جنگ زرگری امریکا و اسرائیل درقبال توافق 2015

سیدرضا صدرالحسینی
کارشناس مسائل بین‌الملل

تحرکات چند روز اخیر مقامات صهیونیستی نشان داده که این رژیم به هیچ عنوان علاقه‌مند نیست که توافق بین ایران و طرف‌های مذاکره‌کننده هسته‌ای، بخصوص امریکا صورت بگیرد. البته نباید تصور کرد که از دو مجموعه جغرافیایی و دو رژیم سیاسی که منافع مشترکی دارند و باهم اقدامات راهبردی انجام داده‌اند، یکی خواهان به توافق نرسیدن و دیگری خواستار اجرای کامل برجام باشد.
امریکایی‌ها، این سگ هار منطقه یعنی رژیم صهیونیستی را پیشاپیش خود فرستاده تا در قالب ایران‌هراسی، کشورهای منطقه را از جمهوری اسلامی بترساند. بایدن هم که به ظاهر علاقه‌مند به امضای این توافق است نمی‌تواند به سرعت و با قدرت و قاطعیت تصمیم گرفته و آن را به مرحله اجرا بگذارد. احتمالاً دولت و رژیم سیاسی فعلی امریکا همچون رژیم صهیونیستی علاقه‌مند نیست امروز جمهوری اسلامی آنچه را که می‌خواهد در راستای منافع خود از توافق برجام کسب کند، به دست بیاورد.
 در ایام توافق 2015 که مفاد آن کمترین موجبات تأمین منافع و امنیت ملی جمهوری اسلامی را فراهم می‌کرد تا غربی‌ها بتوانند جمهوری اسلامی را تحت فشارهای سختی به نام «اسنپ بک» یا «مکانیسم ماشه» قرار دهند، در حالی امریکایی‌ها پای امضای توافقنامه نشستند که رژیم صهیونیستی هیچ فعالیت مؤثری از خود نشان نداد زیرا نیازی به تکاپوی آنان نبود و همه چیز به خوبی آنچه که خواست امریکایی‌ها بود پیش می‌رفت.
این خطای راهبردی است که تصور کنیم امریکا و رژیم صهیونیستی در ارتباط با توافقنامه، اختلافات فوق‌العاده و شکاف‌های قابل توجهی با هم دارند. این‌گونه نیست بلکه نوعی تقسیم کار صورت گرفته که رژیم صهیونیستی موضوع ایران‌هراسی را مطرح کند و این را بگوید که اگر توافق بدست آید «کشورهای منطقه» تحت تأثیر آن قرار می‌گیرند و جبهه مقاومت هم با اقتدار بیشتری با رژیم صهیونیستی مقابله خواهد کرد. پس نباید اجازه دهیم که این کار صورت بگیرد. صهیونیست‌ها در چنین شرایطی تلاش کردند تا با لابی‌گری، همان روش ترامپ در دوره بایدن ادامه پیدا کند که البته موفق نشدند. آنان سپس راهی کشورهای عربی منطقه شدند تا حاکمان آن را از اصلاح توافقنامه برجام بترسانند.
جمهوری اسلامی حالا می‌تواند با شروطی که برای بازگشت امریکا تعیین کرده، به بعضی از اهداف برجامی دست یابد و موجبات ناراحتی صهیونیست‌ها را فراهم سازد؛ همان‌هایی که در برابر چنین موضوعاتی، پای مسائل منطقه‌ای را وسط می‌کشند، نفوذ جمهوری اسلامی را مطرح می‌کنند، قدرت مقاومت را به میان می‌آورند و در قالب ایران‌هراسی، کشورهای اروپایی و بویژه عربی را تحریک می‌کنند.
شکی وجود ندارد که اگر امریکایی‌ها بخواهند متن توافق را امضا کنند هیچ توجهی به خواسته‌های رژیم صهیونیستی نخواهند کرد. اما همچنان، امریکایی‌ها تصمیم قاطع خود در این باره را نگرفته‌اند و همین عامل سبب شده که رژیم صهیونیستی از این وضعیت سوءاستفاده کرده و به ظاهر چنین قلمداد کند که این ما هستیم که روی سیاست امریکا تأثیر مستقیم گذاشته و اجازه نمی‌دهیم که به برجام بازگردد. حالا دیگر هیچ بحثی از بمباران مناطق هسته‌ای جمهوری اسلامی مطرح نمی‌شود و هیچ رجزخوانی هم وجود ندارد و هرچه که هست تکاپوی سران رژیم صهیونیستی برای رسیدن به مقاصد خود است.  اما رژیم صهیونیستی همانند امریکایی‌ها باید بداند که جمهوری اسلامی ایران، در چهارچوب برجام می‌خواهد به حداکثر منافع خود دست یابد و وقتی نمی‌تواند تأثیرگذاری مستقیمی روی چنین هدفی داشته باشد به سراغ اروپایی‌ها و کشورهای عربی منطقه می‌رود. این جنگ زرگری رژیم سیاسی امریکا و صهیونیست‌ها است. آنان سعی دارند به هر شکل ممکن مخالفتی صورت بگیرد و کسانی باورشان شود که رژیم صهیونیستی می‌تواند حتی مستقل از ایالات متحده اقدام کرده، تصمیمی بگیرد یا مخالفتی انجام دهد و تلاش کند که به نتیجه برسد.