بایبوردی: فقط به خاطر دلم در تیم ملی مانده‌ام

فائزه زمانی/ستاره تیم ملی کامپوند بانوان بعد از کسب طلای بازی‌های کشورهای اسلامی حالا خودش را برای درخشش در کاپ آسیا آماده می‌کند. گیسا بایبوردی که نسبت به حمایت‌ها و شرایط تأمین تجهیزات کمانداران گلایه‌ها دارد، معتقد است از مطرح کردن و شنیده نشدن این گلایه‌ها خسته شده و اگر در تیم ملی مانده فقط به خاطر دلش است.
او در گفت‌و‌گو با خبرنگار «ایران» از تغییرات تمرینات تیم ملی با حضور مربی جدید کره‌ای می‌گوید: «دور دوم تمرینات‌مان با مربی جدید کره‌ای به خوبی پیش می‌رود. سیستم تمرینات و به کلی همه چیز از لحاظ فنی، ذهنی و...تغییر کرده و حرفه‌ای‌تر شده است و ما هم سعی می‌کنیم با برنامه تمرینی مربی جدید رکوردهایمان را بهبود ببخشیم. سختگیری مربی کره‌ای اذیت کننده نیست. فقط نظم و ترتیب بیشتری به تمرینات اضافه شده که به هرحال نظم برای هرکاری لازم است.»
بایبوردی بعد از طلای بازی‌های کشورهای اسلامی قونیه حالا خودش را برای بهترین مدال در کاپ آسیایی آماده می‌کند:«اولین مسابقه پیش‌رویمان کاپ آسیایی تایوان در اسفند ماه است.من هم مثل هر ورزشکار دیگری برای بهترین نتیجه پا به این مسابقات می‌گذارم اما فکر می‌کنم در مسابقات کاپ آسیایی مخصوصاً در بخش تیمی شانس خوبی برای کسب مدال داشته باشیم.از طرفی بازی‌های آسیایی هانگژو مهم‌ترین رویداد پیش روی ما است و مسابقات کاپ آسیایی فرصت خوبی تا رقبای آسیایی را محک بزنیم.» ملی‌پوش تیروکمان با حضور مربی جدید به آینده این رشته امیدوار‌تر است: «فکر می کنم از آنجایی که درحال حاضر تمرینات‌مان اصولی‌تر شده قطعاً پیشرفت‌مان چشمگیر‌تر خواهد شد و در آینده نتایج بهتری کسب می‌کنیم.» بایبوردی نسبت به وضعیت تجهیزات کمانداران گلایه‌ها دارد:«دغدغه‌ها که زیاد بوده و ما هم همیشه مطرح کرده‌ایم اما اتفاقی نمی‌افتد. بزرگترین مشکل ما کمانداران نداشتن اسپانسر است. رشته ما تجهیزاتی و مبتنی بر ابزار وارداتی است و هیچ کدام از وسایل‌مان تولید داخلی ندارد و باید به دلار و یورو آنها را تأمین کنیم. فدراسیون در حد توان در تأمین تجهیزات کمک می‌کند اما بودجه محدود است. من الان حتی راجع به حقوق و پاداش‌ها هم حرفی نمی‌زنم اما حتی تجهیزات‌مان هم آن طوری که باید تأمین نمی‌شود. ما بارها بابت تجهیزات در مسابقات مختلف صدمه خورده‌ایم و حتی به خاطر مشکل فنی تجهیزات و نداشتن یدک مدال جهانی را از دست داده‌ایم. اکثر کمانداران دنیا علاوه بر تجهیزات اصلی‌شان یدک هم دارند اما ما همان تجهیزات اصلی‌مان هم نیاز به بهبود و ارتقا دارد. بارها درباره این مسائل صحبت کرده‌ام اما فایده‌ای ندارد و دیگر از مطرح کردن‌شان خسته شده‌ام. ما حقوقی دریافت نمی‌کنیم و دلخوشی‌مان به پرداخت هرازچندگاهی حق اردوها و پاداش مدال‌هایمان است. حتی پاداش‌هایمان هم از سکه به پول نقد تبدیل شده و مثلاً بابت طلای جهان 20 تا 50 میلیون دریافت می‌کنیم که با این مبلغ من یک بسته تیر یا یک کمان هم نمی‌توانم بخرم. پاداش مدال رشته‌های تجهیزاتی باید با رشته‌های دیگر فرق داشته باشد تا حداقل بتوان این پاداش را به زخمی زد و با آن تجهیزات را به روز کرد. در کل اگر کمانداران این روزها در تیم ملی مانده‌اند دلی و فقط به خاطر علاقه به کشور است.»
کماندار ملی پوش از عدم حضور در لیگ امسال به خاطر رقم پایین قراردادها خبر می‌دهد: «قراردادهای لیگ امسال درحدی پایین بود که من و پالیزبان که نفر اول تیم ملی بانوان و آقایان هستیم در مسابقات لیگ شرکت نکردیم. بالاترین رقم قرارداد لیگ بانوان امسال 10 میلیون تومان بود که به من پیشنهاد شد. فقط هزینه یک بسته تیر من 20 میلیون تومان است و با قرارداد 10 میلیونی حتی نمی‌توانم یک بسته تیر بخرم بنابراین تصمیم گرفتم در لیگ امسال شرکت نکنم.»