فیلمی عاشقانه با دنیایی زنانه

فرهنگی: تماشای فیلمی عاشقانه با دنیایی زنانه در قاب‌های زیبای طبیعت شمال شاید پیشنهاد مناسبی برای فراغت یکی دو ساعته از تلخکامی اخبار روزانه باشد. «اسرافیل» دومین تجربه کارگردانی آیدا پناهنده است.
پناهنده فیلمساز بااستعدادی است. نخستین فیلمش «ناهید» امیدوارکننده بود و موفقیتی نسبی و اعتماد به نقس لازم را برای رفتن به سمت طرح‌های گسترده پیدا کرد. «اسرافیل» نشان پختگی بیشتری داشت و توجه تعداد زیادی از سینمادوستان و سینماگران را جلب کرد. پناهنده در جشنواره سال گذشته با «تی‌تی» ثابت کرد که کارگردان کاربلدی است، نگاهی متفاوت دارد و بیش از گذشته منتقدان سینمایی را متوجه قابلیت‌های کارگردانی خود کرد.
«اسرافیل» هم مثل «ناهید» در ادامه حساسیت‌ها و نگاه زنانه سازنده‌اش است. زنان فیلمساز ایرانی چه مستندساز و چه سینمای داستانی هر کدام از زاویه دید خاص و جهان‌بینی خودشان جهان مغفول مانده زنان ایرانی را آشکار می‌سازند. پناهنده در این فیلم روایتی از رنج زنی در بستر سنت مردسالار عرضه کرده و در عین حال دنیای عاشقانه‌ای که دوست دارد را تصویر کرده است. «اسرافیل» سرنوشت سه زن است که هرکدام به دلایلی زجر دیده‌اند. قصه اصلی این فیلم، قصه زندگی ماهی با بازی هدیه تهرانی است. عشق قدیمی میان او و بهروز با بازی پژمان بازغی به‌دلیل تعصب و فضای سنتی شهر ناکام مانده است. بهروز هجرت کرده و حالا همزمان با مرگ پسر نوجوان، ماهی که حاصل ازدواج ناموفق‌ اوست، بهروز دوباره به شهر بازگشته است.
کشش مواجهه ماهی و بهروز زمانی اوج می‌گیرد که پای دختر دیگری به‌نام سارا به قصه باز می‌شود. سارا (هدی زین‌العابدین) دختری است که به انتظار بازگشت بهروز و ازدواج با اوست. داستانک فرعی دیگر و سومین شخصیت زن قصه مادر سارا با بازی مریلا زارعی است. زنی که دچار اختلال روانی است و او هم چشم انتظار بازگشت مرد زندگی‌اش است که سال‌هاست او را ترک کرده.
اسرافیل
کارگردان: آیدا پناهنده
بازیگران: هدیه تهرانی، پژمان بازغی، هدی زین‌العابدین، مریلا زارعی