نسخه Pdf
ایران عصر
مرحوم ابن‌سینا هم نمی‌دانست
آیه طائبی
دبیر گروه زندگی
در سه ونیم و سالگی، از سؤال «چیه» عبور کردیم. دخترم دیگر به خوراکی‌ها، وسایل و آدم‌ها اشاره نمی‌کند که بپرسد «این چیه؟». اما با سؤال پیچیده و بنیادی‌تری به سراغمان می‌آید. «چرا؟»
ما تمام تلاش‌مان را می‌کنیم تک تک چراهایش را درست و دقیق پاسخ بدهیم و هیچ سؤالی را از سرباز نکنیم، اما چراهایی که گندم در این مدت کوتاه از من و پدرش پرسیده، گاهی آنقدر درست اما عجیب است که هیچ جواب و حتی عکس‌العملی ندارم تحویلش بدهم.
چند روز پیش من سرگرم نوشتن یک متن بسیار سخت و پیچیده بودم و هر چند ثانیه یک‌بار دود از گوش‌هایم بیرون می‌زد، که شنیدم گفت «چرا؟» و پدرش خیلی آرام و بدون کوچکترین نشانه‌ای از شوخی گفت: «مرحوم ابن‌سینا خیلی دوست داشت پیش از مرگش جواب این «چرا؟» رو پیدا کنه، اما نتونست.»
و من با خودم فکر کردم، اینجا باید گندم به سؤال قبلی خودش برگردد و تک تک کلمات آن جمله را با «چیه؟» از پدرش بپرسد. اما این کار را نکرد. در اصل برای چند ثانیه هیچ سؤال دیگری نپرسید، کمی مکث کرد و بعد چرای بعدی را مطرح کرد «چرا ابن‌سینا پیدا نکرد؟»
اینجا بود که دیدم حقیقتاً کودکان فیلسوفان کوچک هستند. ناآگاهی‌شان درباره بسیاری از مفاهیم که در ذهن ما به شکل حکم قطعی شکل گرفته، به آنها کمک می‌کند با نگاه بازتری همه‌چیز را ببینند.
البته همیشه هم چراهایش آنقدر پیچیده و بی‌جواب نیست. بسیاری وقت‌ها درباره ساده‌ترین و بدیهی‌ترین چیزها در نظر من چرا می‌آورد و من هم از نگاه خودم توضیحی می‌دهم یا دلیلی می‌آورم.
گاهی وقتی به گندم می‌گویم فلان کار را نکن، خوب نیست و می‌پرسد چرا، حقیقتاً خودم هم به فکر می‌افتم که چرا خوب نیست. چه منطقی بر خوب بودن یا نبودن آن رفتار حاکم است. بسیاری مواقع منطق اخلاقی، اجتماعی یا حتی بهداشت فردی برای آن کار پیدا می‌کنم، اما بسیاری مواقع دیگر هم هست که می‌بینم آن امر یا نهی که کردم، فقط دارد جلوی کنجکاوی، جسارت، تجربه و لمس زندگی او را می‌گیرد.
چرا پس از باران، وقتی از مهدکودک به خانه برگشته‌ایم نباید روی اندک آبی که کف حیاط جمع شده بپرد؟ آن هم وقتی که چکمه پوشیده. لباسش کثیف می‌شود؟ خب بشود، چه ایرادی دارد؟ لباس است دیگر، شسته می‌شود، اما آن تجربه پریدن در گودال آب را نمی‌توان مصنوعی و در فضایی ساختگی برای کودک ایجاد کرد.
چرا نباید روی میز بنشیند و نقاشی بکشد؟ چرا نباید با دست غذا بخورد؟ چرا نمی‌شود جوراب لنگه‌به‌لنگه برای مهدکودک بپوشد؟
دبیر گروه زندگی
در سه ونیم و سالگی، از سؤال «چیه» عبور کردیم. دخترم دیگر به خوراکی‌ها، وسایل و آدم‌ها اشاره نمی‌کند که بپرسد «این چیه؟». اما با سؤال پیچیده و بنیادی‌تری به سراغمان می‌آید. «چرا؟»
ما تمام تلاش‌مان را می‌کنیم تک تک چراهایش را درست و دقیق پاسخ بدهیم و هیچ سؤالی را از سرباز نکنیم، اما چراهایی که گندم در این مدت کوتاه از من و پدرش پرسیده، گاهی آنقدر درست اما عجیب است که هیچ جواب و حتی عکس‌العملی ندارم تحویلش بدهم.
چند روز پیش من سرگرم نوشتن یک متن بسیار سخت و پیچیده بودم و هر چند ثانیه یک‌بار دود از گوش‌هایم بیرون می‌زد، که شنیدم گفت «چرا؟» و پدرش خیلی آرام و بدون کوچکترین نشانه‌ای از شوخی گفت: «مرحوم ابن‌سینا خیلی دوست داشت پیش از مرگش جواب این «چرا؟» رو پیدا کنه، اما نتونست.»
و من با خودم فکر کردم، اینجا باید گندم به سؤال قبلی خودش برگردد و تک تک کلمات آن جمله را با «چیه؟» از پدرش بپرسد. اما این کار را نکرد. در اصل برای چند ثانیه هیچ سؤال دیگری نپرسید، کمی مکث کرد و بعد چرای بعدی را مطرح کرد «چرا ابن‌سینا پیدا نکرد؟»
اینجا بود که دیدم حقیقتاً کودکان فیلسوفان کوچک هستند. ناآگاهی‌شان درباره بسیاری از مفاهیم که در ذهن ما به شکل حکم قطعی شکل گرفته، به آنها کمک می‌کند با نگاه بازتری همه‌چیز را ببینند.
البته همیشه هم چراهایش آنقدر پیچیده و بی‌جواب نیست. بسیاری وقت‌ها درباره ساده‌ترین و بدیهی‌ترین چیزها در نظر من چرا می‌آورد و من هم از نگاه خودم توضیحی می‌دهم یا دلیلی می‌آورم.
گاهی وقتی به گندم می‌گویم فلان کار را نکن، خوب نیست و می‌پرسد چرا، حقیقتاً خودم هم به فکر می‌افتم که چرا خوب نیست. چه منطقی بر خوب بودن یا نبودن آن رفتار حاکم است. بسیاری مواقع منطق اخلاقی، اجتماعی یا حتی بهداشت فردی برای آن کار پیدا می‌کنم، اما بسیاری مواقع دیگر هم هست که می‌بینم آن امر یا نهی که کردم، فقط دارد جلوی کنجکاوی، جسارت، تجربه و لمس زندگی او را می‌گیرد.
چرا پس از باران، وقتی از مهدکودک به خانه برگشته‌ایم نباید روی اندک آبی که کف حیاط جمع شده بپرد؟ آن هم وقتی که چکمه پوشیده. لباسش کثیف می‌شود؟ خب بشود، چه ایرادی دارد؟ لباس است دیگر، شسته می‌شود، اما آن تجربه پریدن در گودال آب را نمی‌توان مصنوعی و در فضایی ساختگی برای کودک ایجاد کرد.
چرا نباید روی میز بنشیند و نقاشی بکشد؟ چرا نباید با دست غذا بخورد؟ چرا نمی‌شود جوراب لنگه‌به‌لنگه برای مهدکودک بپوشد؟
آدرس مطلب
http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/8096/8/639210/1
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه
ویژه نامه ها
.jpg)
