آینده خصوصیسازی در گذشته پژوهی
ادامه از صفحه 5
توصیه میکنم که جامعه را به سمتی ببریم که مدرنیته را بپذیرد و آماده تغییر شود؛ قاعدتاً با تغییر دولت، اقتصاد عوض نمی شود، باید نگرشها تغییر پیدا کند تا اقتصاد هم عوض شود.برای تحقق چنین امری، ضرورت دارد که اطلاعات به روز، شفاف و مشخص باشد. به عنوان مثال برای خصوصیسازی موفق نیاز به دانستن این است که چه تعداد واحد صنعتی در شهرکهای صنعتی تعطیل است، علت تعطیلی چیست؟ چرا افراد تحصیلکرده از کشور مهاجرت میکنند؟ چه موضوعاتی (تأمین اجتماعی، مالیات، تسهیلات بانکی و...) بیشترین سختی را بر فعال اقتصادی وارد میکند؟ تمام این موارد باید به صورت دقیق آسیبشناسی و دلایل مشخص شود. طی دو سال اخیر کرونا باعث برخی از مشکلات شده اما قبل از آن هم مشکلات ریشهای متعددی در ناکامی خصوصیسازی وجود داشته است. کشور نیروی کار، نیروی تحصیلکرده، فعال اقتصادی و منابع کم ندارد که بخواهد نگران آن باشد، لذا ضرورت دارد که نگرشها نسبت به امر خصوصیسازی تغییر کند، اگر وضعیت به شکل فعلی ادامه پیدا کند، خیلی از موضوعاتی که امروز به عنوان مزیت از آن یاد میکنیم، از دست خواهد رفت. در این راستا توصیه میکنم که سازمانهای پژوهشی چون مجلس و اتاق بازرگانی کاراتر شوند و نسبت به عدم موفقیت در خصوصیسازی بررسیهای لازم را داشته باشند. در این خصوص باید پژوهشهای دقیقتر و علمیتری صورت گیرد؛ ما باید بدانیم چرا اقتصاد ایران سال به سال کوچکتر و آسیبپذیرتر میشود.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه