جلیلی: کنوانسیون‌های بین‌المللی فایده‌ای ندارد

  دغدغه مردم این است که چرا مسائل و مشکلاتی که سال‌ها است شناخته شده، حل نمی‌شود؟ اینکه چرا تورم در ایران حل نشده است، چرا مشکل مسکن حل نمی‌شود، سؤالات شناخته شده‌ای است و مردم می‌پرسند چرا این مسائل در این سال‌ها حل نشده‌اند. برای حل این دغدغه‌ها باید برنامه جدی داشت.
  کار رئیس جمهوری با وزیر فرق می‌کند، رئیس جمهوری باید بر برنامه اداره کشور و مسائل و دغدغه‌های مردم اشراف داشته باشد، چراکه برنامه که یک‌شبه یا با سفارش به اندیشکده نوشته نمی‌شود.
  نمی‌توان منکر تحریم‌ها شد، اما مهم‌تر از تحریم، بهانه تحریم هاست که ناکارآمدی را گردن تحریم‌ها می‌اندازند. رئیس جمهوری باید فهم صحیحی از مناسبات جهانی و ظرفیت‌های داخلی کشور داشته باشد. مشکل این است که حداقل فهم از مناسبات جهانی وجود ندارد و بر همین مبنا هم می‌خواهند نسخه بپیچند.
  جهش تولید منوط به جهش صادرات و جهش صادرات منوط به جهش تعاملات خارجی است که دوستان در این زمینه کارنامه بسیار ضعیفی دارند، چون تعاملات خارجی را با دو سه کشور خلاصه کرده‌اند و معلوم است که این جواب نمی‌دهد. باید اهرم دشمن را از دستش خارج کرد نه اینکه بگوییم عده‌ای در داخل نگذاشتند. برای بی‌اثر کردن تحریم و پشیمان کردن دشمن از تحریم باید برنامه داشته باشیم. اما شما نه تنها در مذاکرات نتیجه نگرفتید بلکه فرصت‌های جهانی را به خاطر مذاکره با دو، سه کشور نادیده گرفتید.
   اعلام می‌کنم امکان تعامل سازنده با جهان وجود دارد اما اینها نمی‌توانند. با عراق ۱۲ میلیارد دلار تعاملات تجاری داریم که از این میان، صرفاً 2 میلیارد دلار که مربوط به بخش دولتی است را نمی‌توانند انجام دهند.
  با قاطعیت می‌گویم که امضای کنوانسیون‌های بین‌المللی هیچ فایده‌ای برای کشور ندارد. در این رابطه، در زمینه «اف.ای.تی.اف» را امضا کنید، او گام‌های بعدی را برای شما تعریف می‌کند. برجام سند طلبکاری ملت است، نه بدهکاری و ما امروز باید در این زمینه طلبکار باشیم. هیچ بهانه‌ای، نه این بهانه که فلان کنوانسیون چه بود یا این بهانه که چه کسی رئیس جمهور امریکا می‌شود، نباید مانع پیشرفت کشور شود.