یار روزهای سخت
زهره نیلی
روزنامهنگار
نوشتن درباره پیامبر(ص) و امامان کار دشواری است چون نویسنده از یک سو باید به مستندات تاریخی وفادار باشد و از سوی دیگر باید داستانی خواندنی و جذاب برای بچهها بنویسد. به همینخاطر برخی نویسندگان بیشتر از اینکه به تخیل خود پروبال بدهند به مستندات تاریخی توجه میکنند و به آن وفادار میمانند. این دسته از نویسندگان بر این باورند که رعایت اصول داستاننویسی، متعلق به زمانی است که نویسنده با محدودیت سنی مخاطبان و حجم مطالبی که قرار است ارائه شود، روبهرو نباشد. کودکان تعلیق را درک نمیکنند. از طرفی در یک داستانی که قرار است تعداد صفحات آن محدود و مشخص باشد، مجالی برای گرهافکنی و گره گشایی باقی نمیماند.
نویسندگانی که وفادار به مستندات تاریخی هستند، حتی با ورود شخصیتهای فرعی به داستان هم موافق نیستند و گمان میکنند گاهی ورود این شخصیتها، شخصیتهای اصلی را به حاشیه میراند چرا که نویسندهها، مجال بیشتری برای پرداختن به این گونه شخصیتها دارند و در برخورد با آنها، دارای آزادی عمل بیشتری هستند اما اگر هدف نویسنده، آشنا کردن مخاطب با شخصیت اصلی داستان باشد، ورود افراد فرعی به اصل داستان آسیب میرساند، البته در این میان، نویسندگان دیگری هم هستند که ترجیح میدهند به حواشی بپردازند و خیالپردازی کنند و از حضور شخصیتهای فرعی برای گسترش دادن دامنه تخیل خود بهره ببرند.
نویسندگان چه به مستندات وفادار بمانند چه به خیال خود پروبال دهند ضروری است در پرداختن به شخصیتهای مذهبی از خلق شخصیتهای اسطورهای و دستنیافتنی دوری کنند و طوری بنویسند که بچههای امروزی بتوانند با خواندن کتابهای دینی به یک الگوی قابل پیروی برای خود دست پیدا کنند.
مژگان شیخی از جمله نویسندگانی است که وفادارماندن به مستندات تاریخی را بیش از خیالپردازی دوست دارد. او در مجموعه «12 قصه از امام علی(ع) و یارانش» به «نهجالبلاغه» توجه کرده و خطبهها، نامهها و سخنان امیرالمؤمنین در این کتاب را پایه و اساس قصههای خود قرار داده است.
«یار روزهای سخت، کسی که میآید، ابوذر صحرانشین، من همانم که بودم، حکایت آن مروارید، مردی که از بازار گذشت، راه و چاه، عسل، انجیر و بچهها، عقیل و آهن سرخ، آن مرد پیشگو و ناله مرغابیها» عنوان 12 قصهای هستند که مژگان شیخی به آنها پرداخته و در هر کدام یکی از ویژگیهای حضرت علی(ع) و یکی از قصههای مربوط به ایشان را با زبانی ساده روایت کرده است. از سوی دیگر از امام اول شیعیان، یک شخصیت دست نیافتنی و اسطورهای نساخته است.
«12 قصه از امام علی(ع) و یارانش» را مژگان شیخی نوشته و سیدحسامالدین طباطبایی تصویر کرده. این مجموعه قصه از سوی انتشارات قدیانی در اختیار بچهها قرار گرفته تا آنها را با حضرت علی(ع) آشنا کند.
روزنامهنگار
نوشتن درباره پیامبر(ص) و امامان کار دشواری است چون نویسنده از یک سو باید به مستندات تاریخی وفادار باشد و از سوی دیگر باید داستانی خواندنی و جذاب برای بچهها بنویسد. به همینخاطر برخی نویسندگان بیشتر از اینکه به تخیل خود پروبال بدهند به مستندات تاریخی توجه میکنند و به آن وفادار میمانند. این دسته از نویسندگان بر این باورند که رعایت اصول داستاننویسی، متعلق به زمانی است که نویسنده با محدودیت سنی مخاطبان و حجم مطالبی که قرار است ارائه شود، روبهرو نباشد. کودکان تعلیق را درک نمیکنند. از طرفی در یک داستانی که قرار است تعداد صفحات آن محدود و مشخص باشد، مجالی برای گرهافکنی و گره گشایی باقی نمیماند.
نویسندگانی که وفادار به مستندات تاریخی هستند، حتی با ورود شخصیتهای فرعی به داستان هم موافق نیستند و گمان میکنند گاهی ورود این شخصیتها، شخصیتهای اصلی را به حاشیه میراند چرا که نویسندهها، مجال بیشتری برای پرداختن به این گونه شخصیتها دارند و در برخورد با آنها، دارای آزادی عمل بیشتری هستند اما اگر هدف نویسنده، آشنا کردن مخاطب با شخصیت اصلی داستان باشد، ورود افراد فرعی به اصل داستان آسیب میرساند، البته در این میان، نویسندگان دیگری هم هستند که ترجیح میدهند به حواشی بپردازند و خیالپردازی کنند و از حضور شخصیتهای فرعی برای گسترش دادن دامنه تخیل خود بهره ببرند.
نویسندگان چه به مستندات وفادار بمانند چه به خیال خود پروبال دهند ضروری است در پرداختن به شخصیتهای مذهبی از خلق شخصیتهای اسطورهای و دستنیافتنی دوری کنند و طوری بنویسند که بچههای امروزی بتوانند با خواندن کتابهای دینی به یک الگوی قابل پیروی برای خود دست پیدا کنند.
مژگان شیخی از جمله نویسندگانی است که وفادارماندن به مستندات تاریخی را بیش از خیالپردازی دوست دارد. او در مجموعه «12 قصه از امام علی(ع) و یارانش» به «نهجالبلاغه» توجه کرده و خطبهها، نامهها و سخنان امیرالمؤمنین در این کتاب را پایه و اساس قصههای خود قرار داده است.
«یار روزهای سخت، کسی که میآید، ابوذر صحرانشین، من همانم که بودم، حکایت آن مروارید، مردی که از بازار گذشت، راه و چاه، عسل، انجیر و بچهها، عقیل و آهن سرخ، آن مرد پیشگو و ناله مرغابیها» عنوان 12 قصهای هستند که مژگان شیخی به آنها پرداخته و در هر کدام یکی از ویژگیهای حضرت علی(ع) و یکی از قصههای مربوط به ایشان را با زبانی ساده روایت کرده است. از سوی دیگر از امام اول شیعیان، یک شخصیت دست نیافتنی و اسطورهای نساخته است.
«12 قصه از امام علی(ع) و یارانش» را مژگان شیخی نوشته و سیدحسامالدین طباطبایی تصویر کرده. این مجموعه قصه از سوی انتشارات قدیانی در اختیار بچهها قرار گرفته تا آنها را با حضرت علی(ع) آشنا کند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه