میدان تعظیم شعائر ائمه بسیار وسیع است

هادی جانفدا  
شاعر
هیچ واقعه‌ای در تاریخ مثل عاشورا احساس شیعیان و آزادگان جهان را درگیر خود نکرده و به همین دلیل هم طبیعی است که شاعران بیشتر از هر موضوعی به واقعه عاشورا پرداخته‌اند و در لسان معصومین نیز این فرمایش و تشویق و تذکر وجود دارد که مردم و بخصوص صاحبان ذوق را به سرایش مراثی اباعبدالله(ع) تشویق کرده‌اند. پس از انقلاب اسلامی قدم‌های بسیار خوبی در حوزه شعر آیینی برداشته شد و با توجه به فضای بازی که در تعظیم شعائر به وجود آمد شاهد و خواننده شعرهایی بسیار عمیق و ماندگار بودیم و هستیم. با این حال شأن و منزلت بزرگان دین ما آنچنان والا و بالاست که هنوز‌ که هنوز است باید خود را در ابتدای راه بدانیم و شعر آیینی را با این قیاس مهجور و قابل توجه. به گفته‌ای دیگر ما به عنوان نویسنده و شاعر نباید به مصایب حضرات دین خود نگاه مناسبتی داشته باشیم و طبع الهی خود را که ودیعه‌ای است در وجود ما در تمامی موضوعات بیازماییم و از دهه محرم و عاشورا تا عید غدیر و نیمه شعبان بنویسیم و بگوییم تا سوگ وفات پیامبر اکرم(ص) و شهادت حضرت امام حسن عسکری(ع) که بعد از پایان ماه صفر واقع شده است. به عقیده من هر کدام از مناسبت‌های مذهبی مربوط به اهل بیت(ع) اعم از ولادت و شهادت، باید در جای خود تکریم  و بزرگ داشته شود و شعرها درباره‌شان نوشته شود و داستان‌ها گفته شود؛ آن‌هم شعرهایی باشکوه و عمیق که تا حد توان بشری ما در شأن و منزلت آن بزرگواران باشد. بحث دیگر این است که متأسفانه افکارعمومی امروزه تحت تأثیر رسانه‌هاست و در رسانه‌های ما چندان به گوشه‌های مهجور مانده تاریخی و مذهبی پرداخته نمی‌شود و بسیاری از بزرگان و حضرات دین مبین اسلام در ذهن مردم ما مغفول مانده‌اند یا آنچنان که باید و شاید به جایگاه آنها توجه نشده است. در واقع ما در رسانه‌هایمان به موضوعاتی نظیر حضرت امام حسین(ع)، امام حسن(ع) و امام رضا(ع) پرداخته‌ایم و فیلم‌ها و سریال‌هایی با موضوع زندگی این حضرات تولید و پخش شده است اما در خصوص برخی از اهل بیت(ع) به‌نظر می‌رسد تا حدودی غفلت کرده‌ایم. دلیل دیگر این است که اساساً از حیث فرهنگی برنامه‌ریزی برای شناساندن این حضرات انجام نمی‌شود. به اعتقاد من باید با برنامه‌ریزی درست فرهنگی این غفلت را جبران کرد و نگذاشت که پس از این همه سال همچنان غبار غربت بر سیره و زندگانی حضرات معصومین بنشیند. میدان تعظیم شعائر ائمه و بزرگداشت آنها بسیار بسیار وسیع است و کلام و کلمه تنها یک بخش از آن است که باید با تمام وجود در آن حضور داشت و نوشت.