نسخه Pdf
ایران عصر
یــــادداشــــت دبیر
اندر مزایا و معایب یک پرونده
محمدعلی یزدانیار
دبیرگروه کتاب
mohammadaliyazdanyar@gmail.com
من از پرونده‌های ویژه خوشم نمی‌آید. مخصوصاً وقتی چند صفحه بیشتر فضا نداریم در حالی که چند ده صفحه حرف برای زدن با شما داریم. قبل‌تر که با جناب سردبیر در هفته‌نامه‌ای دیگر همکاری می‌کردم هم چنین مشکلی را مطرح کرده بودم. پرونده‌ها روند ثابت و مشخص هفته‌نامه را به هم می‌ریزند و طبعاً انتظارات مخاطب را هم دگرگون خواهند کرد. خود من زمانی که آن سمت پیشخوان و تنها به عنوان خواننده در فضای مطبوعات نقش‌آفرینی می‌کردم بارها از این پرونده‌ها ضربه خوردم. برای من حذف صفحات کتاب، سینما و موسیقی در مجله مورد علاقه‌ام اتفاقی بود بسیار تلخ. من یک هفته کامل، از جمعه‌ای که آخرین کلمات مجله را بلعیده بودم تا پنجشنبه هفته بعد و بازگشت از مدرسه برای مطالعه این سه بخش به انتظار می‌نشستم و اگر این صفحات برای باز کردن جای پرونده حذف می‌شدند کامم تلخ می‌شد. در زمان مذاکرات ابتدایی برای قبول مسئولیت صفحات کتاب یکی از دغدغه‌هایی که با محمدصادق علیزاده در میان گذاشتم همین بود که من علاقه‌ای به پرونده باران شدن هفته‌نامه ندارم و البته ایشان هم تضمین و حتی تشویق کردند که رویکرد ما در ایران جمعه بر اساس یک روند مشخص و ممتد خواهد بود و در این 13 شماره هم همین مسیر را کم و بیش طی کرده‌ایم. تنها ویژه‌نامه ما مربوط به جام‌جهانی بود که من هنوز هم آن شماره را بهترین کاری می‌دانم که تیم ما در گروه کتاب انجام داده است.
در این شماره هم باز یک ویژه‌نامه داریم و یک ویژه‌نامه هم برای شماره 15 برنامه‌ریزی کرده‌ایم. بین شماره 8 تا 15 سه ویژه‌نامه خیلی بیشتر از چیزی است که فکرش را می‌کردم و این باعث ایجاد یک احساس دوگانه در من شده است. تهیه ویژه‌نامه یک کار عمیقاً گروهی است. از همان لحظه پیشنهاد شدنش، تمام اعضای گروه کتاب به دنبال موضوع اند و وقتی موضوع نهایی شد نوبت مشخص شدن رویکرد گروه، کتاب‌های انتخابی و فضای صفحات است و بعد هر کسی بخشی از کار را در دست می‌گیرد. همه به جنب و جوش می‌افتند و هر کسی نظری می‌دهد و نظری را رد می‌کند و نظر دیگری را تأیید. همین کنشگری صفر تا صد موتور محرکه‌ای است که کیفیت تمام مطالب ویژه‌نامه را بالا می‌برد. از آن سمت انسجام و پیوستگی مطالب یک پرونده و ارتباطش با حال و هوای روز، مخاطب را بیشتر درگیر مطالب می‌کند و این هم یعنی شما عزیزان احتمالاً با این پرونده‌ها بیشتر کتاب بخوانید. همه اینها باعث شده سپرم در برابر پرونده‌های ویژه پایین بیاید و راستش را بخواهید کم‌کم فکر می‌کنم شاید پرونده‌ها آن قدری که من خیال می‌کردم هم بد نباشند!
دبیرگروه کتاب
mohammadaliyazdanyar@gmail.com
من از پرونده‌های ویژه خوشم نمی‌آید. مخصوصاً وقتی چند صفحه بیشتر فضا نداریم در حالی که چند ده صفحه حرف برای زدن با شما داریم. قبل‌تر که با جناب سردبیر در هفته‌نامه‌ای دیگر همکاری می‌کردم هم چنین مشکلی را مطرح کرده بودم. پرونده‌ها روند ثابت و مشخص هفته‌نامه را به هم می‌ریزند و طبعاً انتظارات مخاطب را هم دگرگون خواهند کرد. خود من زمانی که آن سمت پیشخوان و تنها به عنوان خواننده در فضای مطبوعات نقش‌آفرینی می‌کردم بارها از این پرونده‌ها ضربه خوردم. برای من حذف صفحات کتاب، سینما و موسیقی در مجله مورد علاقه‌ام اتفاقی بود بسیار تلخ. من یک هفته کامل، از جمعه‌ای که آخرین کلمات مجله را بلعیده بودم تا پنجشنبه هفته بعد و بازگشت از مدرسه برای مطالعه این سه بخش به انتظار می‌نشستم و اگر این صفحات برای باز کردن جای پرونده حذف می‌شدند کامم تلخ می‌شد. در زمان مذاکرات ابتدایی برای قبول مسئولیت صفحات کتاب یکی از دغدغه‌هایی که با محمدصادق علیزاده در میان گذاشتم همین بود که من علاقه‌ای به پرونده باران شدن هفته‌نامه ندارم و البته ایشان هم تضمین و حتی تشویق کردند که رویکرد ما در ایران جمعه بر اساس یک روند مشخص و ممتد خواهد بود و در این 13 شماره هم همین مسیر را کم و بیش طی کرده‌ایم. تنها ویژه‌نامه ما مربوط به جام‌جهانی بود که من هنوز هم آن شماره را بهترین کاری می‌دانم که تیم ما در گروه کتاب انجام داده است.
در این شماره هم باز یک ویژه‌نامه داریم و یک ویژه‌نامه هم برای شماره 15 برنامه‌ریزی کرده‌ایم. بین شماره 8 تا 15 سه ویژه‌نامه خیلی بیشتر از چیزی است که فکرش را می‌کردم و این باعث ایجاد یک احساس دوگانه در من شده است. تهیه ویژه‌نامه یک کار عمیقاً گروهی است. از همان لحظه پیشنهاد شدنش، تمام اعضای گروه کتاب به دنبال موضوع اند و وقتی موضوع نهایی شد نوبت مشخص شدن رویکرد گروه، کتاب‌های انتخابی و فضای صفحات است و بعد هر کسی بخشی از کار را در دست می‌گیرد. همه به جنب و جوش می‌افتند و هر کسی نظری می‌دهد و نظری را رد می‌کند و نظر دیگری را تأیید. همین کنشگری صفر تا صد موتور محرکه‌ای است که کیفیت تمام مطالب ویژه‌نامه را بالا می‌برد. از آن سمت انسجام و پیوستگی مطالب یک پرونده و ارتباطش با حال و هوای روز، مخاطب را بیشتر درگیر مطالب می‌کند و این هم یعنی شما عزیزان احتمالاً با این پرونده‌ها بیشتر کتاب بخوانید. همه اینها باعث شده سپرم در برابر پرونده‌های ویژه پایین بیاید و راستش را بخواهید کم‌کم فکر می‌کنم شاید پرونده‌ها آن قدری که من خیال می‌کردم هم بد نباشند!
آدرس مطلب
http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/8096/4/639205/1
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه
ویژه نامه ها
.jpg)
