باید قواعد مشاهده را برای مردم ایجاد کنیم

جمشید حقیقت شناس
نقاش پیشکسوت انقلاب
هنر تصویرگری به نظر من تاریخ جدیدی دارد و به نوعی به کتاب‌های کودک و نوجوان مربوط می‌شود. اما مسأله اساسی در دنیای آدم‌ها این است که همه ما به دیدن تصویر و نقاشی احتیاج داریم، چرا که دیدن تصاویر زیبا در سلامت ذهن و روان انسان تأثیر بسزایی دارد. یکی از راه‌های دیدن نقاشی و تصاویر زیبای کتاب است. برخی‌ها معتقدند چاپ این‌گونه کتاب‌ها برای بیشتر ناشران نمی‌صرفد، به همین دلیل مورد کم‌توجهی هم قرار گرفته است. اگر به تمام مصارف نوع بشر نگاه کنیم، می‌بینیم ما برای خیلی چیزها هزینه‌های گزافی می‌پردازیم اما به خوراک روحمان که می‌رسد از کلمه به صرفه نبودن استفاده می‌کنیم.
اساساً ما به نقاشی احتیاج داریم. نقاشی کمک می‌کند تا ما درک بهتری از محیط، احساس و عالم اطرافمان داشته باشیم اما زمانی که از کلمه تصویرگری استفاده می‌شود، چون تاریخ جدیدی دارد هیچ ناشری زیر بار نمی‌رود تا برای بزرگترها هم سرمایه‌گذاری کند. بنابر این اگر نامش را نقاشی بگذاریم، ناشران هم برای انتشار آن ورود می‌کنند. بنابراین مبحث باید از جایی شروع و درباره آن گفت‌و‌گو شود. نقاشی در دنیا سابقه‌ای کهن و دیرینه دارد. همه فرهنگ‌ها نقاشی دارند. و همچنین کهن الگوها وجود دارد و ما می‌توانیم آنها را یادآوری کنیم تا در کشور ما هم ایجاد شود.قطعاً ضرورت داشتن کتاب‌های نقاشی با مضامین متفاوت برای مردم الزامی است و قطعاً مسیر و شرایطش را زمان به‌وجود می‌آورد. روزی ما در این مسیر به‌درستی قرار می‌گیریم. اما به شرط اینکه به مردم یادآوری کنیم که دیدن و مشاهده تصویر و نقاشی‌های خوب برای ذهن و روانشان بسیار خوب است. برای گذران یک زندگی خوب به آنها نیاز دارند و بخشی از زندگی روزمره آدمی با داشتن کتاب‌های نقاشی آن هم با تصاویر با کیفیت و چاپ خوب می‌تواند احساس خوبی به آدم بدهد و به نوعی مردم را به سمت دیدن هنرهای تجسمی ترغیب کند.در این بین رسانه‌ها نقش مؤثر و مهمی برای فرهنگسازی این نیاز در جامعه ایفا می‌کنند. بخشی هم به گفت‌و‌گو مربوط می‌شود و نیز برگزاری نمایشگاه و تبلیغات بسیار مؤثر است. البته بخشی هم به مصرف تولیدات هنری مربوط می‌شود. که باید از همه این مواردی که عنوان شد، استفاده شود تا به‌زودی شاهد چنین رویدادی در ایران هم باشیم.قطعاً هرفردی که در خانه خود یک نقاشی می‌بیند، تصویری در ذهنش ایجاد می‌شود و به این فکر می‌افتد که در ظرف، لباس و حتی هدیه‌ای که می‌خواهد بدهد، آن نقاشی باشد. اما در دنیا وضعیت متفاوت‌تر است. آنها درک درست‌تری از موضوع دارند و چون موضوعشان اقتصاد هم هست از آن به نحو درستی بهره‌برداری می‌کنند. در این بخش ما فقط به هنر چسبیدیم. جهان گرایش به تصویر دارد. چون میزان مشاهده بالاست، پس قواعد مشاهده را در تربیت آدم‌ها اعمال کردند اما ما این کار را نکردیم. آنها حرف می‌زنند و نشان هم می‌دهند. اما ما فقط حرف می‌زنیم. مثلاً آنها اگر بخواهند راجع به مریخ چیزی بگویند، دوساعت حرف می‌زنند و یک ساعت هم آن را نشان می‌دهند اما ما سه ساعت فقط حرف می‌زنیم. نکته حائزاهمیت در این کار این است که در دنیا گرایشات مختلف هنری را در این راه ورود می‌دهند و به نتیجه‌گیری‌ای که می‌خواهند می‌رسند. بی‌شک ما هم می‌توانیم با نقشه راه درست به این مهم دست یابیم و از آن به نتیجه‌گیری درستی برسیم.