یک دقیقه با خدا
عبدالرحیم سعیدی راد
شاعر و پژوهشگر
ای بهترین میزبان هستی!
ایستگاه اول ماه، نامهای ست که از تو به دستم رسیده است. / مرا به میهمانی دعوت کردهای در حالی که راه و رسم آن را نمیدانم. / حتی نمیدانم چرا از بین این همه انسان، مرا پذیرفته ای. / اما مگر میشود کریمی، تو را بخواند و دعوتش را رد کنی؟ / پس میآیم. با تمام قلبم. / با همه سلولهای وجودم که آن را هم تو به من بخشیدهای. / می آیم اما با دستهایی خالی... که با دلی پراز امید، آنها را به سمت تو دراز کردهام. / حالا از تو میخواهم که درهای رحمتت را به روی من بگشایی. همین!
شاعر و پژوهشگر
ای بهترین میزبان هستی!
ایستگاه اول ماه، نامهای ست که از تو به دستم رسیده است. / مرا به میهمانی دعوت کردهای در حالی که راه و رسم آن را نمیدانم. / حتی نمیدانم چرا از بین این همه انسان، مرا پذیرفته ای. / اما مگر میشود کریمی، تو را بخواند و دعوتش را رد کنی؟ / پس میآیم. با تمام قلبم. / با همه سلولهای وجودم که آن را هم تو به من بخشیدهای. / می آیم اما با دستهایی خالی... که با دلی پراز امید، آنها را به سمت تو دراز کردهام. / حالا از تو میخواهم که درهای رحمتت را به روی من بگشایی. همین!
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه