اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

سخنرانی برای کهنه سربازان
امیدوار بودم که ترامپ با اقدامات ما برای تشدید فشارها و افزایش هزینه‌های روسیه مخالفت نکند. کلیور کرون و جیمی استوری شنیده بودند 20 آوریل یعنی روز قبل از عید پاک، احتمالاً تاریخ نهایی مذاکرات برای فروپاشی حکومت است. حتی خبرهایی به گوش می‌رسید که نشان می‌داد «مانوئل کریستوفر فیگوئرا» رئیس پلیس مخفی ونزوئلا نیز باور دارد که کار مادورو تمام است. مذاکره با برخی سران نظامی ونزوئلا از جمله پادرینو به شکل فزاینده‌ای عملی و واقعی به نظر می‌رسید؛ این مذاکرات دیگر درباره احتمال سرنگونی مادورو نبود، بلکه بحث بر سر چگونگی سرنگونی او بود. این سران نظامی همچنین با مقامات ارشد غیرنظامی بویژه «مایکل مورنو» رئیس دادگاه عالی ونزوئلا مشورت می‌کردند که خبر خوشی در رابطه با اقدامات علیه مادورو و همه کسانی بود که هنوز هم به حکومت او وفادار بودند. این موضوع اهمیت داشت زیرا تغییر واقعی به اقدامی بیش از برکناری صرف مادورو نیاز داشت. برداشت من این بود که بیشتر این مذاکرات با محوریت این موضوع بود که دوران «انتقالی» چگونه خواهد بود، این موضوع بسیار خطرناک هم بود زیرا حامیان جنبش چاویستا حتی بعد از سرنگونی مادورو، همچنان بر نهادهای اصلی دولت کنترل داشتند. به‌نظر می‌رسید در این رایزنی‌ها توالی اتفاقات این گونه فرض شده بود که دادگاه عالی، مجلس مؤسسان را غیرقانونی اعلام می‌کند؛ با این اعلام مادورو استعفا می‌دهد؛ ارتش گوایدو را به‌عنوان رئیس جمهوری موقت به رسمیت می‌شناسد و دادگاه عالی نیز سر جای خود باقی می‌ماند. این فرایند کامل و بی‌نقص نبود و به نظر من این خطر وجود داشت که برخی افراد رژیم که در این مذاکرات شرکت داشتند و با حذف مادورو نیز موافق بودند احتمالاً در نهایت هدف پنهانی خود را که همانا حفظ رژیم بود، دنبال کنند.
من روز 17 آوریل در هتل «بیلتمور» شهر «کورال گیبلز» ایالت فلوریدا در انجمن کهنه سربازان عملیات خلیج خوک‌ها که به مناسبت سالگرد تهاجم نظامی آنها به کوبا در 58 سال پیش برگزار می‌شد، سخنرانی کردم. این کهنه سربازان در آن عملیات نتوانستند رژیم فیدل کاسترو را سرنگون کنند. کهنه سربازان تیپ 2506 نیروی قدرتمندی در سیاست‌ها و سیاستگذاری‌های مربوط به امریکایی‌های کوبایی تبار در فلوریدا و سایر مناطق کشور محسوب می‌شدند و گردهمایی سالانه آنها بیشترین توجهات را به خود جلب می‌کرد و سیاستمداران جویای نام تا حد ممکن حضور در این گردهمایی را از دست نمی‌دادند.