بدانند جایی در این سرزمین هست که به آنها توجه میشود.
مرضیه برومند در گفتوگو با خبرنگار سینمایی ایرنا درباره کیفیت آثار بخش نمایش جشنواره «هنر زنده است»، با توجه به حضور مغتنم هنرمندان زن گفت: شرایط امیدوارکننده بود و متوجه شدیم هنر زنده است و نفس میکشد و حتی در این شرایط هم رشد میکند. هدف جشنواره این بود که هنرمندان را در سراسر کشور ترغیب کند تا در این شرایط سخت کار کنند. امیدوارانه به روبهرو نگاه کنند و بالنده باشند. این نقطه نظر بسیار قابل ستایش است و برای خود ما هم امیدوارکننده بود؛ زیرا زمانی که میبینیم جوانترها پویا هستند و امیدوارانه کار میکنند ما هم به کار کردن و کنار جوانها بودن امیدوار میشویم.
فاطمه معتمدآریا که بهعنوان یکی از داوران بخش تئاتر جشنواره «هنر زنده است»، با این رویداد هنری همکاری دارد، درباره برگزاری این جشنواره گفت: در یک سال و نیمی که گذشت، همه تجربه دورکاری داشتند و این موضوع هم سخت بود و هم لذتبخش، زیرا اختیار همه چیز در دستان خودتان است ولی سختی آن، به نداشتن مخاطب برمیگردد. او با بیان اینکه هنر نیازی به زنده نگهداشتن ندارد، افزود: شاید در ظاهر متوجه نشویم که هنر زنده است اما در ذات خود جریان دارد چراکه هنر از بین نمیرود و مانند حیات و هستی بشر امروز به زندگی ادامه میدهد و فقط گاهی اوقات نمودهای عینی پیدا میکند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه