فیلم کوتاه پاتوقی برای دیدن و گپ‌زدن می‌خواهد

 امیر مهدی صادقی
فیلمساز
1. فیلم کوتاه فضا و بستری برای تجربه است. در فیلم بلند فیلمساز نسبت به تهیه‌کننده و مخاطب باید پاسخگو باشد و هر تجربه تازه ریسک بالایی می‌طلبد اما در ساخت فیلم کوتاه این دغدغه‌ها از فیلمساز گرفته می‌شود و او با خیال راحت‌تر می‌تواند بر خلاقیت تمرکز کند و جسارت بیشتری به خرج دهد؛ البته این بدان معنا نیست که در فیلم‌های بلند سینمای ایران جسارت وجود ندارد اتفاقاً فیلمسازان هم‌نسل من اغلب فیلمسازان جسوری هستند و باید قبول کنیم سینما در حال پوست‌اندازی است و نسل جدیدی از فیلمسازان فعالیت می‌کنند که به روزتر هستند و این نشاط وارد سینما شده است. با این همه، در فیلم کوتاه راحت‌تر می‌شود با تنوع نگاه و جسارت کار کرد و نتیجه گرفت و اگر هم شکستی باشد شکست نرم‌تری است. در عین حال باید این موضوع را هم در نظر داشت که مسائل اقتصادی بر همه امور غالب است و سینما بخصوص سینمای مهجور کوتاه زیر سایه آن قرار دارد. خیلی از دوستان از فعالیت در این عرصه فاصله گرفته‌اند چون تجربه‌ها دارد تجربه‌های گرانی می‌شود.
 2. حضور عوامل حرفه‌ای در ترکیب فیلم کوتاه و در پاسخ به این فرضیه که این موضوع بر اقتصاد تولید فیلم کوتاه تأثیر داشته یا بیشتر جنبه پشتیبانی و حمایت دارد باید بگویم عموماً فیلمسازان این عرصه سودای بازگشت سرمایه ندارند پس این تفکر که استفاده از بازیگر چهره باعث دیده شدن فیلم می‌شود، درست نیست. دستاورد این همکاری برای کارگردان بیشتر از دیده شدن فیلم است. برای من که به شخصه فیلم کوتاه را برای تجربه و مشق کردن جهت ورود به حوزه فیلم بلند انتخاب کرده‌ام، همکاری با عوامل و تشکیلات حرفه‌ای باعث می‌شود زودتر و بهتر با این فضا آشنا شوم، پس دستاوردش برای من کارگردان است نه دیده شدن فیلم و موارد تبلیغاتی. البته همکاری با عوامل حرفه‌ای نیاز به تطبیق شرایط هم دارد. فضای کار در فیلم کوتاه عموماً با دوستی عجین شده و تجربه همکاری با بازیگر حرفه‌ای شما را به سمت حرفه‌ای بودن سوق می‌دهد.
3. یکی از نگرانی‌های ما فیلمسازان فیلم کوتاه سرنوشت گروه اکران هنر و تجربه با توجه به تغییر دولت است. امیدوارم دولت جدید به این گروه اکران روی خوش نشان بدهد. اساساً این نوع اکران باید در اختیار سینمای مستند، کوتاه و انیمیشن قرار بگیرد. چرا که این تولیدات جز جشنواره‌ها عرصه‌ای برای دیده شدن ندارند. با شیوع کرونا اکران فیلم کوتاه در فضای مجازی قوت گرفت اما فراموش نکنیم مخاطب فیلم کوتاه مخاطب خاصی است و به پاتوقی برای فیلم دیدن و فضای گفت‌وگو نیاز دارد. انگار تجربه فیلم دیدن با فضای گفت‌وگوی بعد از آن تکمیل می‌شود. برای مخاطب فیلم کوتاه فرقی نمی‌کند، هر جا که فیلم را نمایش بدهید برای تماشای آن می‌آید. بر این اساس اکران آنلاین و در دسترس بودن فیلم‌ها تأثیر چندانی در دیده شدن آنها ندارد. سینما یک هنر جمعی است. همان‌طور که گروهی دور هم جمع می‌شوند و فیلم می‌سازند باید محصول آن را هم با هم دید.