فیلم «دیکتاتور بزرگ» فیلمی تأثیرگذار

سید مهرداد ضیایی
بازیگر
فیلم «دیکتاتور بزرگ» اثر چارلی چاپلین را دوست دارم. با اینکه 80 سال از ساخت این فیلم گذشته است اما هنوز این فیلم از گذشته تا به امروز تأثیر‌گذار است. لازم می‌دانم که به این نکته اشاره کنم که این فیلم با بازی چارلی چاپلین، پائولت گدارد و جک اوکی اولین فیلم ناطق و صداگذاری شده چاپلین است.  و در مورد دیکتاتوری اروپایی و در واقع تاریخچه زندگی آدونید هینکل، دیکتاتور کشور خیالی تامانیا است که دست به قتل عام یهودی‌ها می‌زند و اروپا را درگیر جنگ می‌کند.
چارلی در این فیلم نقش سربازی را بازی می‌کند که در جنگ جهانی اول حرفه آرایشگری را رها می‌کند و وارد ارتش می‌شود، اما بر اثر سقوط هواپیما حافظه‌اش را از دست می‌دهد. چارلی وقتی به‌هوش می‌آید خود را در یک آسایشگاه روانی می‌یابد و وقتی از آسایشگاه مرخص می‌شود، حاکمیت کشور به دست دیکتاتوری بزرگ به‌ نام هینکل افتاده است. چاپلین در این فیلم کار اجباری در اردوگاه ها و فقر و بیکاری  را درآن دوره  بخوبی به تصویر کشیده است. و نیز آتش خشم و خروشی که دامن بازیگر اصلی این فیلم را می‌گیرد. سربازان هینکل به مغازه چاپلین که در یک محله فقیر نشین شهر بوده، حمله می‌کنند و پس از خراب کردن آرایشگاه ،او را به یکی از اردوگاه‌های کار اجباری می‌برند و... چاپلین در فیلم نقش سربازی را بازی کرد که به اشتباه و تنها به‌دلیل شباهت ظاهری با دیکتاتور معروف(آدونید هینکل) به جای او قرار می‌گیرد و اینگونه اعمال هیتلر و موسولینی را به سخره می‌گیرد.
چارلی چاپلین این فیلم را در سال 1940 یعنی زمانی که هیتلر دنیا را محل تاخت و تاز خود می‌دید، ساخت. نکته جالب در مورد این فیلم این است که پخش این فیلم در آلمان ممنوع بود. با اینکه این فیلم یکی از جنجالی‌ترین آثار چاپلین است و بی‌اغراق یکی از شاهکارهای این فیلمساز و بازیگر است اما در اسکار نادیده گرفته شد، در حالی که در سال 1941 در شاخه‌های بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین فیلمنامه غیراقتباسی، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، بهترین موسیقی اوریجینال نامزد بود ولی به هیچ کدام از این جوایز دست پیدا نکرد.