تئاتر به پژوهش های تازه نیاز دارد

مجتبی جدی
دبیر جشنواره تئاتر دانشجویی
طبیعتاً جشنواره تئاتر دانشجویی هم مانند بسیاری از جشنواره‌ها با مشکلات جدی و عدیده‌ای که کرونا پیش آورد روبه‌رو شد که مهم‌ترین نتیجه این مشکلات و مسائل به تأخیر افتادن 15 ماهه برگزاری این جشنواره بود. جشنواره‌ای که قرار بود اردیبهشت سال گذشته برگزار شود در تیرماه 1400 در حال برگزاری است و متأسفانه ورود کشور به موج پنجم کرونا و تعطیلی سالن‌های تئاتر، این چالش‌ها را در زمان برگزاری جشنواره بیشتر کرد. در طول ماه‌های اخیر و با انتشار فراخوان ما کار را شروع کردیم و هنرمندان دانشجو هم با انگیزه بسیار بالایی آثار خود را به جشنواره فرستادند و در وهله اول خواست آن‌ها بود که ما را به صرافت برگزاری جشنواره انداخت و از طرف دیگر وزارت علوم که مجری این جشنواره است تصمیم قطعی به برگزاری داشت. این اتفاق هم صورت گرفته و یک خواست جمعی ما را در مسیر برگزاری قرار داد و دغدغه دوستان هنرمند هم این بود که برای تهیه و تولید آثار نمایشی زحمت و هزینه زیادی شده و نمی‌شود کار را رها کرد و طی صحبتی که با گروه‌های شرکت کننده داشتیم به تعویق انداختن برگزاری جشنواره بیست و سوم ریسک بالایی داشت زیرا گروه‌ها حدود یک سال گذشته با صرف هزینه زمانی و مالی درگیر تمرین و آماده سازی نمایش خود بوده‌اند و ادامه پیدا کردن این روند شرایط را برای شان سخت‌تر می‌کرد. در حال حاضر هم بخش مناطق برگزار شده و در حال رایزنی‌ برای نحوه برگزاری ادامه جشنواره و اختتامیه هستیم. طبق صحبت‌های انجام شده با توجه به شرایط امروز، قرار شد که اجراها بی حضور تماشاگر برگزار شود و اختتامیه‌ نیز به احتمال زیاد در فضایی روباز برگزار خواهد شد تا هیچ دغدغه‌ای پیرامون مسائل بهداشتی وجود نداشته باشد. برخی دوستان از ضبط و پخش تئاترها در فضای مجازی سخن می‌گویند اما نکته اینجاست که چنین کاری نیاز به بسترهای گسترده، مجهز و وسیعی دارد. در واقع جشنواره‌ای که قصد دارد به صورت آنلاین برگزار شود باید پلتفرم آنلاین و پرقدرتی برای این کار در اختیار داشته باشد و کارها هم بر اساس پخش در پلتفرم آنلاین تولید شوند که ما جز کار آقای کوهستانی که برای پلتفرم‌ آنلاین طراحی و ساخته شده بود کاری با این مشخصات و مختصات نداشتیم. اینکه ما دو دوربین در صحنه کار بگذاریم و همزمان آثار را پخش کنیم اسمش فیلم تئاتر است و نه چیزی که بشود اسم آن را گذاشت تئاتر آنلاین. البته من با تئاتر آنلاین و چنین عنوان‌هایی هم موافق نیستم و به نظرم چنین عناوین و آثاری نه تنها سودمند نیستند بلکه آسیب‌رسان هم هستند. کرونا به ما یادآوری کرد که تئاتر ما علی‌الخصوص در حوزه دانشگاهی نیاز به پژوهش‌های تازه و فرم‌ها و محتواهای تازه‌ای دارد که باید به آن‌ها دقیق‌تر اندیشیده شود و در موردش پژوهش‌های جدی انجام شود. نمی‌شود یک چیزی را با عنوانی که مسمای درستی ندارد و یا درباره‌اش تحقیق و پژوهش استانداردی صورت نگرفته صرفاً برای اینکه کاری انجام شود اجرایی کرد و اسمی هم رویش گذاشت.‌